Meet Me Above Altitude

A-Thirty one

The next day, i try to be more professional. Kasama ako sa isang fighting mission kalaban ang major general ng kanilang Hukbo. Sa hapon ang Exhibition namin ng Simulate Mission sa Naravil. Halos lahat sila ay manonood. Meron din ang kanilang hukbo. Una sila bago kami.

The body relieves pain a little. Thanks to Kyros.

Bilang na bilang ang bawat halik ni Kyros sa akin. Mga halik na babaunin ko sa aking pag alis.

"Make me proud. Well, you are the most wonderful! No doubt about that." Sya ang nag assist sa akin sa plane. Himalik sya sa aking noo.

"Can you kiss me more?" Nagulat sya sa tanong ko.

I want him. Kung pwede nga lang ay buong araw kaming mag kulong sa barracks.

"Of course, pero mamayang hapon na lang ang iba sa barracks." Ngumiti sya sa akin at hinalikan ako. Hinawakan ko ang collar nya para mag tagal ang halik.

"You are maybe nervous. Hahhaa. You can do it."
No, i just want everything before the sand on the top of the hour glass gets empty.
Lumipad ako sa himpapawid. Ginawa ang lahat para manalo sa Dog fight mission na iyon. At papuri ang nakuha ko sa Major General ng kabilang hukbo sa pagkatapos.

"Now it make sense why you are allowing this Lady Pilot roamed around not questioning her duties in the Activities. Such an exceptional Pilot."  Ngumisi si Kyros sa kanyang narinig na para bang sya ang pinupuri.

"Well you also have great Pilots. All your participants are very competitive and have a lots of potential. Napakagaling mo rin sa himpapawid, Major General." Sagot ni Kyros.

"Well, i admit, not as same as the Elite pilot of the Luna. Thinking that you are both young. Especially your SPO. I read her background, 22 years old. So young."

"She is gifted. Everything about her is natural even his intellectual and skills in piloting a Jet. Para bang pinanganak sya para doon. I bet if she came early in the Airbase, she will be greater than myself." Ngumiti sa akin si Kyros at tumitig. Umiling ako.

"Well that's not true Major. I only know a thing because you thought me how." Saad ko naman pabalik at ngumiti sya na para bang tama ang sagot ko.

I want to see his smile last.

"You produce not just good weaponry but also your soldier is outstanding." Saad ni  Major General.

Nanood lang kami ng nga fighting mission sa himpapawid. Ilan ay mga tinuro kahapon.

"Are you okay? You look bothered. May masakit ba sayo?" Agaran akong umiling kay Kyros.

"Are you nervous? Baby... The Major General of Solar praise you. Ano pa bang ikakakaba mo?" Ngumiti sya sa akin habang hawak hawak ang kamay ko. Papalabas na kami ng building para magtungo sa Naravil plane sa runway.

Natatakot ako, Kyros. Natatakot ako. Ayokong saktan ka. Ayokong lumayo. Ayokong iwan ka.

Sino bang tao ang naging handa sa ganitong bagay? Ang saktan ang taong mahal nya ng hindi ninanais.

"Think this is a real battle. I will not give mercy on you as we perform this Simulation."

I will not give mercy cause i will hurt you.

Sa lahat ng taong pinigilan kong masaktan, ikaw pa ang sasaktan ko ng sobra. Ang lupit ng tadhana.

Sumakay kami pareho sa cockpit ng aming kani-kanilang jet at sa pag sara ng canopy ay kusang bumagsak ang luha ko.

I hear him with the preparation. Sinaulo ko sa aking utak ang mga salita nya.

"Good afternoon great soldier's of the land of the Sun. This is Major General Kyros Arrow Albion, presenting the Naravil10 of Luna Air Force with simulate fighting mission with the Naravil 11." Kinagat ko ang pang ibabang labi ko