"o sonsuz gecenin ta kendisi"
3 gün sonra
••••••
"uğraşmasaydın keşke ya."
Serdar duyduğu cümleyle gülümsedi. Zehra'nın saçlarını ellerine dolayarak genç kadının yüzüne baktı uzun uzun.
—s: sen iyileş gerisi önemli değil.
Zehra kahkaha attı.
—z: alt tarafı üşütmüştüm.
—s: üşütme diye meyve getirdim zaten. Hadi ye
—z; saçlarımı bırakırsan yerim Serdarcım
Serdar parmağına doladığı saçları nazikçe saldı. Zehra, meyveleri yerken o da onu izliyordu.
—z; çok baktınız Serdar bey portakal mı istiyorsunuz
—s; yok, ben başka bir şey istiyorum
Zehra gülümsedi. Bilmemezlikten gelmeye devam ederek konuştu
—z; elma mı?
—s; hayır.
—z; nar?
Serdar kafasını iki yana salladı. Ardından zehraya yaklaşarak dudağına öpücük kondurdu.
—s; bunu.
—z; hiçte aklıma gelmemiş tüh
—s; bak sen şu işe
İkisi de gülümsedi. Zehra bir dilim elmayı ağzına attıktan sonra meyve tabağını kenara bırakarak Serdar'a yanaştı.
—z: meyve tabağı için teşekkür ederim
—s; hazırlamak benim için keyifti.
Zehra aklına gelen şeyle Serdar'a doğru döndü.
—z; Mete Başkan seni niye çağırdı dün?
Serdar ise ciddileşti.
—s: yapılacak operasyon hakkında bir kaç şey söyledi.
—z: sadece sana mı?
—s; evet benim ilgilendiğim bir kaç önemsiz detayı sordu
—z; benden bir şey mi saklıyorsun?
—s; o nerden çıktı?
—z; bilmem ses tonun öyle hissettirdi.
—s; hayır saklamıyorum
Bir kaç saniye sonrası tekrar söze girdi.
—s; diyelim ki senden çok önemli bir şey sakladım. Ne yaparsın?
—z; benimle alakalı bir şey saklasaydın.. hiç bir şey yapmazdım. Kırılırdım. Hiç bir şey yapmazdım derken mecazi anlamda değil, gerçekten. Seninle konuşmazdım. Yüzüne bakmazdım. Hiç bir şey yapmazdım. Çünkü kırılırdım.
