တဆစ်ဆစ်ထိုးကိုက်နေတဲ့ခေါင်းကိုကိုင်ပြီးဖြေးဖြေးချင်းထကြည့်တော့ မိုးကအတော်တောင်လင်းနေပြီ။
မနေ့ညကအဖြစ်အပျက်တွေကိုပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင်း ဘေးဘီကိုကြည့်မိတော့
" ဘာလာကြည့်နေတာလဲ မင်းက "
စူပုတ်နေတဲ့မျက်နှာနဲ့ စောင်အထူကြီးကိုလည်ပင်းဖုံးတဲ့အထိဆွဲပတ်ထားတဲ့RenJunကဒေါသထွက်နေဟန်
စောင်ကအကြီးကြီးမို့ ခေါင်းလေးသာပေါ်နေပြီး သူ့မျက်လုံးထဲကောက်ပွေ့ချင်စရာစောင်ထုပ်လေးနှယ်။
" ဘာထိုင်လုပ်..ဟာ ! "
စကားမဆုံးခင်အနားမှာရှိတဲ့ခေါင်းအုံးနှင့်ရုတ်တရက်ကောက်ပေါက်ခံလိုက်ရတာမို့ သူရှောင်တိမ်းချိန်မရလိုက်။
ဘာတွေဒီလောက်ထိဒေါသထွက်နေရပါသနည်း။
" မင်းလုပ်ထားတာတွေကြည့်ဦး ! "
ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့်စကားသံအဆုံး မြင်လိုက်ရတဲ့လည်ပင်းကအမှတ်အသားတွေ။
" ဒီနေ့ကဘာနေ့လဲဆိုတာ မင်းမသိဘူးလား ?ငါအခုကုမ္မဏီကိုဘယ်လိုမျက်နှာမျိုးနဲ့သွားရမှာလဲဟမ်! "
ဒေါသထွက်နေရခြင်းအကြောင်းက သူဖန်တီးတဲ့အချစ်မှတ်ရာတွေကြောင့်မှန်းသိလိုက်ရချိန် ပီပြင်လာတဲ့အပြုံးတစ်ခုကဖုံးကွယ်မရတော့။
" ကျေနပ်မနေနဲ့Jeno Lee ငါကုမ္မဏီကိုမဖြစ် ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့သွားမှာ "
" ဟုတ်ပါပြီ အခုရေချိုးမှာလား ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ "
" မလိုဘူး! မင်းသွား ငါ့သာဘာချိုးမှာ "
အနေရခက်နေမှန်းသိလို့အပြင်ထွက်လာပေးတော့ ပတ်ထားတဲ့စောင်ထုပ်ကြီးအတိုင်း ခုန်ဆွခုန်ဆွနဲ့ ရေချိုးခန်းဆီသွားနေတာ ပိုးတုံးလုံးလေးကျလို့!
_
*ကျစ်!
၀တ်ကြည့်ထားတာတွေဘာတစ်ခုမှအဆင်မပြေလို့ ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်ထားသမျှကတောင်ပုံကြီးလိုဖြစ်လို့။
ဘာပဲ၀တ်၀တ်အမှတ်အသားတွေကပေါ်နေတာ။
" ရော့ ဒါကို၀တ် "
YOU ARE READING
𝙼𝙸𝙽𝙴 (𝚂𝚎𝚊𝚜𝚘𝚗 1 ) ( 𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎𝚍 )
Fanfictionတစ်ခါလောက်ပြိုင်ချစ်ကြည့်ကြမလားဟင်? ကြေးကတော့နှလုံးသားတခုလုံးလေ !
