bana bi çare hazan mı kalan?
•••••
İkiside duydukları cümleyle ne cevap vereceklerini düşündüler. Zehra girdi ilk söze
—z; ne deseniz haklısınız başkanım ama biz ne tepki vereceğinizi bilemedik.
—m; nasıl bir tepki verebilirim sence Zehra? Siz bir görev için bir araya geldiniz, aşık olmak için değil
"Elimizde değildi" diye cevap verdi Serdar. Mete'ye değil zehraya bakarak söylemişti bunu.
—s; başkanım, ben hayatta güzel şeyler de olabildiğini gördüm. Birisi mutlu olunca gülümsemeyi, ağlamasın diye elinden geleni yapmayı öğrendim başkanım. Hayatımda annem öldükten sonda ilk defa hasta olduğumda birisi bana baktı, o kadar uzun zaman olmuştu ki birinin beni de düşündüğünü görmeyeli. Zehra hayatıma girdiği günden beri çok şey değişti. Dünyaya baktığım pencere değişti, her sabah uyandığımda baktığım güneş değişti, ben değiştim başkanım. Elimde değildi. Pişman olduğum tek şey bunu sizden saklamış olmak ama zehraya aşık olduğum için hiç pişman değilim.
Zehra tebessüm etti. Yutkunarak konuştu.
—z; Başkanım ben hayatımın her gününü bugünde bitsin diye diye geçirdim. Her gün bıkkınlıkla bugün de bitsin dedim içimden ta ki bebeğimi öğrenene kadar. O zaman bıkkınlıkla bugünde bitsinlerim heyecanla dememe dönüştü. Bugün de bitsin kavuşmamıza daha az gün kalsın dedim her gün heyecanla. Serdar ise
Karşısında ona aşkla bakan adama döndü.
—z; bana bugünleri sevdirdi başkanım. Ben onunla tanıştığımdan beri yanında olduğum anlar, günler bitmesin istedim. Zaman dursun istedim. Ben çok şatafatlı cümleler kuramam bilirsiniz ama yetimhane bahçesinde kırılan ruhumu bu karargahın bahçesinde karşımdaki bu adam iyileştirdi. Ve ben yine başa dönsem yine Serdar'a aşık olurdum ve bundan hiç pişman olmazdım başkanım.
Mete ikisine kısa bir bakış attıktan sonra boğazını temizledi.
—m; evet anlıyorum ama ben bu durumun önce görevinize daha sonrasında size zarar vermeyeceğinin garantisini alabilecek miyim?
—z; bu durumun zarar vereceği son şey görevimiz başkanım. İkimizde görevimiz için her şeyi yaparız bu konuda en ufak bir şüpheniz olmasını istemem.
—s: ikimizde görevi için her şeyi göze alacak insanlarız. Ucu birbirimizin canına dokunsa bile görevi tehlikeye atacak en ufak bir şey yapmayacağımıza söz veriyoruz başkanım
Zehra onaylamak amacıyla başını salladı. Mete Başkan ise derin bir nefes vererek konuştu.
—m; peki bu durumu kabul ediyorum fakat olurda görevinizi ya da kendinizi tehlikeye atacak bir boyuta gelirse ikinizi başka yerlerde olan görevlere göndermek zorunda olduğumu söylememe gerek yok diye düşünüyorum.
—z; biliyoruz başkanım.
—m; çıkabilirsiniz.
•••••
"Demek o anlar bitsin istemiyorsun he?"
Zehra sahte bir kızgınlıkla Serdar'ın omzuna vurdu.
—z; ay iyi ki bir şey söyledim Serdar başımın etini yedin sabahtan beri.
—s; bunları sizin ağzınızdan duymak çok kolay değil Zehra hanım.
—z: asıl sizin ağzınızdan çıkanlara şaşırdık Serdar bey. Hayata baktığınız pencere değişmiş.
—s: evet öyle oldu.
Zehra gülerek saçlarını geriye attı. Ardından Serdar'ı kendine çekerek genç adamın dudaklarına uzun bir öpücük kondurdu. Serdar bunu beklemediğinden şaşırmıştı.
