* Jun !ဘာဖြစ်လို့လဲလို့ ကိုယ်မေးနေတယ်လေ *
“ ဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့ပြောပြီး ဖုန်းကိုချလိုက်! ”
ဟင်! ဒီအသံ...!
ဖုန်းကိုင်ထားရင်းထိတ်လန့်နေသည့်RenJunကိုJenoက အနားတိုး၍ကပ်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်
“ ဟို... ”
“ ဖုန်းကိုမချဘူးဆိုရင် Jaeminကားနောက်မှာရှိနေတဲ့ ငါ့လူတွေက ဘာလုပ်ပစ်မလဲမသိဘူးနော် ..”
“ ဟင်.. ”
* Jun..ကိုယ်အခုချက်ချင်းပြန်လာခဲ့မယ် *
“ ဟင့်အင်း Jaemin ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ် ”
* သေချာလို့လား? *
“ တကယ်ပါဆို ”
* အဲ့တာဆိုလည်းပြီးရောလေ ကိုယ်ကိစ္စတွေပြီးတာနဲ့ အမြန်ဆုံးပြန်လာခဲ့မယ်နော် *
“ အင်းပါ.. ”
တီ ~ တီ
တဖက်ကဖုန်းကျသွားပေမဲ့RenJunကိုင်ထားမိဆဲ ။
တုန်ယင်နေတဲ့လက်တွေနဲ့အတူမျက်နှာဖုံးပိုင်ရှင်ကိုကြည့်နေမိတုန်း။
ရယ်သံခပ်တိုးတိုးထွက်ပေါ်လာပြီးနောက် မျက်နှာဖုံးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းခွာချလိုက်တဲ့အခါမှာတော့..။
“ ဟင်.. ”
မဟုတ်ပါစေနဲ့ဆိုတဲ့ဆုတောင်းစကားကိုကြားဖို့ နတ်မင်းကြီးဟာအိပ်ပျော်နေခဲ့သလား?
ဒါမှမဟုတ်..သူ့အမြင်အာရုံတွေကပဲမှားယွင်းနေတာလား..?
Jeno..!
ဘယ်တော့မှထပ်မတွေ့ဘူးလို့ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တဲ့လူတယောက်ဟာ RenJunမျက်စိရှေ့မှာ။
“ သိပ်ကိုရင်ခုန်စရာကောင်းတဲ့ဘ၀မျိုးကို အချစ်ကဖန်တီးထားတာပဲ နော်..! ”
အဓိပ္ပါယ်ဖော်မရတဲ့မျက်၀န်းတွေနဲ့Jenoက တလုံးချင်းဆိုသည် ။
“ မဟုတ်ဘူး! Jaeminကငါ့ကိုဒီအတိုင်းစောင့်ရှောက်ပေးထားရုံပဲ ”
“ စောင့်ရှောက်တာက တစ်အိမ်ထဲနေပြီးတစ်ကုတင်ထဲအိပ်ကြတာလား ? ဟမ်!! ”
ကြမ်းတမ်းလွန်းတဲ့စကားတစ်ချို့ကြောင့်RenJun လက်သီးကိုတင်းနေအောင်ဆုပ်လိုက်မိတယ် ။
YOU ARE READING
𝙼𝙸𝙽𝙴 (𝚂𝚎𝚊𝚜𝚘𝚗 1 ) ( 𝙲𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎𝚍 )
Fanfictionတစ်ခါလောက်ပြိုင်ချစ်ကြည့်ကြမလားဟင်? ကြေးကတော့နှလုံးသားတခုလုံးလေ !
