Bölüm 45

196 28 35
                                    

Jisung gittiğinden beri 1 ay geçmiş.Minho süre zarfında ne kadar çok acı çekmiş olsada işinin başına dönmüştü.Hiç bir şekilde onunla iletişime geçememişti.Sadece Chandan haber alıyordu onun hakkında.İyi olduğunu ve yakında dönmek zorunda olduğunu öğrenmişti.Bu pazartesi departmana geri döneceğini öğrendi Minho.Hafta sonu olmasına rağmen hala şirketteydi Minho.Saat gece yarısına yaklaşmıştı.Az önce laboratuvara inmişti kontrol etmek için şimdilik her şey yolunda ilerliyordu.2 ay dan kısa bir süre sonra gemiye yükleme yapılacaktı.Yarın Çinde ki adamlarla toplantısı vardı.

Jisung'un 1 aydır sesini bile duyamadığı için oldukça fazla özlemişti.Açmayacağını bildiği halde hergün mutlaka arardı onu.Saatini kontrol etti.Şimdi orada sabah olmuştu.Yine şansını denemek için telefonunu eline alıp Jisung'u aradı.Çalmasına rağmen telefona cevap vermiyordu.Mesaj kısmına gelip her zaman olduğu gibi mesaj yazmaya başladı.

Günaydın sevgilim.Bu günde olduğu gibi yine aramamı cevapsız bıraktın.Seni çok özledim Jisung...Beni kendinden,sesinden herşeyinden mahrum bırakarak cezalandırıyorsun biliyorum.Ne zaman bitecek cezam? Ne zaman sana kavuşacağım? Ben artık dayanamıyorum sensizliğe.Lütfen sesini duymama izin ver olmaz mı?

Mesajı gönderdikten sonra okundu işareti çıkmıştı.

"Telefon elinde ama aramamı yine cevaplamadın Jisung." kendi kendine konuşmuştu.Sinirle telefonu masanın üstüne fırlattı.

"Daha ne kadar sürecek bu tanrı aşkına!" odasında sesi yankılanmıştı.Tekrar elleri titremeye başlamıştı.Sandalyesinde gözlerini kapatıp sakinleşmeye çalışırken odanın içinde telefon sesi duyuldu.Gözlerini açıp hızla telefonu eline aldığında o çok özlediği ismi telefonunun ekranında görmüştü.Elleri heyecandan daha fazla titremeye başlarken aramayı cevapladı.

"Jisung! Sevgilim,aradın..beni aradın! Ah şuan o kadar mutluyum ki!"

"Merhaba Minho." Buz gibi bir ses tonuyla konuşmuştu Jisung.Buna bile razıydı Minho.Ne şekilde olursa olsun sesini bile duymak ona anında iyi gelmişti.

"Geleceğini duydum Chandan,geldiğinde benimle görüşeceksin dimi ?" Heyecandan hızlıca konuşmuştu Minho.

"Bilmiyorum."

"Seni görmeme izin ver.Seni çok özledim sevgilim.."

Derin bir sessizlik oluşmuştu Minhonun dediğinden sonra.Jisung konuşmasada burun çekişlerini duyabiliyordu.Ağladığını anlamıştı Minho.

"Ağlama lütfen Jisung.Ağlamana dayanamıyorum.Sana kendimi affettirmek için elimden gelenin daha fazlasını yapacağım.Senin yüzünü tekrar güldürebilmek için her şeyi yaparım.Bana tekrar aşkla bakman için her şeyi yaparım."

"Kapatmam lazım Minho,hoşçakal." lafını bitirdiği gibi kapatmıştı Jisung.Telefonun kapanmasıyla Minho'nun da göz yaşları süzülmüştü yanaklarından.

"Seni ağlattığım için özür dilerim.."

--

"Yarın akşam Jisung dönüyor.Neler olacak çok merak ediyorum." Hyunjin ve Jeongin sabah Felix'in ofisine gelmişlerdi kahve içmek için.

"Bende çok merak ediyorum.Jisung ile sadece bir kaç kez konuşabildim çoğunlukla aramalarımı cevapsız bıraktı." Felix kahveleri uzatırken konuşmuştu.

"Magazinde ki haberleri gördünüz mü? Devamlı onları yazdılar.Jisung giderken havaalanında fotoğraflarını çekmişler." Jeongin kahvesini eline alırken konuşmuştu.

"Gördüm ne yazıkki.Changbinden duyduğum kadarıyla Minho berbat haldeymiş kendini sadece işe vermiş.Ortalıkta gözükmüyor bile.Sadece evden şirkete şirketten eve gidiyormuş.Hatta çoğu zaman şirkette sabahlıyormuş.Hala neden kavga ettiklerini bilmiyorum."

Farklı Dünyalar (Stray Kids)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin