Meet Me Above Altitude

A-Twenty Eight

"Daddyyyy!" Sumalubong sa amin si Klare.

"Tita Adri!! I miss you!" Agad naman na humalik sa pisngi ko si Klare noong nag bend ako.

"I miss you too. Are you okay?" Agaran syang tumango.

"Yes! I'm having my tutor."

"That's good. Continue, i will wait for you to finish." Home school si Klare. Masyado pang maaga para pumasok sya pero maagap si Ate Severine kaya sinasanay nya sa matuto habang maaga.

Nag usap si Kyros at Ate Severine kita ko sa mata ni Ate Severine ang pag aalala. Lumapit sila para sabihin na aayusin nila ang lahat.

Umalis sila ni Kyros, ako naman naiwan kay Klare at kay Tita. Para lang mawala ang pag aalala ko, nag bake ako ng cookies para kay Klare.

"I'm sorry for this mess, Hija. Buti ay hindi ka busy sa base." Umiling ako.

"Wala po kaming masyadong activity ni Kyros. Tapos na rin po kasi ang training days ko. Pero iyon nga lang po napapadalas po ang pagtuturo namin sa kadete at regulars. Pag may simulate mission po sa Marines doon po kami nagiging full time ni Kyros.— Klarine its hot. Ayan napaso ka ba?" Agad kong binaba ang tray na kahahango lang. Inuupo ko si Klare sa counter top.

"Masakit?" Umiling sya ngunit namumula ang kamay.

Agad naman na kumuha si Tita ng ointment at agad kong nilagyan ang daliri ni Klare.

Umakap sya sa akin. Nag papababy sya sa akin. "There there, i kikiss na lang ni Tita para mabilis gumaling."

"My tooth hurts too." Napangiti ako sa pag nguso nya. Somehow her gestures and Kyros are the same. Wala man syang dugo na meron si Kyros, ngunit lumaki sya sa pagmamahal ng isang Albion. With or without their blood, Albion si Klare.

"You eat too much sweets, but you drink less water. Dapat balance. But here, i kiss your cheek so it wont hurt anymore." Sabi ko at humalik sa pisngi nya.

"Here too." Sabi nya at tinuro ang kabilang pisngi. Napangiti ako at patuloy na hinalikan si Klare. Dumating si Kyros bago mag hapunan.

"Hayaan nyo si Ate! Lagi na lang! Lagi na lang! Bakit ba hanggang ngayon ay pinupush nya ako kay Ella! Wala na kami ni Ella! Napupuno na ako Mom! Kung wala lang si Klare.."

"Ky, Don't say that." Napabaling sya sa akin at agad akong lumapit.

"I waited patiently for almost 5 years. Ayoko mabasura ang separation ko, ilang beses nang na pending. Ayokong mabasura lang iyon. You waited long enough." Inabot ko ang mukha nya.

"I can wait more. Pero wag mong iisipin na sagabal si Klare. 'Di ba ay nagawan naman ng paraan hindi ako mainvolve. Galit ka nanaman. Calm down." Saad ko.

"Why it's so hard for us to be together?"

"We are together, its just we are trying to fixing thing to be on the right place. Just be more patient."

"Hmm.. nagsalita ang hindi laging excited lumipad sa himapapawid." Natawa ako.

Pansamantalang naging matiwasay ang gabi ko sa tahanan ng mga Albion.

Sa kama ko natulog si Klare, hindi na kinaya ni Kyros ang inggit kaya pinaggitnaan na lang namin si Klare. It seems like a happy family together. I wish we live like this.

Nagising ako ay parehong pareho sila ng tayo kung matulog. Hindi ko mapigilan na hindi sila picturan. Hanggang sa mabasa ko ang text message ni kuya kagabi.

From: Kuya Hunter.

'Go home, immediately!'

Maikli ngunit puno ng awtoridad. I ignore their calls yesterday and last night. Ngayon si kuya na ang nag text.