Düşman,Stray Kids Omegaverse

18

Oy ve Yorum yapmayın unutmayın~
Sizi seviyorum.İyi okumalar ❤️

Güzel yorumlarınız için teşekkür ederim.💖
Şuan dershaneden çıktım, arkadaşlarım avm de yemek yiyor karşılarında bölüm yazıyorum 10/10

ÖNCEKİ BÖLÜMÜ OKUDUĞUNUZDAN EMİN OLUN 💖

"Bang Chan." 

Chan adın duymasıyla oldukça gerilmişti.Sonuç olarak sona hem onu bırakmışlar hem de garip davranmışlardı.

Chan için daha zor bir sınav hazırlamışlardı çünkü en çok bu grupta onun işlevi vardı.Farketmeden liderleri olmuştu bile.

"Sana güveniyoruz." Seungmin'in arkasından bağırmasına gülmüş ama arkasını dönemeden kapı kapanmıştı.

"Merhaba Bang."

"Merhabayı geçelim de bize bunu neden yaptığınız açıklayın.Saçma bir sınav bu,evet mantıklı yönleri var.Kendimizi nasıl geliştirdiğimizi vb görmek.Ama mantıksız yönü ne biliyor musunuz?"

"Evet,"

"Kendiniz bizi bir denekmiş gibi kullanıyorsunuz,deltaydı,sigmaydı...rahat bırak bizi."

"Bunları nereden biliyorsun?"

"Benim bilmediğim bir şey yok,teyze."

"Chan bana teyze diye seslenmemeni söylemiştim."

"Beni ailemin yanından alırken de demeseydim keşke değil mi?" Chan bir süre nefes aldı ve devam etti.

"En başında bunu hesaplıyordun değil mi? Ne bu sürü devam ettirme isteği?"

Şimdi ise sesini yükseltme zamanıydı.

"En azından bizi kullanmamalıydın!"

"Chan sakinleş." Evet kurul başkanı Chan'in teyzesiydi.Kurul başkanı çok önceden beri bunu planlıyordu,doğduklarında beri...

Doğduklarında ailelerinin yanından alınmışlar ve ağır antrenmanlar ile kendilerini geliştirmişlerdi.

Chan en başında her şeyi biliyordu fakat söylememişti,söyleyememişti.

Ne diyecekti ki? Nasıl konuşacaktı? Ne yapacaktı?

"Şimdi,benim sınavımı yapta,gideyim."

"Benimle saygı ekleri içerisinde konuş Christopher."

"Bu adımı söylemeyi kesecek misin?"

"Saygı ekleri."

Chan nefesini düzene sokup,sakinleşmeye çalıştı.

"Tamam,sınavımı yapar mısınız?"

"Kabinin içerisine gir ve 3d gözlüklerini tak."

Chan için bir simülasyon hazırlamışlardı.Uyelerin zor durum da kalması ile alakalıydı.

İlk karşısına Minho ve Jisung çıktı,birbirleri bile tartışıyor ve durmadan ağır sözler ediyorlardı,onları ise durdurma görevi Chan'e kalmıştı.

Bu en kolay görevdi fakat bundan sonrakiler için aynısı söylenemezdi.

Şuan da karşısında  hüngür hüngür ağlayan bir Felix vardı.Kusmuştu ve ne yapacağını bilemez haldeydi.Chan onun bu halini gördüğü zaman içi parçalandı.Bu durum zaten canını sıkıyordu ve yeni yeni önüne geçmeye başlamışlardı.

Chan hızlıca odada bulunan dolapları karıştırmış dezenfektan ve güzel bir koku bulmuş,Felix'i ayağa kaldırmıştı.

Elini yüzünü yıkamış, yardımcı olmuştu.

Belli ki bu simülasyon Chan'in davranışlarını önceden tahmin etme odaklıydı.Oda da buna göre hazırlanmıştı.

Bu odayı da başarmıştı.

Şuan karşısında Hyunjin vardı ve karanlık oda da çökerek ağlıyordu.Hyunjin'in karanlık korkusu...

Şuan da titreyerek ağlayan Hyunjin'i sakinleştirmeliydi ama bunu nasıl yapacaktı, şuan eli ayağı birbirine dolanmıştı,neyi nasıl yapacağını şaşırmıştı.

En sonunda Hyunjin'in yanına çökmüş ve ona sarılmıştı.Lanet olsun ki bu simülasyon aşırı gerçekçiydi.

Sarılması ile hafifte olsa ağlaması durmuş,titremeleri yavaşlamıştı.

Bu bölümü de başarmıştı.

Şimdi ise karşısın da Jeongin vardı.Oldukça sinirli bir şekilde antrenman yapıyordu.Kendine bu kadar yüklenmemeliydi.Ve olmuştu işte bayılmıştım.

Chan hemen yanına çökmüş ve nabzını kontrol etmişti.

Fakat nabzı oldukça yavaşlamıştı,sanki kalbi duracak gibi...Bu durum da tabi ki herkes panik olurdu.

Chan de panik olmuştu ama sakin kalmaya ve mantıklı düşünmeye başlamıştı.Hemen yakında bulunan suyu Jeongin'in üzerine atmıştı.

Ardından hemen sırt üstü yatırmıştı.Şuan hava yolunu açmaya çalışıyordu.Az da olsa başarılı olmuş ve bu bölümü de geçmişti.

Bir anda önünde ki Jeongin yok olmuş etraf beyazlamıştı.

"Yetmez mi artık tamam sen kazandın zaaflarıma oynadın yeter!"

"Hayır, henüz oynamadım."

Tekrardan beyaz ortam gitmiş bu sefer çiçekler olan bir bahçe belirmişti.Chan biraz yürümüş ve karşısına çıkan manzara ile durmuştu.

Seungmin ve bir alfayi el ele yürürken ve konuşurken görmüştü.

Chan ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Seungmin parmak uçlarında kalkarak Alfa'nin yanağını öpmüş Alfa ise onu durdurup dudaklarını öpmüştü.

Chan şuan ne yaşadığını çözemiyordu.Ne oluyordu? İçindeki bu his neydi? Nasıl açıklayabilirdi? Aldatılmak? Hayır. Midesi bulanmış anlık çökmüştü.

Bu an onun için ilkti ne yapacaktı? Aşk acısı bu muydu?

Kalbi aşırı hızlı atmaya başlamış ve gördüğü manzara onu mahvetmişti.

Başarısız.

Evet Chan başarısız olmuştu.

Her bölümü geçen Chan şimdi geçmemişti, başarısız kalmıştı.

Aşk böyleydi işte, güzel fakat acısı yakardı.

Gerçekten de güle benziyordu,evet güzeldi fakat dikenleri vardı.

Bölüm sonu diyelim 😩
Ego da üzerime bebiş kustu...🥺 Çok tatlıydı kızmadım her neyse öyle işte