"Sabah"

186 99 40
                                    

"SENDEN NEFRET EDİYORUM!"

"Ya beni bi dinle lütfen. Düşündüğün gibi değil gerçekten!" 

"NE DÜŞÜNDÜĞÜM GİBİ DEĞİL YA! ZATEN EN BAŞTAN SANA GÜVENMEM HATAYDI!"

"Beni dinler misin? LÜTFEN! BAK GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL! LÜTFEN DİNLE BENİ!"

"NE GÖRDÜĞÜ GİBİ DEĞİL YA! DAHA İLK BAŞTA SENİ SEVMEMELİYDİM! GÜVENMEMELİYDİM! SENDEN NEFRET EDİYORUM AAĞ!"

"Ama......Ama ben seni seviyorum. Lütfen beni dinler misin? Göründüğü gibi değil... Gerçekten.."

"SENDEN NEFRET EDİYORUM!"
~Alya~
Sabah olmuştu, Aysun bi o yana bi bu yana dönüp duruyordu. Yine kabus görüyordu. Ah kuzum ah....

Aysun için endişeleniyordum. Rüzgar'ı hadinden fazla seviyordu. Bu güzel bir şeydi tabi hele ki Rüzgar'da onu seviyorsa. Ama bu kadar çok sevmesi iyi değil.

Bu kadar çok bağlanması iyi değil. Sadece üç buçuk aydır tanıyor ve sadece 2 buçuk haftadadır seviyor.

Rüzgar iyi bir çocuk ama bilmiyorum. İçimde kötü bir his var. Bu çocuk madem iyi niye ilk başlarda kötüydü...?

Rüzgar'ı seviyordum, ENİŞTEM o benim. Ama bilmiyorum. Aysun çok iyi kalpli biri ve bilmiyorum! OFFF!

Yavaşça yatağımdan kalkıp Aysun'nun yanına gittim. Yavaşça onu dürterken "Kuzum uyan! Kabus görüyorsun Ay!" Diyordum.

"HAYIRR!"

Çığlık atarak uyanmıştı Aysun. Nefes nefeseydi, gözlerinden yaşlar süzülüyordu. Hıçkırıkları arasında bana sarıldı.

Saçını okşarken "Şşş! Geçti, geçti! Sakin ol kuzum!" Diye fısıldıyordum. Aysun birden geri çekildi ve "R-Rüzgar!" Diye mırıldandı.

Hızla yataktan kalkıp kapıya koşarken peşinden gidiyordum. "Aysun dur!" Diyordum. Ağlıyordu ve hıçkırıkları duyuluyordu.

Odanda hızla çıkıp karşı kapıya koştu. Kapının önünde durup sıkıntıyla nefesimi verdim. Ah kuzum ah...!
~Rüzgar~
Kapının son hız çalınması ile Berk'le bir birimize baktık. Uyanalı bi on dakika oldu. Kimdi ki böyle çalan?

Yatağımdan kalkıp kapıya gittim. Yavaşça kapıyı açtığımda karşımda Aysun vardı. Üzerinde şortlu pijama takımı vardı.

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu Aysun

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu Aysun. Bir anda bana sarılmasına şaşırsamda bir şey demedim. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

Saçını okşuyordum ve kulağına "Şşş! Geçti, geçti! Sakin ol küçük hanım. Ben yanındayım! Şş!" Diyordum.

Karşı odada kalıyordu Aysun'lar. Karşı kapının önüne kollarını göğüsünde birleştirmiş Alya bize bakıyordu.

Aysun'u sakinleştirmeye çalışırken neden ağladığını anlamaya çalışıyordum. "Şşş! Geçti! Sakin ol bir tanem." Diye fısıldadım. Berk yanımıza gelmişti.

Bizim Apartman -Düzenlenecek Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin