03

620 21 4
                                    

Zodra ik bij mijn ouders ben schop ik mijn hakken uit. Op een paspop hangt mijn weddingdress. Hij is wit (uiteraard), Strapless met een wijde rok en diamandjes op de top. Hij is werkelijk perfect. Morgen kan ik me precies een prinses voelen. Ik poets mijn tanden en doe mijn nachtjapon aan. Als ik in bed lig denk ik na. Mijn tiara glittert in het donker. Waarom zou ik eigenlijk niet willen trouwen? Jason is tegek. Hij is lief, romantisch, grappig, hij ziet er goed uit en hij is behalve mijn verloofd ook mijn beste vriend, omdat hij zo betrouwbaar is. Het kwam waarschijndelijk door de alcohol. Ik trouw morgen, morgen speel ik de hoofdrol in mijn eigen disney-sprookje.

'April!!!' zingt mijn moeder, Brooke. Ik wrijf in mijn ogen. GAAAPP. 'Mijn moeder komt binnen met een ontbijtje, een croissant, een stokbroodje een pannekoekje en toast. Verse aardbeien en zelf chocolade. Ik lik mijn lippen af. 'Ziet er goed uit' zeg ik. Pas dan besef ik wat er vandaag gaat gebeuren. Ik word vandaag mevrouw Rydel! 'Ga je vandaag nog iets leuks doen?' vraagt Brooke lachend. 'Hmm... Ik ga rustig mijn nagels lakken, denk ik, boekje lezen en misschien nog shoppen met Kate of Janey' verzin ik. 'Ik dacht dat je al iets had?' vraagt mijn vader, Peter. 'O, ja? Wat dan?' vraag ik quasi verbaasd. 'Iets met een bruiloft, toch?' zegt Peter. 'O, jaa!' lach ik. Eerst ontbijt ik en ga ik rustig in bad. Daarna kleed ik me aan. Brooke pinkt een traantje weg. 'Och, liefje toch, je bent net een prinses!' jubelt ze. 'Is Sally er al?' vraag ik. Sally is mijn ingehuurde visagiste en kapper. Brooke knikt. Sally komt binnen met een koffer en ik neem plaats achter de kaptafel. Ik moet mijn jurk weer uitdoen, anders komen er misschien vlekken in. Ze steekt eerst mijn haar op en zet mijn tiara perfect recht. Een paar plukjes laat ze los hangen en krult ze. Het ziet er enig uit. Ik knijp in mijn arm. Straks sta is voor de trouwambtenaar, en vraagt hij, April Victoria Melisse McCurdy, neemt gij Louis Tomlinson tot uw wettige echtgenoot? Huh, wat? Louis! Ik kijk de ambtenaar vragend aan. Ik kijk naast me, dat is Louis. Ik wuif met mijn hand boven mijn hoofd. 'Gaat het?' vraagt Sally terwijl ze de uitgeschoten ogenschaduw weghaalt. 'Ja, koude rilling' leg ik uit. Ik kijk hoe Sally me veranderd in een model. Brooke en Peter maken wel honderd foto's als ik klaar ben. Wat zullen ze straks opkijken als ik Jason voor het altaar laat staan. Ik glimlach, maar ik heb het gevoel dat mijn kaken dit alleen maar doen omdat het hoort, en niet omdat ik het zo graag wil. Mijn ogen lachen als het ware niet mee. Jason haalt me om 11 uur op en samen komen we bij de kerk. Alle genodigden staan op een groot balkon op het gemeentehuis. Ze klappen als we uitstappen en iedereen huilt en lacht. Behalve Ivy, Janey en Kate. Die weten wat er gaat gebeuren. Max kan zich niet langer inhouden en sprint van het balkon en vliegt me om de hals. 'Och, zusje, wat ben je mooi schat, en je haar, en je ogen, wat een prachtige dag, kan wel janken!' zegt hij. 'Doe maar lekker, ik oordeel niet' lach ik. Max loopt weg ik ik hou Jason tegen als hij als eerste naar binnen wil lopen. 'Ben je zenuwwachtig? Is niet erg, snoes, ik ook' zegt hij. Snoes, zijn eeuwige bijnaam voor mij. Zo saai. En ik ben inderdaad zenuwwachtig, maar niet om ja te zeggen om juist nee te zeggen. 'Nou nee... ik wil juist... ik wil niet' stamel ik. 'Wat?' vraagt Jason argwanend. Omg, hoe ga ik dit zeggen zonder hem te kwetsen? Of in ieder geval zo min mogelijk. Alle mensen staan nog steeds te wachten tot wij naar binnen gaan. 'Ga maar vast...' zegt mijn weddingplanner. Ze loopt naar ons toe. 'Wat er aan de hand? We moeten door' zegt ze bazig. Gemene, bemoeial. Stomme trut. Doorgebakken bitch. 'Nog even, ik wil even met Jason praten'  zeg ik. 'Alleen' maak ik af als ze niet weggaat. Ze trekt alleen haar wenkbrauwen op maar gaat dan ook naar binnen. Ivy, Kate, Janey, Max en mijn ouders staan nog in de hal, te wachten op mijn en Jason. 'Wat is er nou?' vraagt Jason? 'vvfguhdcsuvbeh' mompel ik. 'Wat, praat eens normaal, popje?' zegt hij. Popje, nog zo een. 'Ik kan niet met je trouwen' gooi ik eruit. 'Oh...' zegt Jason. 'Waarom niet, wil je het verplaatsen? Ben je bang voor regen, maak je geen zorgen, het feest is binnen, en de bruidssuite ook' het laatse zegt hij met een knipoog. 'Nee dat is het niet...' fluister ik. Jason denkt na. 'Ben je ongesteld? Ben je bang dat je doorlekt?' vraagt hij verder. Ik zucht. Oké, het is nu of nooit. Het is alleen een sprong in het diepe en naar eeuwige haat, waar wacht ik op? Een uitnodiging? 'Het is niet zo dat het niet kan om wat voor reden dan ook, het punt is dat ik het niet wil...' ik ga steeds zachter praten. De stilte die daarna volgt is angstaanjagend en ongemakkelijk. 'Sorry, maar ik geloof niet dat ik je begrijp?' zegt Jason. Zijn hoofd word langzaam rood. 'GODVERDOMME, APRIL, WAT IS DIT VOOR KLOTE GRAP?! DOE FACKING NORMAAL MAN!! WAT BEZIELT JOU, JE BESCHADIGT DE REPUTATIE VAN MIJN HELE FAMILIE ALS JE NIET MET ME TROUWT!' schreeuwt hij. Voorbijgangers blijven stil staan om te luisteren. ALs blikken konden doden lagen al die mensen nu dood op de grond. Ze lopen snel door. 'Oh, dus ik moet met jou trouwen omdat jòù familie anders een andere reputatie krijgt, en ik dan! ben ik dan gelukkig? Nee dacht ik ook! ongevoelige, egoïstische klootzak, je bent een lul, hoor je me?!' gil ik terug. Ik schuif mijn verlovingsring van mijn vinger en gooi hem naar hem toe. 'En wat voor reden heb je?' vraagt Jason. 'Dat ga ik jou niet aan je neus hangen' snif ik. Jason pakt mijn kin en kijkt me kwaad aan. 'April! zeg het me!' zegt hij dreigend. Ivy en mijn vriendinnen komen aanrennen en duwen Jason weg. 'Blijf van haar af' zegt Kate. Janey knikt. Ze nemen me mee naar de auto. 'Ik had afgelopen nacht een onenight-stand!' schreeuw ik. 'En het was heerlijk, geweldig, leukste nacht van mijn leven!' Dan gooit Ivy de portier dicht. Als we een kwartiertje hebben gereden belt Brooke me. 

Huisje boompje, baby?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu