Art z okładki: Munette
"Co byś zrobił, gdyby okazało się, że wszystko w co wierzysz jest kłamstwem? Jak byś zareagował, gdybym powiedziała ci, że to, co dzieje się wokół nas jest tylko iluzją? Albo, gdyby okazało się, że tak naprawdę to bohaterowie...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kąciki ust wyginały się to w górę, to w dół, tworząc swoisty taniec, a w głowie huczały myśli tak głośne, że nie dało się usłyszeć nic oprócz nich. Problem jednak w tym, że grały jednocześnie, zagłuszając się nawzajem. Były trochę jak muzyka puszczana z kilku osobnych głośników. Problem jednak w tym, że każdy z nich grał inną piosenkę.
Nie rozumiała siebie, swoich emocji, powodu dla którego cały czas chciało jej się uśmiechać i dlaczego nie potrafiła nad tym panować.
Przecież wcześniej w miarę dobrze jej to szło.
– No i wtedy Bakugo znów wrzasnął, a pan Aizawa użył na nim indywidualności.
Mina Ashido brzęczała jej nad uchem, nie odstępując na krok od momentu, w którym wraz z Nakatomi zgodziły się na dołączenie do spotkania klasowego 1-A.
– Widzę, że nic się nie zmienił – odpowiedziała wpół obojętnym, wpół prześmiewczym tonem.
– Właśnie, właśnie. – Nagle obok nich pojawił się Kirishima. – Dawaj, opowiadaj. Jak bakubro zachowywał się w gimnazjum? Wtedy też się tak wściekał na wszystko i wszystkich?
Z tyłu dało się usłyszeć prychanie niezbyt zadowolonego z sytuacji Katsukiego.
Jednak o dziwo nie kazał Kirishimie się zamknąć, a w jego oczach oprócz złości i zirytowania dało się zobaczyć ciekawość.
Gure wzruszyła ramionami, po czym odpowiedziała:
– Wydaje mi się, że był taki sam jak teraz. Nie wiem jak obecnie, ale w gimnazjum żeby go wyprowadzić z równowagi, wystarczyło trochę popstrykać długopisem.
Krocząca obok niej Nakatomi zachichotała, mówiąc:
– I nie zgadniecie, kto najczęściej to robił.
Gure wywróciła oczami.
– Odstresowywało mnie to.
– Jasne. Wcale nie bawił cię widok jego drgającej żyłki.
Asami znów mimowolnie się uśmiechnęła, szybko maskując tamten gest.
– Możemy skończyć ten temat? – spojrzała ostro na Nakatomi, która głośno przełknęła ślinę.
– Skoro nie Bakugo, to jaki był Midoriya? – Ashido postanowiła taktycznie zmienić temat.
Jednak nie mogła wiedzieć, że była to bardzo niekorzystna zmiana, która sprawiła, że Gure zapragnęła stamtąd uciec, Nakatomi skrzywiła się, a zainteresowanie w oczach Bakugo przybrało na intensywności.
– Co? Nie chodziliście przypadkiem razem do klasy w gimnazjum? – wtrącił się Denki.
– Chodziliśmy – odpowiedziała Nakatomi. – Ale...
– Ale – Asami przerwała ostro. – Zarówno Nakatomi, jak i ja nie mamy na jego temat nic do powiedzenia.
– Oho, a robiło się ciekawie. – Głos Bakugo zaskoczył nie tylko Asami, ale i całą resztę. – Od kiedy to niby nerd stał się tematem tabu? – zapytał z kpiną.
