Bizim Apartman -Düzenlenecek

"Ahmet"

"Rüzgar beni sevmekten korkma.."

Anlamamış bakışlarla Aysun'a baktım. N-neyden bahsetiyordu ki? Evet korkuyordum onu sevmekten ama o bunu bilmiyordu..

"A-anlamadım?"

"Biliyorum Rüzgar.. Sevmekten deli gibi korktuğun kızın ben olduğunu biliyorum. Çünkü Poyraz beni seviyor ve sen beni sevmekten korkuyorsun. Demek ki gözlerime bakıp 'Sevmekten korktuğun bir kız var.' Dediğin kız benmişim. Ama biliyor musun? Benimde sevmekten deli gibi korktuğum çocuk sensin Rüzgar."

"Ne?"

"Beni sevmekten korkma Rüzgar.. Çünkü korkumuzun gerçek olması o kadar yakın ki."

"Aysun ben-"

"Rüzgar bizim korkumuz gerçek olmadı mı?"

"Hayır! Olmadı! Olmıcak! Ben hâlâ nefret ediyorum senden!"

"Peki, bende senden nefret ediyorum!"

Kendime yalan söyledim..
Yalnızım bunu ben istedim..

Kendime de ona da en büyük yalanı söyledim..  'Senden nefret ediyorum.' Dedim ondan bir gram bile nefret etmezken.

Yalnız olmayı ben istedim. Sevmekten korktuğum kızın başkasını sevişini ve yalnız kalmayı ben seçtim.

Bizim hikayemiz tatlıydı ama yanlıştı..
~Aysun~
Yürümeye devam ettik. Beş dakika sonra aklıma gelen şeyle durdum. Rüzgar'a Çınar'larda olan olayı anlatmalıydım..

Rüzgar durup bana baktı. Anlamamış gözlerle bana bakerken konuşmaya başladım...

"Rüzgar benim sana anlatmam gereken bir şey var!"

"Ne var Aysun?"

"Ben Çınar'a gitmiştim iki haftadır çocuğu görmüyorum diye."

"Eeeee? Bana ne bundan!"

"Ya bir dinle Rüzgar! Kapıyı Çınar açtı. Arkasından sarı saçlı, mavi gözlü, üstünde yazlık pijama ile geldi."

"LAN! YOKSA ÇINAR'IN SEVGİLİSİ Mİ VAR!" Dedi ve sırıttı Rüzgar. Göz devirdim. Rüzgar çok pis sırıtıyordu ve mutlu olmuştu. Yuh! Çocuğun sevgilisi olduğunu düşündüğü için mutlu olmuştu Rüzgar!

"Ya öyle değil. Daha sonra arkasından...... Arkasından Poyraz geldi."

"WHAT DEDİN GÜLÜM?! POYRAZ MI? HANİ BENİM İKİZİM, SENİ SEVEN POYRAZ! O NEDEN ORDA LAN!"

"Bir dinlesen...."

"Anlat! Sonra ne oldu?!"

"O sarı saçlı kız.......Işıl'mış.."

"NEEEĞĞĞ? HANİ BENİM IŞIL! BENİ ÖLÜMLERDEN KURTARAN! ÇOCUKLUK ARKADAŞIM! ŞU ARA KAVGALI OLDUĞUM IŞIL! NASIL YA?! BAK YA İSİM BENZERLİĞİ İSE! ÇÜNKÜ BU ÜÇÜNÜN EVDE VE IŞIL'IN ŞORTLA OLMASI İMANSIZ!"

"Ya Poyraz'la Işıl arkadaşmış. Poyraz'la Çınar'da çocukluk arkadaşıymış."

"Tamamda Poyraz ve Işıl bir birinden nefret eder?"

Rüzgar'ın dediği şeyle durdum. YAV BU NASIL İŞ! İMKANSIZ LAN BÖYLE BİR ŞEY! MADEM NEFRET EDİYOR NİYE BUNLAR AYNI EVDE?!

"Nasıl yani Rüzgar? Bildiğin aynı evdelerdi. Hatta Çınar'ın ailesi şehir dışına çıkmış. Poyraz ve Işıl'da Çınar'larda kalmış. O yüzden üstünde pijama şortu ve tişörtü vardı."

"Demek o yüzden Poyraz dün gece gelmedi eve. Neyse sen anlat sonra ne oldu?"

"İşte Çınar beni eve davet etti. Kabul etmedim. Tam ben gidicekken Işıl Çınar ve Poyraz'a içeri girmeleri ve benimle konuşmak istediğini dedi."