11. The mysterious guy

2.9K 126 3
                                    

P.o.v mysterieuze gast
Ik wilde dit eigenlijk niet doen, ik wilde helemaal niet het leven zuur maken van Ashton, Luke, Michael, Calum, Ashton, Hope en Julia. Maar het moest, maar van wie? Dat zou ik vertellen.

Het was ongeveer een maand geleden, ik werkte voor mensen undercover en kreeg er goed voor betaald, dus waarom niet? Ik had een afspraak voor een nieuwe klus, ergens in een cafeetje zou hij op mijn wachten en dan zouden we een rondje gaan rijden en hij zou mij dan vertellen wie ik in de gaten moest houden. De jongen stelde zich voor als Matthew de Jong was 19 jaar en had tot zijn 15e in Rotterdam gewoond toen moest hij naar de jeugd gevangenis wegens moord voor 3 jaar, hij was nu één jaar uit de gevangenis en wilde dat ik zijn ex en een vriendin van haar in de gaten hield. Ik had nog nooit voor een moordenaar gewerkt. Toen ik ze 2 en halve week in de gaten hield, had hij verteld dat hij over 3 dagen naar haar huis ging hij had een pistool maar was er niks van plan mee, alleen om hun bang te maken. Dat liep dus uit de hand hij werd weer opgepakt en ging terug naar de gevangenis, 1 van de meisjes had alleen een kogel in haar arm en het andere meisje lag nu in coma, hoe weet ik dat? Ik ben dus de nieuwe bewaker van 5sos, het zijn echt toffe gasten. Ik wilde er mee stoppen maar dat kon niet. Hij zei als ik er mee stopte dat ik ook stopte met leven. 1 dag voordat Matthew naar dat huis ging, stelde hij een andere jongen voor, Jordy Ruiters, als er wat gebeurde was hij de nieuwe baas. Hij hoorde dat Hope en Julia in het ziekenhuis waren bij de jongens van 5 seconds of summer en ging toen zelf een keer langs. Omdat hij niet goed presteerde daar, zei hij tegen mij dat ik als bewaker moest gaan solliciteren en gek genoeg lukte het. Zo wist ik dus ook dat Calum zou opnemen in plaats van Michael, dat ze zure melk zouden hebben en ik had ze hun plan horen bespreken. Ik moest ook gemeen naar ze lachen en ik had het idee dat ze mij ook niet mochten. Ik ga zometeen naar ze toe, ik ga het vertellen want ik ben er klaar mee.

P.o.v Luke
De dokter was nog niet langs geweest voor de uitslagen van mijn been. Er werd op de deur geklopt. 'Binnen.' Zei ik. Ik dacht dat het de dokter zou zijn met de uitslagen maar het was de nieuwe bewaker, gelijk keek iedereen elkaar aan en hadden ze een onzichtbaar vraagteken boven hun hoofd. 'Wat komt u doen? Vroeg Hope beleefd. 'Ik moet jullie wat vertellen.' 'Oke vertel maar.' Zei Ashton vlug. De bewaker had heel zijn verhaal verteld: dat hij undercover werkten, over hoe hij Matt ontmoete, over Jordy, over de telefoontjes en sms'jes en als laatste zei hij dat het hem heel erg speet. Dit had ik echt niet verwacht, hij leek me nu echt een stuk aardiger na wat hij had verteld. Hij ging ook naar de politie, nu meteen. Toen de bewaker weg was kwam de dokter binnen 'Meneer Hemmings we hebben goed nieuws en slecht nieuws, wat wilt u eerst horen?' 'Uhhm doe maar het slechte nieuws' 'Oké, tijdens de operatie hadden we een ontsteking gevonden maar dat wist u al, de operatie daar tegen heeft niks geholpen, we gaan u weer andere medicatie geven.' 'En het goede nieuws?' Vroeg ik voorzichtig 'Over 3 dagen mag je weer proberen te lopen' 'Oke bedankt dokter.' Toen deze dokter weg was kwam de dokter van Julia binnen. 'We gaan Julia mee nemen voor onderzoek, iemand die mee wilt?' 'Ja ik wil wel mee.' Zei ik tegen de dokter 'Sorry maar het lijkt me niet handig om meet te gaan aangezien je in een rolstoel zit. Iemand anders die mee gaat?' 'Nee als hij niet mee mag dan niemand, toch guys?' Zei Hope 'Precies wat zij zegt.' Zei Calum instemmend. 'Oké dan gaat er toch niemand mee.' Zei de dokter nors. Er werd weer op de deur geklopt 'Binnen.' Zei Ashton nu. De bewaker kwam binnen en had een lach op zijn gezicht 'Vertel, hoe is het gegaan?' Zei Calum verwachtingsvol 'Het ging goed, ik was blijkbaar niet de einge die voor hem undercover werkte ze hebben Jordy gelijk opgehaald want er waren gister en eergister ook al aangifte tegen hem gedaan en met die van mij er bij konden ze echt wat tegen hem en Matt doen. Ik ben daarna gelijk naar Paul gegaan en ook hem het verhaal uitgelegd. Hij wilde me niet ontslaan omdat hij me een goede jongen vond. Dus hier ben ik dan Frank Jansen, jullie nieuwe bewaker' 'Welkom aan boord.' Zei Michael lachend en gaf hem een hand. 'Wil je wat drinken Frank?' vroeg Hope. 'Ja lekker, hebben jullie misschien cola?' Ik zou even kijken kan het niet met zekerheid zeggen' zei Hope, ze liep weg naar onze kleine keuken en kwam terug met een glas cola.

P.o.v Julia
Langzaam werd ik wakker ik had geen besef waar ik was, hoe laat het was, welke dag het was en waarom alles zo wit was. 'Oh fijn je bent wakker.' Zei een lieve vrouwen stem 'Waar ben ik en waarom is alles zo wit?' 'Je bent in het ziekenhuis, we hebben je een dag in kunstmatige coma gehouden, het is maandag 23 maart 2015 en het is nu 14:00.' 'Hoe wist u dat ik dat ging vragen?' 'De meeste mensen die uit een coma komen vragen die vragen dus ik dacht ik vertel het alvast, rust nog maar even uit dan breng ik je straks terug naar je vrienden.' 'Oké bedankt.' Se dokter ging weg en langzaam besefte ik wat er gebeurd was. Ik was thuis met Hope en ging alles opslot doen toen ik opeens Matt aan de keukentafel zag zitten. Hij was terug uit de gevangenis en hij zei dat ik nu wel met hem mee ging maar dat wilde ik niet, toen sloeg hij me met een honkbal knuppel die in de hoek van de kamer stond alle lichtjes gingen uit in miijn hoofd. Toen ik die keer wakker werd was ik ook in het ziekenhuis en was er een jonge met blond haar en helder blauwe ogen die naar me aan het staren was, het was Luke Hemmings, ook had ik de ander jongens ontmoet van de band en was Hope er ook. Ik had een film gekeken en was op Luke zijn schouder in slaap gevallen, ik voelde me een tijdje niet lekker en was weer naar de dokter gegaan en dat was eergister geweest 'Zal ik je naar je vrienden brengen?' 'Graag!!' Na zo ongeveer 7 minuten kale lange witte gangen gezien te hebben stopte we voor een deur met 2 bewakers. 'Zo we zijn er, als er wat is op het rode knopje drukken hé.' 'Ja zal ik doen bedankt!' 'Geen dank, ik doe alleen maar mijn werk.' We reden de kamer in, de dokter zette het bed vast met een rem en liep weg 'Julia je bent er weer en dan dit keer wakker!!' Zei Luke met een fonkeling in zijn ogen. Elke keer als ik naar hem kijk smelt ik weer weg in zijn ogen. 'Ja ik ben weer terug in levende lijven en hoe gaat het met jullie, is er nog iets raars gebeurd?' ze keken elkaar allemaal aan 'Dat vertellen we later nog wel.' Zei Michael uiteindelijk. De dokter zei dat ik me niet gelijk te druk mocht maken dus liet ik het erbij zitten. 'Ennn hoe gaat het met jou?' Vroeg ik aan Luke 'Ja nou kan beter, ik krijg weer andere medicatie, toen jij out of order was hebben ze me opnieuw geopereerd en daar kwam uit dat er 1 of andere ontsteking in mijn been zat waardoor het niet goed geneest.' 'Wow dat moet wel balen zijn, heb je er veel last van?' 'Meestal niet maar soms wel eens een steek.' 'Okay en hoe gaat het met jou arm Hope?' 'Prima ik heb er geen last meer van.' 'Dat is mooi, maar eeh ik ben er een beetje klaar mee met ons gezanik, wie heeft er trek in pannenkoeken?' 'Wat zijn dat?' vroeg Michael 'Nou dat Michael is ongelovelijk lekker en Hope kan die super lekker maken!!' Ik keek haar aan met een smekende glimlach 'Nee Julia die ga ik nu echt niet maken!' Zei Hope 'Maar nu wil ik weten wat dat is.' Zei Michael met een pruillipje 'En als ik je help wil je ze dan wel maken?' Vroeg Ashton aan Hope 'Ik wil het wel doen als je helpt maar ik heb er geen ingrediënten voor.' Zei Hope 'Ik wil die pannenkoeken wel eens proberen van jou. Hier heb je wat geld ga maar samen met Ashton de ingeriënten halen.' Zei Paul diie inmiddels binnen gekomen was 'Maar dan eet ik wel mee.' Zei Paul er achter aan.

P.o.v Ashton

Ik paktte het geld aan van Paul en deed een grot zonnebril en een pet op, Hope droeg een nerd bril en had een muts op zodat we niet herkend werden. We liepen naar een winkel met een blauwe vlag 'Albert Heijn.' Las ik hard op voor 'Jups maar wij noemen het ook wel de appie of AH. We moeten melk, boter, een pak met mix, jam, banaan, spek, stroop, poedersuiker, koekjes, snoepjes, pop corn, ice tea en cola hebben.' 'Hebben we dit allemaal nodig voor de pannenkoeken?' Vroeg ik nieuwsgierig 'Nee ook wat dingetjes voorbij de film die we vanavond gaan kijken' 'Wie heeft er besloten dat we een film gaan kijken?' 'Dat deed ik net!' Zei Hope met een brede grijns op haar gezicht, ze is echt knap met haar blonde lange haren en diep bruine ogen en wat kan ze goed zingen!! Ik werd uit mijn gedachten gehaald doordat iemand mijn hand beet pakte.

The hospital boysWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu