Okulumuzun Etrafındakiler

Onlar Her Yerde; yıldızları görebilen herkese...

    Kapı zili çaldığında hızla kapıya ilerledim. Annem ve babam arkadaşlarımı davet etmeme ve sosyalleşmeme mutlu olduklarından daveti kabul etmişlerdi. O yüzden sabah erken kalmış ve hazırlık yapmaya başlamıştık. Aslında yaptığım tek şey zeytin yağlı dolma sarmaya çalışmaktı. Onun dışında salatayı, mercimek çorbasını, pilavı ve et soteyi annem yapmıştı. Bir de tatlıyı...

  Kapıyı açtığımda karşımda Barış, Kumru, Uğur ve Can vardı. Hepsi oldukça sade giyinmeye özen göstermişe benziyordu. Yaşımızın on yedi olduğunu düşünürsek gayet de yakışmıştı giyindikleri. Kumru her zamanki gibi oldukça güzeldi. Üzerine siyah düz bir uzun kollu ve altına da dizlerinin hemen üstünde biten geniş bir deri etek giymişti. Ve elinde de deri ceketi vardı. Barış ise, beyaz düz bir kısa kollu ve siyah pantolon giymiş saçlarını dağınık bırakmıştı. Belli ki üşümüyordu elinde de ceketi ve bir kaç poşet vardı. Uğur'un üzerinde siyah bir gömlek ve lacivert bir pantolon, Can da ise turuncu bir sweatshirt ve siyah pantolon vardı. Bora ve Çağla ortak bir arkadaşlarının önceden söz verdikleri partiye gitmiş dolayısıyla gelememişlerdi. Ben ise onlara kıyasla oldukça rahattım. Altımda siyah bir tayt ve üzerimde ise dizlerimin bir karış üstünde biten sweatshirt vardı. Onları içeriye alırken aslında o poşetlerin bize olduğunu anladım. Teşekkür edip aldığımda üzerinde yazan pastahanenin adını yeni görmüştüm. 

    Onlar annem ile birlikte misafir odasına babamın yanına giderken ben de mutfağa gitmiştim. Heyecandan mı bilmem ama titriyordum. Elbette ailem ile ilk kez karşılaşmıyorlardı. Ama ailemin kuralcı olduğunu söylediğimi hatırlıyorum. Eğer söylemediysem de şimdi söyleyeyim, ailem oldukça kuralcıdır. Dolayısıyla da arkadaşlarım bir hatalarını ya da ayıplarını gördüklerinde arama mesafe koymamı isteyebilirlerdi. Telefonuma gelen bildirim sesi ile onu elime aldım. Dün gelen tüm bildirimlere bakmıştım ve şimdi de ara sıra aktif oluyordum. Ana ekrandan bakıldığında paylaşımın okul etiketli olduğunu gördüm. 

   Bildirime tıklayıp paylaşım yapılan siteye girdim. Her zamanki okulu sevmeyen ve bunun okul öğrencileri tarafından şiddetle kınanan sayfası yine bizden bahsetmişti. Bunu size anlatacağım ama bunun için ilk önce okula gitmemiz gerekiyor.

 Merhabalar ÖZSOY okulunun öğrencileri, 

   İki gün önce paylaştığımız bilgide okulunuz havalı gurubundan Eliz'in onları terk ettiğini söylemiştik. Ama bilin bakalım bugün neler olmuş? Hiç bir şey olmamış gibi Barış, Kumru, Can ve Uğur hemde ellerinde pasta ile Eliz'in yanına gittiler. Ve şuan da evlerinde birlikte sahte kahkahalar atıyorlardır umarım. Siz ve saçma okulunuz, pardon saçma demeyelim, sadece zenginleri aldığı burslu öğrencileri küçük gördüğü okulunuz bugün de aldığı karar ile okullar açılıncaya dek spor kulüpleri kuracak. Hepinize mutlu dönemler... Eliz sende bu arkadaşlarına dikkat et, sonra sırtından vurulmuşa döndüğünü yazmak istemiyoruz. Bu arada bir de onları daha terk etme, sonra Barış gidip Yağız ve Sıla ile buluşuyor. 

   Yalan söylemediğini biliyordum. O her kimse bizi üzmek için her kötü anımızı paylaşan bir siteydi. Sadece bizi değil tüm okulu paylaşıyordu. Bunu yazan kişi her kimse bizi takip ettiğinin farkındaydım. Dün onlarla buluştuğumu bildiğine emindim. Ama şimdi her şeyi farklı anlatmıştı. Bunun çoğu kişi tarafından inanılmayacağını bildiğimden fazla önemsemedim. Sadece Yağız ve Sıla ile buluşması içimde ki ateşi harlıyordu. Yaslandığım tezgahdan ayrılıp içeriye gittim. Hepsine bildirim gitmiş ama ailemin yanına oldukları için telefonlarına bakamamışlardı. 

  Tekli koltuğa oturduğumda herkes sus pus olmuştu. Babam konuşmak için boğazını temizledikten sonra Can'a döndü. Bana tedirgin bakışlar atarken bir şey olmayacak bakışı attım. Aileme karşı bu kadar tedirgin olmalarına anlam veremiyordum. "Sen ne olmak istiyorsun Can sende eğlenceli bir hava sezdim." rahatlamış bir şekilde yüzünde bir gülümseme belirdiğinde Barış omzuna vurdu. "Radyo ve Televizyon okumak istiyorum efendim." 'Efendim' mi? gözlerimi kocaman açıp Kumru'ya baktım. Oda aynı bakışları bana atarken annemle göz göze geldim.