Huisje boompje, baby?

06

'heb je alles?' vraagt Max bezorgd. Ik knik. 'Rustig maar broertje, ik ben maar 2 weekjes weg en zodra de baby er is bel ik je!' stel ik Max gerust. Hij knuffelt me en helpt me in de auto. Ik heb inmiddels aan een dikke buik, en het is ook echt te zien. Op de site van het hotel heb ik in Mallorca allemaal schattige boutiekjes ontdekt, en de meiden en ik gaan een zoektocht naar leuke zwangerschapskleren houden. Het mag niet  te duur, aangezien ik alleen de kost moet verdienen. 'Het komt goed, Max...' verzeker ik hem. 'Maar stel dat de baby geboren wordt, ik moet toch bij de geboorte van mijn nichtje zijn!' protesteerd Max. Ik kijk hem aan. 'Of neefje' maak ik af. 'Nee, het wordt een meisje, ik voel het gewoon!'  zegt Max. De afgelopen maand heeft Max allerlei excuses bedacht om mee te mogen. Eerst wilde hij weer eens een nieuwe vriend, maar niet iedereen hoefde dat te weten. Daarna was het om onze tassen tijdens het shoppen te dragen. Daarna beweerde hij dat hij vrienden had in Mallorca en daarna wilde hij bij de geboorte van mijn baby zijn. 'Max...' zucht ik. 'Ik moet nog 5 maanden'. Max knikt. 'Weet ik... ik wil gewoon mee-hee!' zeurt hij als een klein kind. 'Max, schat, zo geweldig wordt het niet... we zullen 's avonds veel in het appartement zitten...' leg ik uit. 'Ik moet veel rust hebben en uitgaan kan niet' 'aan het zwembad bedoel je' moppert Max. Ik sla hem tegen zijn achterhoofd. Ik stop de reisfolder in mijn kauwgomroze koffer. Na lang zoeken hebben we een perfect hotel gevonden op Mallorca. Het Hipcampo Palace. Het is een prachtig hotel aan de Oostkant van het eiland, vlakbij zee en op ongeveer 7 kilometer van de stad Manacor. We landen over een paar uur op het vliegveld van Mallorca: Palma de Mallorca. Voor de zekerheid stop ik nog een woordenboekje in mijn koffers en dan heb ik alles. 'Breng je me naar het vliegveld?' vraag ik lief. 'Alleen als ik mee mag' probeert Max nog. 'Leuk geprobeert, pak je autosleutels' lach ik. 'Dit is niet grappig, jullie gaan lekker de zon in en ik mag chauffeur spelen' vind Max. 'Je houdt toch nog wel van me?' vraag ik. 'Natuurlijk, opschieten dikke' lacht hij. Ik kijk hem boos aan. 'Je beledigt de baby'. 

'Jaaneeeyy! Kaaatteeee! gil ik. Ik ren (nou, ja... voor zover dat gaat met een dikke buik) naar mijn vriendinnen toe. 'Ha, toetje' begroet Kate me. 'Hey dropje' lach ik. 'Hey! ben je er klaar voor?' vraagt Janey. Ik knik. 'Jullie ook?'. Ze knikken allebei. Ik draai me om. 'Dag mam, dag pap!' ik geef ze een knuffel. 'Tot over twee weken!' zegt  Max. 'Tot over twee weken!' roep ik terug. 'Ik had het niet tegen jou' snuift Max. 'Ik had het tegen pap en mam...'. Janey kijkt me aan. 'Gaat hij echt mee?' vraagt ze. Ik schud heftig mijn hoofd. 'Nee! Je kunt niet mee Max, je hebt niet eens kleren...'. Max draait zich om. 'Zit allemaal in mijn rugzak, Appie, ik ga met jullie mee! Jullie hebben toch per ongeluk 5 vliegtickets bestelt... dus waarom zou je die stoel leeg laten?' piept Max. 'Ivy... dit is allemaal jou schuld' mopper ik. 'Uhm... sorry hoor!' zeg mijn zus verontwaardigd. 'Max kan toch best mee?'  vraagt Kate. 'Gezellig, toch...  waarom nou niet?!' zegt Janey nu ook. Ik zucht. Ja, waarom ook niet eigenlijk. 'Oké, je hebt gewonnen, kom maar mee!' geef ik toe. Max springt in de lucht. 'Tegek, het is toch maar goed dat ik een rugzak bij me heb met kleding enzo, maar het meeste koop ik daar natuurlijk!' knipoogt hij naar Kate. Brooke en Peter geven Max, Ivy en mij een knuffel. 'Dag lieverds van me, ik zie jullie snel!' roept Brooke. 'Tot ziens!' zwaait mijn vader. 'We SMS'en elke dag!' zegt Brooke. Met z'n vijven lopen we naar vertrekhal 2, waar we moeten inchecken. Janey bijt zenuwwachtig op haar nagels, zijn we wel op tijd jongens?' vraagt ze. Kate knikt. 'Natuurlijk, Jane, en anders gaan we naar Schotland of zo, met de auto!' zegt Max. 'We moeten in de rij gaan staan bij... LX2151' leest Ivy voor. We gaan in de rij staan en we moeten ons ticket laten zien. Ook moeten we onze koffers inchecken. De grondstewardess is net roodkapje, zo'n rood haar heeft ze. Gelukkig is ze wel aardig. 'Alleen de bagage moet nog gewogen worden, als het meer als 20 kilo weegt moet u bijbetalen' zegt ze. We knikken en Kate trekt wit weg. 'Hoeveel?' vraagt ze. '€30 euro per kilo' lacht ze vriendelijk. Als haar koffer wordt gewogen bijt Kate op haar lip. '20.6 kilo, dametje... het kan nog net' zegt de stewardess. 'Godzijdank' puft Kate.