Huisje boompje, baby?

09

Louis pov ~ gebeurtenissen vanaf hoofdstuk 1

'Wat is er toch met je?' vraagt Niall. Ik duw hem weg. 'Niks' mopper ik. 'Zit je in je maag met Jennifer?' vraagt Harry nu. 'Hoe bedoel je?' vraag ik. 'Je hield echt van haar maar zij heeft jou gebruikt en nu ben je kwaad maar mis je haar toch, is het niet?' vraagt Niall. 'Nee, ik ben gewoon moe da's alles' lieg ik. Het was waar wat Niall zei. Ik ontmoette haar vorig jaar, ze was knap, heel erg knap. Er was geen stukje aan haar wat lelijk was. Haar ogen waren donkergroen, je zag haar pupillen bijna niet te zitten. Ze had lange wimpers en iets gebogen wenkbrauwen. Ze had donkerblond haar, maar niet gewoon donkerblond, het leek wel goud. Ze had een smal wipneusje en een mond met prachtige, roodroze, volle lippen. Lippen die altijd lachte. Witte, rechte tanden en een egale huid. Ze was bruin, maar niet bruin van zichzelf, bruin van de zon. Ik hield echt van haar, maar zij maakte gebruik van mijn bankrekening. Het is waar, ik ben - al zeg ik het zelf-  een goede makelaar en dat heeft een grote bankrekening op gebouwd. Ik nam haar mee naar dure restaurants, we gingen shoppen gaf haar cadeau's en we gingen regelmatig op vakantie. Liefde maakt blind. Maar zo mooi als ze van buiten was, zo lelijk was ze van binnen. Ze was ijskoud. Als ik haar een jurk gaf, 'Lou, schat, je weet dat ik paars een modefout vind', een mooie ketting met saffieren, 'Lou, schat, waarom geen diamanten?', een luxe etentje op het strand, 'Lou, schat, er waait alleen maar zand in mijn eten! hoe durf je me hier mee naar toe te nemen?!', een schoonheidsbehandeling, 'Lou, schat, vind je me niet mooi genoeg?', parfum, 'Lou, schat, meen je dit nou sirieus, geen Chanel?'. Het begon altijd met "Lou, schat, ...'. Ik gaf haar weleens een cadeaubon, maar dat vond madame niet origineel. Er was altijd wel wat. Zelfs als een vakantie boekte was, of het hotel lelijk of de tempratuur niet goed of er was iets mis met het zwembad. Er was ALTIJD wel wat. Ik kocht zelfs een keer een huis voor haar, in Zuid-Frankrijk, we zouden er samen heengaan. Maar ze maakte het uit, vertelde dat ze een nieuwe vriend had en ging met hem, daar wonen! 'Louis, kom op nou. Ik kon je 's nachts wakker maken voor een feest' zegt Harry. 'Als hij al niet ergens in een club was' grinnikt Zayn. 'Oké, jullie winnen ik ga mee' geef ik toe. Niall, Harry en Zayn geven elkaar een highfive. 'Wij, winnen altijd' beweert Zayn. Ik hijs mezelf op en prop geld in het hoesje van mijn telefoon, die ik weer in mijn broekzak doe. 'We gaan' zeg ik. 'Waarom opeens zo'n haast?' grijnst Harry. 'Anders bedenk ik me' grijns ik terug. 

We staan in een club, het is heel erg druk. Ik drink mijn zoveelste biertje leeg en kijk een beetje rond. Mijn ogen blijven hangen op een meisje met een strakke zwarte broek en een glitter truitje. Ze heeft donkerblonde, gestijlde haren. Ik weet niet hoe haar gezicht eruit ziet. Ze gaat helemaal los op een nummer van Ke$ha. Nou, ja, ieder zijn smaak toch? Hoe ze dat volhoudt op die hakken? Ze lijkt ontzettend veel op Jennifer. Ik slik. Misschien is het haar wel. Ze loopt een beetje hetzelfde en danst ook zo overdreven. Ze doet iets wat nog het meest lijkt op twerken of schuren, maar dan in je eentje. 'Vas happenin, Lou?' vraagt Zayn. Ik schud mijn hoofd. 'Niks' lach ik. 'Ik ben blij dat ik ben meegegaan. Het meisje draait zich om. Het is niet Jennifer, maar ze is wel bloedmooi. Het meisje zegt iets tegen een ander meisje, die danst met, wacht Niall? Nee het is iemand anders. Niall schuurt met een ander meisje. Ik ken haar wel ergens van. Volgens mij heet ze Grace. Het meisje loopt naar buiten. 'Ik ga even een luchtje scheppen, het is nogal warm' lieg ik tegen Harry. Hij steekt zijn duim op. 'Nog een biertje?' vraagt Zayn. Hij moet schreeuwen om boven Jason Derulo uit te komen. 'Doe maar een Bacardi Cola of zo' schreeuw ik terug. Hij knikt en ik loop naar buiten. Net als ik de deur uitloop bots ik tegen iemand aan. Ik kijk naar beneden. Het is het meisje. Ik wordt rood, Louis sukkel die je bent! 'Oh sorry, mijn fout' stamel ik. 'Nee, nee, sorry' zegt het meisje, en ze kijkt me aan. Ik kijk in haar heldere ogen. Sta hier niet zo stom te staan. Ik laat haar arm los, die ik vast had gepakt zodat ze niet zou vallen. 'Laat me je dan minstens een drankje aanbieden' bied ik aan. Een echte gentlemen, elke vrouw valt daar toch op? Er zit iets op haar truitje gespeld, maar ik kan niet zien wat het is. 'Hoe kan ik daar nou nee tegen zeggen?' lacht ze. Ze heeft een mooie stem, zacht en warm, maar ook wel weer hoog. Op een vrouwelijke manier. Ik loop naar binnen en ze volgt me. 'Ik ben Louis, Louis Tomlinson' stel ik mezelf voor. 'Ik woon in Noord-west Londen' 'ik ook!' onderbreekt het meisje me enthousiast. 'Grappig, ik ben 23 en single' ga ik door, het laatste zeg ik met een knipoog. 'En, o jaa, ik ben makelaar'. 'Bij Tomlinson makelaardij?' vraagt ze. Ik knik. 'Exactly'. Ik geef haar een tequila en vraag wie zij is. 'Ik ben April, 26 jaar oud, ik ben huisarts en woon in Riverlane, maar je ben je hier pas komen wonen?' zegt het meisje, April weet ik nu. Ik lach en knik. Dan kijk ik weer naar het plaatje op haar shirt. "I am sorry, but tomorrow is my wedding'' schreeuwt de tekst. Au, die deed pijn. 'Volgens mij heb je een deel overgeslagen' wijs ik. Ze kijkt naar haar button en maakt de speld open om hem eraf te halen. 'Ja... dit is mijn vrijgezellenfeest... morgen ga ik trouwen' trilt ze. 'Je twijfelt?' vraag ik opgelucht. Ze aarzelt even, maar knikt dan. 'Waarom?' vraag ik. 'Ik weet niet of ik van hem houdt, of we voor elkaar gemaakt zijn. Ik zie mezelf over 5 jaar nog niet met hem op het strand zitten en naar mijn kinderen roepen dat ze uit moeten kijken bij het water en dat ze niet te diep mogen' zucht April terwijl ze haar haar naar achter gooit. Wat, ze heeft kinderen? 'Heb je kinderen?' vraag ik. Ze schud haar hoofd. Gelukkig. 'Nee, ik zou ze wel graag willen, ik ben altijd al dol op kinderen geweest' ze stopt even om adem te halen. 'Als ik en Jason kinderen zouden krijgen weet ik zeker dat ze prachtig zullen worden, maar ik zou er niet gelukkig mee zijn dat hij de vader is' eindigt ze. Wat een cliché. 'Wil jij kinderen?' vraagt ze. 'Misschien, alleen met de juiste persoon, als ik die ooit tegenkom' lach ik met puppyogen. Zeg dat je me leuk vindt, April, zeg dat je verder wilt met mij, dat jij die juiste persoon wil zijn. Ze doet haar mond open. Maar ze zegt niet echt wati k had gehoopt. 'Idioot'