𝐁𝐭𝐬 ☂︎ 𝐋𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐑𝐞𝐚𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧𝐬...

Şemsiye Tutar 🧷 Kim Namjoon

Elimdeki poşetler ile telaşla marketten çıkmıştım.

Kendimle inatlaşıp yanıma şemsiye almamıştım ve şansıma yağmur başlamıştı.

Şansıma lanet ederken hızlıca yokuş aşağı yola doğru yürümeye başlamıştım.

Tanrım! Aptal gibi ceketimi bile kapüşonsuz giymiştim.

"Şansım lütfen bir kere bana gül, lütfen!.."

Yürümeye devam ederken kendi kendime konuşmaya başlamıştım.

Aniden kafama damlamayı kesen yağmur taneleri ile kalakalmıştım.

Arkamı dönmem ile bana şemsiye tutan gamzeli adamı görmem bir olmuştu.

Tanrıdan yardım dilerken böyle bir afet göndermesinden bahsetmemiştim ama bu da olurdu.

"Selam?"

"Selam."

"Sizi marketten çıkarken gördüm. Sanırım şemsiyeniz yok. Bu yüzden ıslanmanızı istemem. İzin verirseniz size eve kadar eşlik etmek isterim. Ah, ben Namjoon bu arada. Kim Namjoon."

"Yeon Y/n. Ve şey, tabiki bana eşlik edebilirsiniz."

"Bana sizli hitap etme lütfen, bende sana karşı öyle yapacağım."

"Pekala, gidelim o zaman."

"Tabi."

Büyük mavi şemsiyesini bana uzatmış ve elimdeki poşetleri almıştı.

Evime doğru ilerlerken günlük sohbet konuları açmıştı ve hem yağmurdan ıslanmamı hem de eve kadar sıkılmamı engellemişti.

Eve ulaştığımızda eşyaları bana uzatmış ve telefon numaramı kaydedip telefonumu çaldırmıştı.

"Görüşürüz o halde."

"Görüşürüz Joon."

Arkasından kapıyı kapatmış ve bu sefer bana gerçekten güzel bir şans verdiği için ufak çaplı dansımı tanrıya sunmuştum.

Teşekkürler şansım ve tanrım!..