Epiloog 2 & dankwoord(ofzoiets)

449 16 2
                                    

Ik zit in de auto, samen met mijn prachtige man Louis Tomlinson, mijn twee prinsesjes Janel en Ami  en mijn twee geweldige voetballertjes Lucas en Daniël. Er mist maar een iemand uit mijn perfecte gezin en dat is onze huskey-puppy Sky. Ze is nu 7 maanden en nog heel klein en donzig. Ze heeft knalblauwe ogen en een lange tong. 'Pappie, hoelang duurt het nog voor we er zijn?' vraagt Ami. We zitten nu zo'n 2 uur in de auto en de kinderen vervelen zich dood. 'Ja, en waar gaan we heen?' vraagt Lucas. 'Boot!' kraait Daniël. Da's waar ook. Toen we op vakantie gingen naar Portugal moesten we op de veerboot en Daniël vond het geweldig. 'We zullen zien' glimlach ik. Ik geef een pak chocoladekoekjes rond om ze rustig te houden. 'Lucas, let erop dat Daniël niet de hele bekleding onder smeert met chocolade'. 'Jaha' zegt Lucas. 'Pak anders jullie Nintendo, papa heeft toch nieuwe spelletjes gedownload?' vraag ik. 'Ja, kom we doen Mario Kart 15' zegt Janel. 'Ik ben prinses Peach' roept Ami. 'Ah, die wilde ik' zegt Janel. 'Dan ben ik wel Daisy'.   Ik glimlach. Als ze eens zouden weten waar ze heen gaan...

'Ohh, kijk dat kasteel eens!' Wijst Ami enhousiast. 'Bah, het is roze' zegt Lucas. 'Het is zo mooi' Janel drukt haar neus tegen het glas. 'Dit kasteel ken ik!' merkt Ami op. 'Die is van Assepoester!' kraait Janel. 'Aspoeser?' vraagt Daniël in zijn peutertaaltje. 'Ja, dat is de prinses die haar glazen muiltje verloor bij de prins, duhh' legt Ami uit. Louis remt de auto, en kijkt mij aan met een grijns. 'Weten jullie waar we zijn?' vraagt hij. 'Zijn we er dan?' vraagt Janel. 'We zijn er al' zeg ik. 'Zijn we in Disneyland Parijs?!' vraagt Lucas. 'Bingo' knipoogt Louis. 'We zitten voor 1 weekje in Disneyland!!' roep ik. Een luid gejuich gaat op. 'Ik wil prinses Elsa ontmoeten!' Ami rent met haar lieveheerstbeestjes-rugzakje over de parkeerplaats. 'Ami, geef mama eens een hand, er rijden hier veel auto's' zeg ik. Louis duwt de buggy vooruit en wijst het witte hotel aan. New Port Bayclub. 'Daar gaan we slapen' zegt hij. 'Moeten we al slapen?' vraagt Daniël verschrikt. Ik lach. 'Nee, joh, gekkie. We zetten onze koffers binnen en dan gaan we naar de attracties'zeg ik. Daniël knikt. Hij lijkt het allemaal wel prima te vinden. Hij houdt zijn tijgetjeknuffel dicht tegen zijn borst geklemd en observeert het parkeerterrein. 'Pappie?' Ami trekt aan Louis' jas. 'Ja lieverd?' vraagt hij. 'Dat meisje heeft een prinsessenjurk' wijst ze. 'Ze lijkt wel een beetje op Belle, hè'. 'Een beetje, maar ik begrijp het al, jij wilt zeker ook een prinsessenjurk?' vraagt hij haar. Ze knikt met een stralende glimlach. 'We kunnen wel even kijken, als ze niet te duur zijn' zeg ik, met de nadruk op ALS. We lopen het park in. 'Bonjour' zegt de man achter de desk. 'Bonjour, engels?' vraagt Louis. De man knikt. 'Wij hebben een kamer gereserveerd voor 1 week, in New Port Bayclub' zegt hij. 'Dat ies prima, op welku naam?' zegt de man met een raar accent. 'Tomlinson' zeg ik. 'Tomlinson, un gkezinskamer?' vraagt de man. Ik knik. De man wijst naar de slagboom, die met een zwiep omhoog gaat en Louis rijdt zijn BMW er doorheen.


Eenmaal in de hotelkamer zet ik het campingbedje op voor Daniël en helpt Louis de meiden met hun koffers. Ami laat trots haar nieuwe jurkje zien die ze met haar oma (Jay, Louis' moeder). 'Mooi, hè mama' zegt ze. Ik knik. 'Heel mooi lieverd'. Er wordt op de deur geklopt. Louis doet open. 'Bonjour' zegt een man. Louis knikt vriendelijk. De man overhandigt ons pasjes voor het park. 'Merci, au revoir' zeg ik vriendelijk. De man knikt en loopt de gang uit. Daniël duwt de deur dicht met zijn mollige peuter-vuistje. Ik doe wat koekjes in mijn handtas en trek dan mijn zomerjas aan. 'Zullen we gaan?' vraag ik met een grote glimlach. Janel en Ami knikken en doen meteen hun jas aan. Lucas doet rustig zijn koffer dicht. Louis zet Daniël in zijn buggy en zet hem vast. 'Lopen?!' zegt Daniël verontwaardigd. 'Nu nog even niet, straks mag je even lopen' zeg ik. We doen onze kamer op slot en lopen naar de lift, richting het park. In de lobby van het hotel staan Pluto en Mickey Mouse. Er staan kinderen omheen met handtekeningenboekjes en ouders met camera's. 'Kom jongens, Mickey en Pluto, zullen we een foto maken?!' stelt Louis voor. Daniël schudt verschrikt zijn hoofd. 'Niet foto maken, zitten blijven' zegt hij. 'Papa gaat mee' zeg ik. Louis gaat achterin de rij staan met onze 4 kinderen en wacht tot we aan de beurt zijn. Gelukkig gaat de rij snel. Ik maak snel een foto en we gaan weer verder. 'Dat was leuk, hè' zegt Lucas. Ami knikt enthousiast. 'Pluto was heel zacht, net zo zacht als Sky' zegt ze. 'Pluto is niet ècht, dat is een man in een pak' zegt Lucas. 'Echt niet!' zegt Ami verontwaardigd. Ik knipoog naar Lucas en leg mijn vinger om mijn lippen. We lopen over een brug over een zwanenmeer. 'Kijk' wijst Daniël. 'Eend'. Ik lach. 'Dat is een zwaan, Daan' zegt Louis. 'Dat rijmt!' zegt Janel. Ik knik. We staan midden in het park. 'Waar gaan we eerst heen?' vraagt Ami. Lucas wijst naar een grote raket in het midden. "Space Moutain". 'Daar zijn de anderen nog te klein voor, maar als Daniël straks een middagdutje doet en Ami en Janel op de kamer blijven wil ik er wel met je in' zegt Louis. 'Vet cool' zegt Lucas. Ami en Janel duwen me inmiddels voort naar "Peter Pan" en "Pinokkio". 'Er is een rij' pruilt Janel. 'Tja, net als Chessington World of Adventures waar we een keer heen gingen, daar moest je ook in de rij voor het reuzenrad enzo' leg ik uit. 'O ja' zegt Janel. Inmiddels zijn we al halvewege de rij. Het is ook geen schoolvakantie, eigenlijk zouden de kinderen nu op school moeten zitten dus het is rustig, maar omdat April en ik binnenkort 12,5 jaar getrouwd zijn mochten we een weekje naar Disneyland. We stappen in een karretjes van "Peterpan". Onder ons zijn er lichtjes die Londen moeten voorstellen, de stad waar "Peterpan" zich afspeelt. 'Misschien is ons huis daar ook wel' fluistert Ami. 'Misschien wel' zegt Louis. Ik kijk naar de gezichten van mijn kinderen. Het ongeloof, bewondering en sensatie is van hun gezichten af te lezen. Ik geniet hier nog meer van dan de bewegende poppen en geluiden in de donkere attractie. Ik leg mijn hoofd op Louis' schouder. Hij slaat zijn arm om me heen. Ik sluit mijn ogen en probeer alle geluiden om me heen op te nemen, in me op te zuigen. Zodat ik het nooit meer vergeet. Wie had gedacht dat is zo met Louis zou eindigen? Niemand, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad!

___________________________________________________________


Hey! (ALJESBLIEFT LEES DIT DIT IS HEEL BELANGRIJK)


Dit is toch echt het einde van het boek... Ik vond dit ontzettend leuk om te schrijven, en we hebben 6K reads bereikt (op het moment dat ik dit schrijf/aanpas! En het worden er nog steeds meer en dat vind ik echt awesomeeee!) en dat vind ik heel wat voor mijn aller-allereerste boek. Ik wil iedereen bedanken die mijn boek heeft gelezen, op die mooie sterren-knop heeft gedrukt of een lieve reactie heeft geplaats. Daar wordt ik nog steeds super blij van als ik die lees. En ik weet dat ik soms een lange tijd niet update (zoals nu, ik was op vakantie zonder wifi) maar uiteindelijk zou ik dit boek altijd afmaken.

Binnenkort zet ik een nieuw Louis-Boek online. Ik noem het "All-Inclusive". Ik zal een korte beschrijving geven.


Het gaat over Lauren (ze is net 20 en afgestudeerd) en boekt met haar vriendinnen een all-inclusive vakantie naar Griekenland op het eiland Kos. Daar komt ze een oude jeugdliefde van de middelbare school tegen! En dat is -surprise surprise- Louis! Ze wordt weer helemaal verliefd op hem, maar is nog steeds niet over haar ex Aiden heen. Als Louis ook nog eens in dezelfde stad blijkt te wonen, en Aiden haar terug wil staat haar wereld op zijn kop!

Dat was zo'n beetje de beschrijven van Het nieuwe boek, en zal binnenkort op Wattpad verschijnen. Nogmaals dankjulliewel voor het lezen en I love you guys!

Stay beautiful


All the love! xx Denise


Huisje boompje, baby?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu