"က်န႔္က်န႔္အရင္ဆံုး ဘယ္သြားခ်င္လဲ"
"အင္! အေနာက္ဘက္ေရကန္..."
က်န႔္က်န႔္မ်က္လႊာခ်ၿပီး ၿငိမ္ေနတုန္း သူေဌးေလးဝမ္က ေမးလာခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ က်န႔္က်န႔္ ဟန္က်ိဳးကိုေရာက္ကတည္း အေနာက္ဘက္ေရကန္ကို စိတ္ဝင္စားေနတာရယ္။ ဒါကလည္း က်န႔္က်န႔္မွရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဟန္က်ိဳးရဲ့ ဂုဏ္သတင္းေတြထဲမွာ အေနာက္ဘက္ကန္ကလည္း တစ္ခုအပါအဝင္မို႔ လူတိုင္းသြားခ်င္ၾကမွာအေသအခ်ာပါပဲ။
"ေကာင္းၿပီ"
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဂီယာခ်ိန္းတဲ့အခါ ဂီယာတံကို အုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူေဌးေလးဝမ္ရဲ့ လက္ဆစ္ရဲရဲေတြဟာ ထင္းလို႔ပဲ။ အဲ့လိုအခ်ိန္ဆို က်န႔္က်န႔္ကေတာ့ အက်ႌအိတ္ကပ္ထဲက လက္သီးဆုပ္ေသးေသးေလးကို အသာေလးငံု႔လို႔ ေခ်ာင္းၾကၫ့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းစူမိသြားေတာ့တာပါပဲ။
"က်န႔္က်န႔္ ဗိုက္ဆာလို႔လား"
က်န႔္က်န႔္က အက်ႌအိတ္ကပ္ကို ငံု႔ၾကၫ့္တာဆိုေပမဲ့ သူေဌးေလးဝမ္က ဗိုက္ကိုငံု႔ၾကၫ့္တယ္မ်ားထင္ေလသလားမသိ။ သူေဌးေလးေမးမွပဲ သတိရေတာ့တယ္။ က်န႔္က်န႔္မနက္စာ စားမလာခဲ့ရဘူး။
"ဟို...နည္းနည္း..."
စဉ္းစားၾကၫ့္မွ ဗိုက္ထဲ ဆာသလိုလိုျဖစ္လာတာမို႔ ေခ်ာ္လဲေရာထိုင္လုပ္လိုက္ရေတာ့တယ္။
"အင္း..."
သူေဌးေလးက က်န႔္က်န႔္ဘက္လွၫ့္ၾကၫ့္လို႔ ၿပံဳးျပေလရဲ့။ က်န႔္က်န႔္မေနတတ္တာမို႔ အၾကၫ့္လႊဲၿပီး လမ္းေဘးကိုပဲေငးေနလိုက္ေတာ့တယ္။ သူေဌးေလးဘက္က အဲ့လိုေငးစိုက္ၿပီး ၿပံဳးၾကၫ့္ရင္ က်န႔္က်န႔္ ရင္ထဲ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ တကယ္ေနလို႔မေကာင္းဘူး။
ကားက ၿမိဳ႔လယ္နားကို ခ်ဉ္းနင္းလာခဲ့ၿပီပဲျဖစ္တယ္။လမ္းဟာ လူေတြ ကားေတြနဲ႔ ရႈပ္ေထြးစျပဳလို႔ေနတယ္။ က်န႔္က်န႔္မေန့တုန္းက စက္ဘီးကို အာရံုစိုက္ၿပီး ရုန္းကန္နင္းေနခဲ့ရတာမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ လူေတြ၊ ကားေတြ၊ လန္ခ်ားေတြေလာက္ပဲသိလိုက္တာမ်ိဳး။ ဒီအရာေတြကို ေရွာင္တိမ္းဖို႔ပဲ စိတ္ထဲရိွေနခဲ့ရတာမို႔ အခုမွ အေသအခ်ာ ေလ့လာၾကၫ့္ျဖစ္ေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
Sweety 1920s (Completed)
Fanfic"အနောက်ဘက်ရေကန်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းလိုမျိုး တစ်စုံတစ်ယောက်က ကျန့်ကျန့်ကို မြင်မြင်ချင်းချစ်မိသွားတယ်ဆိုရင်ရော..."
