Ben getirdiği yer..... Burası...
Burası balon dağıttığımız sahildi, balo gecesi uyuya kaldığımız sahildi. Ve dahası her yerde balonlar vardı. Uzun ince iki masa vardı ve her yer süslenmişti. Çok güzel olmuştu burası ve Alya ve Berk vardı...
"Aslında Ahmet'i tehdit etmeye değil bunları hazırlamak için yanından ayrılmıştım.."
Kulağımda ki fısıltı Rüzgar'a aitti. Şaşkın bakışlarla etrafa bakarken konuşmaya başladım. Bunlar ne alakaydı şimdi?
"Bunlar... Bunlar çok güzel lakin ne alaka bunlar?"
Fısıltı halinde çıkmıştı sesim ama bunu umursamdım. Rüzgar arkamdan çekilip yanıma geldi.
Telefonun ekranını gösterdi. Saat 00.00'dı. Ve altında ki tarih. Bu gün. Bu gün benim doğum günümdü. Alya ve Berk yanımıza geldi. B-bu inanılmazdı..
"İyi ki doğdun kuzum! İyi ki benim canımın içi oldun! Biricik kankam oldun! İyi ki doğdun kankaların en güzeli, en özeli! ALLAH özene bözene yaratmış MAŞALLAH!" Dedi Alya. Güldüm ve Alya'ya sarıldım.
Gözlerim dolmuştu. Geri çekilip Berk'e baktım. "YENGECİM! DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN! İYİ Kİ BENİM YENGEM OLDUN!" Dedi Berk sırıtarak!
İç çektim. Buruk bir şekilde gülümseyip Berk'e sarıldım. Gözlerim dolmuştu çünkü.... Çünküsü yoktu aslında. Sadece bu kadar iyi kişileri tanıdığım için çok şanslıydım.
Berk'ten geri çekilip Rüzgar'a baktım. Rüzgar tam konuşucakken sarıldım ona. Hiç bırakmamak istercesine sarıldım.
Yine aynı yanlışı yapmıştım. Yine kokusuna hayran kalmıştım, yine gülüşlerine sevmiştim, yine gözlerinin yeşilinde kaydolmuştum.
Gece mavisi gözlerinde kayboldum bul beni..
Gözümden bir damla aktı. Yanağımdan akıp gitti, ama ben Rügar'ı bırakmadım. Ayrılmak istemiyordum onun kollarından.
"İyi ki doğdun küçük hanım. İyi ki benim küçük serçem oldun. Sen olmasan kimle çocuk olucaktım ki zaten? Kim çok konuşup başımı ağrıtıcaktı ama ben yinede gülümsecektim ki? Kime balon alıcaktım ki? Kimi sevmekten deli gibi korkacaktım? Kimin elasında kaybolcaktım sen olmasan..?"
Rüzgar'ın sesini bir tek ben duymuştum. Kulağıma fısıldamıştı. Geri çekilip elayı yeşil ile buluşturdum...
Alya ve Berk çoktan yanımızdan ayrılmışlardı. Rüzgar burukça tebessüm etti. İç çekti ve "Sen hiç bir zaman üzülme tamam mı?" Dedi ağlamaklı bir sesle.
"Bir gün ben gitsem bile üzülme söz mü? Emin ol ki ben gidiyorsam senin iyiliğin içindir, senin içindir. Üzülme tamam mı seni bıraktım diye. Başkasıda olabilir küçük bey veya küçük serseri. Ama unutma küçük hanım veya küçük serçe bir tek sen olabilirsin! Sadece senin elanda kaybolabilirim. Sadece senin gülüşlerini sonsuza kadar dinleyebilirim. Sadece senin kokunu sevebilirim. Benim için senin yerini dolduramam! Ama sen yapma! Benim sana değer verdiğim kadar değer verme bana! Yoksa canın acır! Senin yerin dolduramaz ama benim yerimi başkası doldurabilir.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bizim Apartman -Düzenlenecek
Fiksi Remaja| DÜZENLENECEK | | Yazın bölümler kaldırılıp tekrar düzenlenecektir. Şimdi okuyanlara klişe ve cringe gelmesinin sebebi budur. Eğer cringe ve klişe olmamasını istiyorsanız yazdan sonra okumanızı tavsiye ederim. -essy -09.04.23 Nefretleri aşka döne...