ඈහ් ඈහ් ගගා උන්න ලිට්ල් ඇපල් ආයම ගිහින් හයිසාන්ගෙ පිට මැදට මූන ඔබන් හොරෙන් හොරෙන් මා දිහා බලන් රවන්න ගත්තා ...හයිසාන් ගාවට ලන් උනෝතින් එහෙම මාව තල්ලු කෙරුවා...නැත්තන් මටත් නොදැනෙන්න මාව කෙනිත්තුවා.. එයාලා හරි ඊරිසියයි...ඒක කොයි වගේද කියනවා නම් අර පුංචි ළමයි එයාලගෙ අම්මා තාත්තව කාටත් අල්ලන්න දෙන්න කැමති නෑ වගේ එයාලා ඒ වගේ ඊරිසියා කරන්න පටන් අරන් තිබුනා...
හයිසාන් මෙන්න මේකා උඹට ආදරෙයි වගේ..
යෑ...යි...යෑයි...යා...මට...එපා...නේ...
ආ...මට එපා කියලා හරියනවද....බලාගන්න තියෙන්නෙ...
යී......ව්ව්හ්...
හයිසාන්ගෙ මූන අමු සියඹලා කරලක් බලෙන් කවලා වගේ ඇඹුල් වෙනකොට අර අවාන දිගෑරන් ඉක්මනට මූන වහගත්තා වගේම එයා එක ළඟ එක ලගඒක වනන්න ගත්තා . .හයිසාන්ට බය උනහම ලැජ්ජා හිතුනහම ඔන්න ඔය විදිහට අවාන වනන සීන් එකක් තිබුනා විශේශෙම්ම එයාගෙ අයියා ගාවදි ...
ආය කරන්න මොකුත් නෑනෙ...
න්න්න්..නෑ...මොකුත් නෑ....එයාලට...රෑට සුප් එකක් හදමුද....වැඩිවැඩ නෑනෙ...
ම්ම්ම්...හා...එහෙම කරමු....මේ හතළිහකට උයනවා කියන්නෙ තනිකරම්ම් දානයක් දෙනවා වගෙ...
මම හයිසාන් දිහා බැලුවා...අවංකවම හතළිහකට උයනවා කියන්නෙ එසේ මෙසේ වැඩක් නෙවෙ ඒ වෙන මොකුත් හින්දා නෙවෙ එයාලා එක්ක ඔට්ටු වෙලා ඔට්ටු වෙලා අවසානෙදි කල්දේරමක් උස්සගන්නවත් අපිට වෙලාවකට පන නැති වෙනවා වෙලාවකට කට කැඩෙන්න එනවා "එපා..ඕක.කරන්න එපා...එපා..එපා...එපා." ගාලම...
පම්පර්ස් අන්දවන අය ඒවා ගලවන් ටැන් තැන් වල දානව....සමහරු අන්දපු පැම්පර්ස් එක ගිහුන් වතුර්ට අල්ලලා හෝදනවා.... කන්න දුන්නම එක තැනක ඉද්ස්න් කන්නෙ නෑ කටක් කනවා වටයක් ඇවිදිනවා ඊට පස්සෙ කෑම එක අමතක වෙනවා වෙන කෙනෙක්ගෙ එකක් කනවා....අවංකවම මටයි හයිසාන්ටයි පුදුමාකාර විදිහට තෙහෙට්ටුයි ....එකක් දෙකක් වගේ නෙවෙ හතලිහක් කියන්නෙ..
මම ලොකු හුස්මක් අරන් මගෙ ඇද තිබුන හෝල එකේ අනිත් කෙරවලේ තිබුන පුංචි කාමර කෑල්ලට ගියා...කාමරයක් කිව්වට මායි හයිසානුයි අපිදෙන්නට නිදා ගන්න කර්ට්න් වලින් වෙන් කරලා පොඩියට කාමර කෑලි දෙකක් වගේ හදා ගත්තා ...මොකද එයාලව තනියම දාලා නිදා ගන්නත් බයයි...ඉතින් මෙච්චර දුකක් විදිනකොට අරූ එකම එක වචනයක් කියන්නෙ නැතිවෙනකොට මට ඕකව වොශින් මැශින් එකට ඔබලත් මදි කියන එක සාදාරන නැතිද...???ඌව බාගෙට මරන්න හිතෙන එක සාදාරන නැතිද....??සාදාරනයි ..මොකා.මොන වැදී බනෙ කියන් ආවා උනත් ඒක සාදාරනයි....
