Chapter 13 | သံသယနှင့် ပူပန်မှု

590 24 0
                                    

Unicode

Chapter 13 | သံသယနှင့် ပူပန်မှု

" အံ့မင်း "

" ​လွိုင်အံ့မင်း​ရေ.. သားရီးရာ.. "

မနက်​စော​စောစီးစီး အတန်းထဲ၌ ​မှောက်အိပ်​နေ​သော လွိုင့်ကို နားဝင်မချို​သော အသံဖြင့် လှမ်း​ခေါ်သည့်သူကို ခပ်ဆတ်ဆတ် မော့ကြည့်လိုက်သည်။ လှမ်းကြည်လာသည့် သူ့မျက်ဝန်း​တွေမှာ ပြို​တော့မဲ့မိုးလို။ မသိရင် မ​တော်မတရားခံလိုက်ရသည့် မိန်းမပျို​လေးတစ်ဦးနှယ် မျက်ဝန်းထဲဝယ် မျက်ရည်​တွေ​​ဝေ့သီလို့။

"... သားရီး..​ငါဘယ်လို..ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ...ရွှန်းငါ့ကို ထားသွားပြီ...အီဟီး..ဟီး...."

သူ့ရုပ်ကြမ်းကြီးမှ အားမနာ မျက်ရည်လုံး ဘူးသီး​လောက်ကျနေသည်။ ​ရေဓါတ်ခမ်းသွားသည့် သံပုရာသီးလို မျက်နှာ​ပေါ်ရှိ ရှိသမျှကြွက်သားအကုန်သုံးကာ ရှုံ့မဲ့ငို​လေသည်။

" ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ မင်းတို့​တွေ "

လွိုင့် အ​မေးကို သူပြန်မ​​ဖြေအား။ တရွှတ်ရွှတ်ဖြင့် ရင်ဘတ်အား စည်တီးသလို ထု၍ ​မြည်တမ်းငို​ကြွေး​​နေသည်။ လွိုင်လည်း သူ့ကြည့်ရင်း သျှားအ​​ပေါ် ထင့်​နေသည့် စိတ်တို့​တောင် ကြက်​ပျောက်ငှက်​ပျောက် ​ပျောက်သွားသည်။

ကိုယ်​တော်​ချောက တအင့်အင့်နဲ့ ငိုလို့မပြီး​နိုင်။ ဘယ်ဘဝကထဲက ငိုချင်​နေလဲမသိ။ အတန်းထဲက လူ​တွေ​တောင် လွိုင်တို့ကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နဲ့။ လွိုင် လုပ်လို့ ဒီ​ကောင်ငို​နေတာ မဟုတ်ရပါဘူး​။ လွိုင့်ကို အဲ့လိုမျက်လုံး​တွေနဲ့ လာမကြည့်ကြပါနဲ့ ခင်ဗျ။

" ​ဟေ့​ကောင်... ငိုမ​နေနဲ့​တော့ မင်းကို သူများ​တွေ ကြည့် ကုန်ပြီ။ မကြည်တဲ့​ ဆော်​တွေ ငို​နေတဲ့ မင့်မျက်ခွက်မြင်ပြီး လန့်​​ပြေးကုန်မှ..."

".. မင်း..မင်းကလည်း အားကြီးနဲ့..."

" ​​ရော့ တစ်ရှူး...ဆို..ဘာဖြစ်တာလဲ "

အိတ်ကပ်ထဲမှ တစ်ရှူးထုပ် ထုတ်ကာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို ကမ်းလိုက်သည်။ မျက်ရည်​တွေ၊ နှပ်​တွေကို ဝ​အောင်သုပ်​နေသည့် သူငယ်ချင်းအား စိတ်မ​ကောင်းစွာ ကြည့်မိပါ၏။ သူ့မလဲ။ ရွှန်းဆိုသည့် ​ကောင်မ​လေးကို တစ်ဖက်သက်ကြိုက်လာသည်မှာ ၂နှစ်။ ​ကောင်မ​လေး​ကို လိုက်သည်မှာ ၁နှစ်နီးပါးကြာသည်။ ​ရွှန်းဆိုသည့်​ ကောင်မ​​လေးမှာလည်း အ​တော်​ချောသည်ကိုး။ ဒါမဲ့ လွိုင့်အမြင်​တော့ သူမက သျှား​လောက်​ ဘယ်ချောမလဲ။ ဟော...။ လွိုင့်မှာလဲ။ ဘာတွေးတွေး ဒီဘူတာသာ ဆိုက်သည်။ ဟိုကောင့်အကြောင်း ဆက်ပြောကြပါစို့။ အဲ့ကောင်က သူမအ​ဖြေကို ခက်ခက်ခဲခဲ ရပြီး​နောက် ၂နှစ်​ကျော် ၃နှစ်နီးပါးတွဲခဲ့ရမှ အခု ဒီ​ကောင်အထားခံခဲ့ရသည်။

ဆန္ဒရှိမယ်ဆိုရင်တောင် | #1 ✔Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang