Sessiz olmaya çalışarak yatakta dikkatlice doğrulmuş ve kitap okumaya başlamıştım. Taehyung yanımda uyuyordu ve beni, onun tam tersi olarak uyku tutmamıştı.
Tüm dikkatimi verip, elimdeki 'Sefiller' adlı romanı okurken, Taehyung küçük bir mırıldanma kaçırmıştı ağzından.
Yerinde kıpırdanmış ve bana doğru yan dönmüştü. Elleri bir bebek misali yumruk şeklini almış ve derin nefesler alarak uykusuna devam etmişti.
Tekrar dikkatimi kitabıma vermiş ve yaklaşık on sayfa daha okuduktan sonra, Taehyung yine mırıldanmıştı.
Bu seferki az öncekinin tersine ağlamaklı idi.
Vücudu cenin pozisyonuna doğru geçiş yaptığında, kitabı komodine bırakmış ve onu izlemeye başlamıştım.
Bacaklarını daha çok karnına doğru çekmiş ve kaşları çatılmıştı. Dudakları aşağı doğru kıvrılırken, ağlamaklı sesiyle yeniden mırıldanmaya başlamıştı.
"Lütfen, lütfen yapmayın. Onu çok seviyorum, lütfen, hayır."
Elimi omzuna koymuş ve dürtmeye başlamıştım. Her ne görüyor ise korkmuş görünüyordu.
Bir kaç kez dürttükten sonra gözlerini hafifçe aralamış ve gözünden bir kaç damla yaş düşürmüştü.
Etrafa bakınmış ve beni görünce hızlıca oturarak kollarını boynuma dolamıştı.
"Y/n, y/n Ben çok korktum. Sana kötü davranıyorlardı. Beni bağlamışlardı, seni koruyamıyordum. Çok korktum birşey olacak diye?"
"Taehyung-ah ben buradayım. Kimse bana bir şey yapmadı. Sadece bir kabustu. Geçti sevgilim."
Kolları gevşememiş, tam tersi olarak daha da sıkılaşmıştı. Yarın erken kalkacaktı ve uykusunu iyice alması gerekiyordu.
"Bebeğim, uyuman lazım. Hadi geri yat."
"Hayır, yine aynı şeyi görmekten korkuyorum."
"Görmeyeceksin Taehyung, geçti gitti. Hadi yat sevgilim."
Gözlerime uzun uzun bakmış ve eğilip boynumu koklayarak öpmüştü. Daha sonra izin alırcasına bakmıştı.
"Saçlarımla oynar mısın? Belki öyle daha kolay uyuyabilirim."
"Elbette bebeğim, gel yat."
Bacağımı patpatlamış ve yatması için kollarımı kaldırmıştım. O ise, bacağıma yatmak yerine kollarını belime sarmış ve kafasını karnıma koymuştu.
Turuncumsu ve dalgalı saçları oldukça yumuşaktı. Eğilmiş ve saçlarının arasına bir öpücük kondurmuştum.
Hafifçe saçlarını okşayıp, uyumasına yardım ederken, uyku sersemi bir şekilde mırıldandığı şey, derin bir tebessüm etmeme sebep olmuştu.
"Benden hiç gitme Y/n olur mu? Ben sensiz kalmaktan çok korkuyorum..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐁𝐭𝐬 ☂︎ 𝐋𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐑𝐞𝐚𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧𝐬...
De Todo𝙸̇𝚗𝚜𝚝𝚊𝚐𝚛𝚊𝚖𝚍𝚊𝚗 𝚙𝚊𝚢𝚕𝚊𝚜̧𝚝ェ𝚐̆ェ𝚖 𝚑𝚒𝚔𝚊𝚢𝚎𝚕𝚎𝚛𝚒𝚗 𝚠𝚊𝚝𝚝𝚙𝚊𝚍 𝚟𝚎𝚛𝚜𝚒𝚢𝚘𝚗𝚞𝚍𝚞𝚛. 𝙸̇𝚗𝚜𝚝𝚊𝚐𝚛𝚊𝚖: @𝚒𝚠𝚒𝚎𝚋𝚕𝚎88