My Cold Hearted Hubby

MCHH - Chapter 6 : Vie

[FIBLEY]

It's been 2 days since maaksidente si papa, hindi ko alam ang gagawin ng mga oras na yon. nahimatay pa ako.

Pero pag gising ko nakita ko naman si Shed at Yohan na nagaalala. pero sumugod ako agad sa ospital.

But thank goodness, ligtas ang papa ko and he's resting na. Sbi ng doctor kung gagaling agad sya in one week pwede na syang umuwi.

Sobrang kinabahan ako nang araw na yon. akala ko mawawala na sakin si papa.

Ngayon ako muna nagnabantay kay papa tutal sabado naman. and si mama naman kumuha ng mga damit sa bahay. Nasa work naman ang 3 brothers ko. si kuya ferd nga nasa Japan eh, kaya alalang alala sya nung nalaman nya.

At si ate Venice naman nasa Paris para sa fashion show na hinandle nya..

"P-pa?" Tawag ko sakanya. Dumidilat na kasi sya. ilang araw na din kasing tulog to eh.

"Fibley, anak.." He said. and i can only see now is a weak man. My father is not like that. He's always active and masungit as well.. Pero ngayon. isang mahinang lalaki ang nasa harap ko. Isang mahinang katawan ng daddy ko.

"P-pa.." I can't stop crying. then i hugged him.

"Pa, akala ko iiwan mo na kami" I said while crying. It's like i'm a 5 yr old kid who's crying for candy.

"Fibley.. Shh. Hey, papsi will never let that happen." Tas inangat ulo ko. Busy kasi si papa sa work palagi, kaya masungit na sya ang nahaharap ko, kase laging stress..

"But papa.." I said. Tapos hndi parin tlga ako tumitigil kakaiyak.

"Fib, dalaga kana. Ano ka ba." Tas pinunasan nya luha ko. Hays. papa tlga. Minsan di ko sya magets eh!

"Pa, naman!I'm your Baby. you said that" tas niyakap sya. "Okay, okay baby. You're my little baby.." Tas hinaplos haplos likod ko dahilan para maiyak pa ko lalo.

[KENT]

"Ang childish padin ni Fib, kung alam nya lang nanunuod ang crush nya. Pfffft" Sabi ni Yohan habang pigil ang tawa.

May lakad ngayon kaming mag totropa, pero sabi ni Yohan bibisita sya sa tito nya so we decided to cancel our trip.

Dito nalang kami pumunta. Kaya eto, nandito kami sa may pinto at knina pa kami nanunuod. habang si Gerald at Yohan ay busy kakatawa ako naman seryoso lang nakatingin.

Nangyari na din skin to dati, akala ko mawawala na si dad dahil sa aksidente na yon. But then he's alive. Ganyan na ganyan din ako umiyak non, i know what it feels.

"Tol, baka mainlove ka kay Fibs nyan." Biglang hirit ni Gerald. Napapoker face naman ako.

"No way" Tas umiling iling ako. Kung ano ano talagang naiisip ng gagong to.

"Brad, ano ka ba. Siguro nag flashback lang sakanya yung, you know." sabi ni Yohan. We're bestfriends. Kilala na namin ang isa't isa since elementary, kaya alam na alam nila yon. Malamang kasi nandon sila.

"Oh, sorry bro" Sabi ni Gerald at tinapik ako, tumango lang ako sakanya.

"Nah, that's 2 years ago" Sabi ko. Tas nagpigil ng tawa si Yohan. "Yah right, i cried the same as Vivienne." Sagot ko sa nagpipigil tumawang Yohan.

"Opps. wala akong sinasabi tol." Tas tumawa na sila ng tumawa, yung prang wala nang bukas sa kakatawa.

"Tch." Then i placed my hands on my pockets. Nakakasura yung tawa nila eh, ang saya masyado.

"Hi tito! Hi iyaking Fibley!" Bungad ni Yohan skanila. Tsk tsk, bastos na bata, nag momoment pa yung mag ama eh.

Tapos nakita ko si Vivienne na nakatulala nanaman. Well syempre kanino pa ba edi sa pogi.

Syempre ako no.

"Uhm... Hi tito, ako si Gerald, call me Rald for short po hahaha"Sabi ni Gerald at kumakamot pa sa batok.

"Good afternoon sir, i'm Kent. Nice meeting you sir." Sabi ko at nakipag shake hands. Ngumiti naman sya sakin pero maya maya biglang kumunot ang noo nya.

"Oh. Kent? Ohh.. Wait, ah! Blake Kent  Dela Cruz?" Sabi ni Tito. Uhm?

"Yes po.. How did yo--?" Hindi na natuloy ang sasabihin ko nang nag salita sya.

"Oh!!! Ikaw yung nasa diary ni Fibley!!!" Tas tumawa si Tito, glad to see his smile even he's hurt. Mukhang magaling na sya.

"PAPA?!" Tas nakita ko si Vivienne na sobrang pula. Nag smirk lang ako tapos inabot na yung dala naming tinapay.

"Thank you son." sabi nya kay Yohan, ngumiti si Tito.

"Po? Si Kent po bumili nyan" Sabi ni Yohan.

"I know Yohan. Nakita kong inabot nya sayo para ikaw ang mag abot sakin. And it's like i feel that he's going to be my son in law" Sabi ni Tito. Hindi ko alam kung mapapaface palm ako o ano eh. But in the end ngumiti nalang ako.

"Papa naman!" Sabi ni Vivienne at mas namula pa. Nako. parang kamatis amg mukha ng babaeng to.

***

After 2 hours, napagpasyahan na namin umuwi nila Yohan. Kaya nagpahatid na kami kay Vivienne, ay hndi . sya nga pala ang nagsabi. Sya na daw maghahatid samin.

"Oh Yohan ah, bukas." Sabi ni Vivienne. Well di ko kuha, but i don't really care at all. I never mind other's business.

"Bye Fibs" Tas bineso sya ni Gerald. HEY! What was that?! Ang landi ni Gerald! Pati kalantudan dinadala kay Vie eh.

Tapos nakita ko namumula si Vivienne. What the?!

Agad naman napakunot noo ko. Bakit sya bineso ni Gerald, and! Bakit sya namumula?!

Wait-- Kinikilig ba sya sa iba?!

"Yo Bro? you okay?" Sabi sakin ni Yohan kaya agad ako natauhan. Ano bang iniisip ko? Ang weird ko, gutom lang to.

"Ha? Oo naman hahaha! Sge Vivienne ah. Haha" Pero ung kamay ko parang gusto sumuntok. Ano ba to. Bakit di ko control haha. Im weird.

"Ang haba naman ng Vivienne. Call me Fibs nalang" Then she smiled. What the fuck i'm feeling right now? It's like i need to go to the restroom or something. I want to run away, the heck!

"Huh? No. i-- I mean, i like Vivienne. Hahaha" tas nag cute pose pa. oh my, What's happening. End of the world na ba? Why am i acting like this? Shit.

Nakita ko namang nakakunot noo ang dalawang kaibigan kong mokong. I know, naguguluhan sila. Kahit ako eh!

"Oh, then i'll make it Vie nalang" sabi ko at nag smile sakanya, i want to be friendly too.

"Aba aba. nagkakamabutihan ata sila Yohan, iwanan na naten?" Sabi naman ni Gerald tas naglakad sila palayo. They're crazy bastards.

"Uhm. sge Vivienne-- i mean Vie. Bye"  Sabi ko sakanya at ngumiti nalng ng tipid. Mung-gago ako ah? Langya!

At pagkarating ko binatukan ko sila pareho. Baliw kasi, parang adik.