Under the Vast Celestial

celestial 16

Just the two of us,

||kiannah||
2022

"Does your roomate likes to eat junk foods?" napa-angat ang kilay ko dahil sa naitanong ni Zamora.

"Huh? Is my roomate including to our camping? He's in different university." Na-isagot ko, pinandilatan niya naman ako ng mata.

"Duhh, didn't he tells you?" she asked in sarcastic tune.

"Nah, he didn't mentioned about their intramurals, tho." 

Na-isipan ng mga estud'yanteng camping nalang ang magsisilbing intramurals namin, at dahil mas majority ang camping walang nagawa ang proffesors at dean kun'di ang pagbigyan ang kahilingan namin. 

"Zamora! What's the reason why he will be able to come with us?" naitanong ko uli pero umiling lang siya.

"I didn't know too, but my boyfriend told me they will gonna be with us, but he didn't bother to spill for what." napatango naman ako kahiy hindi ko naman talaga gets.

Matanong na nga lang siya mamaya.

Agad na nagtayuan ang buong mga students nang matapos magsalita ng facilitator for the incoming event, 'yun na nga intrams.

"Hi, you're Kiannah, right?" Someone called, nailipat ko ang atensiyon rito.

Isa ata siya sa mga facilitator.

"Yes, why?" 

"Someone handed me to you." napataas ang kilay ko sa hawak niya.

"Ano 'yan?"

"Pardon?"

"Ay oo nga pala hindi ka pipino, what is that?"

"Maybe a sweater, I guess?" sabi niya at mas lalo pa itong inilapit sa akin para kunin ko.

Aba'y shuta namang admirer's 'yan umabot pa tala dito sa Canada!

"Okay, can you tell who was it?" agad siyang napa-iling.

"No, I can't. I don't even know him, I think he's from other school."

Sino naman kaya ang puwedeng magbigay niyan? Med'yo na-trauma narin ako sa huling pagtanggap ko ng regalo.

"Tell him thank you for this." tumango siya kaya tinanggap ko naman ito, hinintay ko pa siyang umalis kasama ang iba niyang kapwa facilitators.

Bukas na gaganapin ang camping, never ko pang nararanasan mag camping dahil alam niyo na kapag nasa public school nag-aaral bibihira lang ang ganoon, maliban kung Girl's Scout ka.

"Kiannah, I need to go." paalam ni Zamora habang nililigpit ang mga gamit niya sa locker, hindi ko rin naranasang magka-locker, dito lang.

"Okay, take care! Call me if you're already here tomorrow!" sigaw ko pa bago siya mawala sa paningin ko. 

Zamora is my first friend here in Universite de Monteal, very approachable and never ka mawawalan ng topic kapag siya ang kausap mo. Mabait din siya at naasahan kung may pahabilin ka, lagi niya rin ako sinasamahan kapag mag-wi-window shopping dahil wala naman akong pera pambili kaya minsan siya na ang sumasagot. Tho, binibigyan naman talaga ako ng kasama kong walang pangalan pero hindi ko ginagamit kasi baka maubos ko lang. Nagtataka nga ako kung ba't 'di man lang nabawasan bank account niya sa loob ng dalawang taong pagbabayad sa gastusin namin eh wala naman siyang trabaho.