Huisje boompje, baby?

26

Louis

'Lou, kom nou slapen, Lucas ligt toch ook al lang te slapen?' vraagt April. Ze rilt en trekt haar ochtendjas strakker om zich heen. Haar hareb staan alle kanten op en ze heeft nog slaperige ogen. Nadat ik vroeg of ze mijn vriendin wilde zijn, zijn we gaan slapen. Samen. En ja, we hebben echt geslapen, niks gedaan ofzo. 'Wat als hij stopt met ademen?' zeg ik, ik kijk naar het kleine hoofdje. Hij heeft nog een lange weg te gaan maar de eerste stapjes zijn al gemaakt. 'Dat doet hij echt niet' zegt April. 'Dat gaat allemaal vanzelf, automatisme heet dat'. Twijfelend sta ik op en ga toch maar in bed liggen. April komt naast me liggen en kijkt me grijnzend aan. 'Wat?' grijns ik terug. 'Ik wist niet dat je zo zorgzaam kon zijn' zegt ze. 'Je weet nog zoveel niet over me' zeg ik. 'We hebben de tijd' gaapt April. Ze doet haar ogen dicht en valt in slaap. Ik kijk nog even naar haar. Haar haren liggen verspreid over het kussen. Haar neusvleugels gaan op en neer met haar ademhaling. In. Uit. In. Uit. Ik kijk op het wekkertje. 02.17. Ik kan niet slapen. Ongeveer een jaar geleden was ik heartbroken vanwege Jennifer. Ik leerde April kennen, had een one nightstand, na ongeveer 5 maanden kwam ik haar weer tegen, poef, opeens kreeg ik een kind. Lucas werd geboren. April en ik werden een stelletje. End of the story. Ik pak mijn telefoon en ga naar mijn site. De site van mijn bedrijf. Ik heb mijn eigen huis te koop gezet. Jennifer woont er nu volgens mij. Ik heb er voor morgen een verhuiswagen heen gestuurd om mijn meubels op te laten halen. Jennifer heeft namelijk wel 100 berichten gestuurd waarom ik nog steeds niet thuis was uit Mallorca, terwijl ik al meer dan 4 maanden thuis ben, en bij April woon. Ik zucht diep. Geen kopers. Oké, mijn huis was een beetje rommelig. Maar ik ben een man, daarom is het rommelig, duhh. 'Lig je te piekeren?' vraagt April's ochtendstem. 'Ik dacht dat je sliep' zeg ik. 'Hmm' bromt April. 'Wat?' 'hmm'. Ik schud grinnikend mijn hoofd. 'Waar denk je aan' vraagt ze nog eens. 'Het huis, nog steeds geen kopers' zeg ik. Ze haalt haar hoofd omhoog uit het kussen. 'Als makelaar zou je toch moeten weten dat er niet na 1 dag al kopers zijn' zegt ze. Daar heeft ze gelijk in. Ik sla mijn armen open en ze komt op mijn schouders liggen. 'Ik voel je slagader kloppen' zegt ze. 'Da's mooi' zeg ik. Ik haal mijn hand door haar zachte haren. Ze ruikt lekker. Een beetje naar parfum en zeep. En bloemen. Lucas ruikt ook lekker. Naar zwitsal, en baby. Speaking out of the devil, ik hoor gehuil door de babyphone. Ik leg de slapende April voorzichtig op haar kussen en stap uit bed. Lucas stopt met huilen zodra hij me ziet. 'Mis je papa en mama?' vraag ik hem. 'Bruh, bwawa' kwijlt Lucas. Ik pak hem op en neem hem mee. Ik leg hem tussen ons in een pak zijn handjes. 'Wel gaan slapen, hè,  Luc?' zeg ik. Hij maait wild met zijn armen en slaat April op haar neus. 'Au' mompelt ze. Lucas geeft haar een stralende, tandloze lach. 'Ha mannetje, wat doe jij nou hier?' vraagt ze. 'Hij miste ons' zeg ik. Ze glimlacht. 'Blijf dan maar hier, papa en mama zullen er altijd voor je zijn, altijd' fluistert ze zachtjes. Ik geef Lucas een kus op zijn zachte donshaartjes. Hij maakt een balletje van zichzelf en valt in slaap. Onder de dekens pakt April mijn hand en knijpt er zacht in. 'Welterusten'.

____________________________________________________

Hey!

Dit is het een-na-laatste hoofdstuk, denk ik. Ik post nog een hoofdstuk die vooruit gaat in de tijd, nog een Epiloog in Louis' pov en een in April's pov. Ik probeer vandaag nog het volgende hoofdstuk te updaten, maar ik kan niks beloven...

doegg x

love you all! Stay beautiful!