Bizim Apartman -Düzenlenecek

"Kavga..!"

Beş gün geçmişti ve biz şimdi Türkiye uçağınaydık. Bu beş günde ne mi oldu? Hemen anlatayım...

Venedik'i gezdik sınıfça. Rüzgar bir kere bir kafede bir çocuk bana bakıyor diye çocuğu dövdü. Zor kurtardık çocuğu..

Uçak demin kalkmıştı ve Rüzgar yine korkmuştu. Bu hali nedensizce tatlıydı. Yavaşça kafamı bulutlardan, gökyüzünden çekip yanımda ki Rüzgar'a baktım.

"Küçük serseri ben bi geçeyim. Kulaklıkları alıp uyucam ben. Dün gece uyuyamadım." Dedim gülümseyerek. Rüzgar gülümsedi ve bacaklarını çekti.

Rüzgar'ın önünden geçip baş üstü dolaplara geldim. Çantamdan beyaz kablolu kulaklıklarımı ve telefonumu aldım.

"Benimde çantamdan telefonumu verir misin?" Diye sordu Rüzgar gülümseyerek. Evet anlamında kafa salladım. Çantamı dolaba geri koyup Rüzgar'ın siyah çantasını aldım.

Çantanın önünü açıp Rüzgar'ın telefonunu aramaya başladım telefonunu bulup ona uzattım..
~Ertesi gün~
~Rüzgar~
"YALAN SÖYLEME! SEVİYORSUN AYSUN'U! ÖLÜMENE SEVİYORSUN O KIZI! KARDEŞİNİN ONU SEVMESİNİ BİLİRKEN NASIL SEVDİN SEVDİĞİM KIZI! YALAN SÖYLEDİN! O BİLEKLİK AYSUN'NUN! ONUN İÇİN KAVGA ETTİN EMİR'LE! PES ETTİN!"

Poyraz'ın dedikleri karşısında bir şey demedim. Şimdi boş bir depodaydık, gerçekten Poyraz burayı nasıl bulmuştu..? Neyse...

Bitti artık Rüzgar, yalan söylemek bitti artık. Acıda olsa gerçeği söylemenin vakti geldi.... Gerçeği söylemenin vakti geldi...

"Evet, sevdim Poyraz! İKİZİMİN SEVDİĞİ KIZI DELİ GİBİ SEVDİM! LANET OLSUN Kİ SEVDİM! HER ŞEYDEN ÇOK SEVDİM!"

Poyraz aramızda ki mesafeyi kapatıp yumruğunu dudağıma yapıştırdı. Kanıyan dudağımı tutup kafamı kaldırdım. Poyraz'ı hiç böyle görmemiştim.

"BİDE KONUŞUYOR HÂLÂ YA! KABUL EDİYOR SEVDİĞİNİ!"

"ETMESEM DAHA MI İYİ HA? YETER BE POYRAZ! AYSUN'U ZERRE KADAR SEVMİYORSUN! O KADAR SEVGİLİN OLDU! YETTİ ARIK POYRAZ! HAYATIM BOYUNCA ELİMDE Kİ HER ŞEYİ ALDIN! AİLEMİ, ARKADAŞLARIMI HER ŞEYİ! AMA YETER ARTIK! SEVDİĞİM KIZI ELİMDEN ALAMICAKSIN POYRAZ!"

"BENİ Mİ? BEN Mİ ALDIM ELİNDEN HER ŞEYİ! SEVİLMEMEN BENİM SUÇUM DEĞİLDİ RÜZGAR! SENİN SUÇUNDU!"

"YA BEN SEVİLİP, SEVİLMEMEYİ NASIL SEÇEYİM HE POYRAZ? SEN ALMADIN MI ANNEMİN TÜM SEVGİNİSİ, BABAMIN TÜM GRURUNU!"

"ONLAR BENİ SEVDİYSE BENİM SUÇUM NE! NASIL AYNI BENİM SENİN GİBİ BİR KARDEŞİM YOKSA ONLARINDA SENİN GİBİ BİR EVLATLARI YOK!"

Bir şey demedim, konuşucak kelimem yoktu. Derin bir nefes aldım, aklımda birleştirdiğim kelimleri düşünmeden söyleyeme başladım.

"Ya ne yaptım ben sana Poyraz? Senin benden nefret etmeni sağlıcak ne yaptım ben? Söylede bileyim, Aysun'u sevmeden önce de nefret ediyordun benden. Ben sana ne yaptım Poyraz..? Sana bir kere bile vurmıcam, istediğin kadar döv, canımı yak. O zaman sever misin beni? İkizin olduğumu anlar mısın? Kardeşim olup sever misin beni Poyraz o zaman..?"

Poyraz bir şey demeden gözlerime baktı. Gözlerim dolarken konuşmaya devam ettim...

"Sen Aysun'u benim kadar çok sevemezsin çünkü ben içimde size vermek istediğim tüm sevgiyi biriktirdim. Ve şu an o sevgi o kadar çok ki Aysun'u sonsuza dek sevsem bile bitmez. Sizin açtığınız yarları o kız kapattı. Tüm her şeyim oldu lan Aysun benim! Ben görmek istediğim tüm sevgiyi onda aradım! Sen partiden partiye gezerken Aysun'nun yanında olan bendim!"