CHAPTER 08(FORGET & FORGIVE)

23 6 0
                                    


1week na akong nakikisama sa apat na lokong to, wala pa rin naman nag bago, masungit parin sakin si Levi pero minsan ewan ko ba. Si kuya eli ganun pa din.

Sabado ngayon kaya may time ako para dalawin si mommy sa sementeryo. Kanina pa ako nakaligo kaya nagpalit nalang ako ng damit. Tshirt at naka maong lang ako ngayon, with my hair in a high ponytail.

"Saan ka pupunta?" Walang emosyong tanong ni kuya eli sakin ng makalabas ako ng kwarto nya.

Pinapayagan nya na kasi ako maligo doon sa kwarto nya at mag bihis dahil daw sira yung doorknob nung cr dito sa sala.

"Cementery" Maikling sagot ko.

Alam ni kuya kung anong gagawin ko sa sementeryo, kaya napaiwas sya ng tingin.

"Hindi mo ba sya bibisitahin?" Seryosong tanong ko ulit.

Hindi nya sinagot tanong ko, umalis lang sya sa harap ko at pumunta sa kwarto nya. Napaano nanaman yun?

Napatingin sakin yung tatlong loko, tinaasan ko lang sila ng kilay at umalis na rin ako...

"Hey mom" Salita ko habang nakatapat sa puntod ni mommy.

Nilapag ko yung bag ko sa damuhan at nag indian sit ako.

"Sana binibisita ka ni kuya" Malungkot na sabi ko.

It hurts a lot. I dont know why im hurting right now, but i can feel my heart are torturing into a pieces. Di ko na namalayang may tumulo na pala na luha sa mata ko.

"Ow im not supposed to cry what the" Sabi ko sa hangin habang pinapaypayan ko yung mukha ko gamit yung dalawa kong kamay.

"Im sorry mom, im sorry kung hindi sana kita tinawagan noon hindi nangyari sayo to. There's so much pain in my heart right now mom. Im missed you really bad. Sometimes iniisip ko na sana ako nalang yung namatay. Mom im sorry" Pag-iyak ko sa puntod nya.

Wala akong pake kung may nakakarinig ng iyak ko. Ang bigat bigat sa pakiramdam, sinusubukan ko ipakita sa mga taong nakakasama ko na hindi ako apektado sa buhay ko pero ang sakit sakit.

"Don't cry, you look stupid"

Napatigil ako ako sa pag iyak ng may nagsalita. SI KUYA ELI!

Ng makita ko si kuya eli, bigla ko syang niyakap na mahigpit.

"Kuya!!" Malakas na pag iyak ko.

"Shhh dont cry, mommy will not happy if she sees you crying" Sabi nya habang pinapakalma ako.

"Kuya sorry!!" Malakas na iyak ko, inalalayan nya ako para makaupo kaming dalawa sa damuhan.

"Don't say sorry hushh, its fine sky. You will be alright" Sabi nya. "I was the one who need to say sorry, cause i hurt you. Sorry for not being good kuya to you. Sorry for blaming you for what happened to mom, im sorry babawi ako sayo, my sky" Sabi nya habang nakayakap parin sakin.

Napakalma ako kahit papaano kaya humiwalay ako sa yakap namin ni kuya eli at tumitig sakanya.

"I've never get mad at you kuya, nasasagot kita pero nandun parin sa puso ko yung salitang "Kuya ko sya" kuya kahit ang sungit at ang sama mo sakin hindi ako nagalit sayo. Kahit sakin mo binibintang yung nangyari kay mom, hindi ako nagalit sayo. Inintindi kita nun kasi kuya kita mahal kita bilang kuya sa nanay" Sabi ko sa kanya habang humihikbi parin ako.

Natawa ko nung nakita ko syang umiiyak.

"Look, who's crying right now" Pang aasar ko sa kanya.

Agad naman nyang pinunasan yung luha nya at tinignan nya ako ng masama, mas lalo akong natawa ng malakas.

"Thank you" Biglang seryosong sabi nya.

"Welcome kuya, atleast masaya na si mommy na makita tayong okay na" Nakangiting sabi ko sa kanya. At nginitian naman nya ako pabalik.

Salamat author may masaya ng naganap.

HEHE SORRY BESTIE SKY!
















Loving Sky (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon