I always knew ~ Charles Leclerc

Hoofdstuk 1

*pov Saar*

Daar zit ik dan op mijn kamer mijn koffer intepakken om voor onbepaalde tijd in tetrekken bij de familie leclerc, en ik hoor jullie al denken waarom? Nou laat ik beginnen met mezelf voorstellen, hoi ik ben Sarah Jones 20 jaar en ik heb geen broers of zussen, mijn moeder is al sinds de middelbare school bevriend met pascale leclerc en zijn sindsdien onafscheidelijk daarom ben ik ook opgegroeit samen met 3 leclerc broers Lorenzo, Charles en Arthur en zie ik haar als 2de moeder, mijn ouders hebben een succesvol bedrijf en ze moeten nu voor onbepaalde tijd de wereld rond omdat ze een of ander nieuw systeem hebben bedacht wat ze gaan promoten in het buitenland, en mijn ouders zouden mijn ouders niet zijn als ze me inplaats van mee tenemen gewoon dumpen ergens en nu moet ik zeggen dat het me nog meevalt dat ze bij andere onderbrengen want normaal word er een huishoudster ingehuurd en laten ze me gewoon thuis, maar oke de familie leclerc dus ik ben redelijk met hun opgegroeit in 2017 is herve overleden en dat maakt hun nu een gezin van 4 waarvan lorenzo de oudste zoon van pascale al uit huis is, ik ben opgegroeit met arthur en hij is 21 en maar een paar maanden ouder maar dat merk je niet t is net een kind ook ben ik opgegroeit met charles hij is 4 jaar ouder waardoor ik en arthur meer met elkaar optrokken, charles en ik liggen elkaar niet helemaal elke keer als mijn familie bij zijn familie was haalde we elkaar neer en irriteerde we elkaar, arthur en charles zijn beide bekend in de motersport wereld, charles rijd bij ferarri in de formule 1 en arthur rijd bij prema in de formule 3, dus vaak zijn ze ook weg van huis. helaas voor mij zitten ze nu in de zomer break bij de formule 1 en 3 dus zijn beide jongens thuis, nou vind ik het niet erg dat arthur thuis is kan het altijd goed met hem vinden maar met de gedachten dat charles zeker een maand thuis is word ik nu al moe van irritatie.

Maar oke back to me in my room, ik trek alle kleren uit mijn kast die ik mee wil nemen en stop ze in mijn koffer, gelukkig heb ik een grote koffer en is het maar een klein stukje met de auto dus kan hem zo vol proppen als ik maar wil, als ik al mijn kleren ingepakt heb pak ik nog wat bikini's en mijn toilettas vol spullen en gooi dat erin, ik pak mijn kussen en mijn teddybeer die ik van mijn oma gekregen heb voordat ze overleed en prop dat erbij in mijn koffer, of naja het kussen gaat in de koffer en mijn teddybeer neem ik los mee want die ga ik niet plat drukken in mijn koffer, ik rit mijn koffer dicht en zet hem naast me bed en leg mijn teddybeer erop en pak daarna de kleinere koffer en leg daar mijn hakken slippers en wat sneakers erin. Ja iknow ik neem veel mee maar ik wil gewooon genoeg keuze hebben en niet steedts terug naar huis moeten om spullen tehalen, ook mijn schoenen koffer rits ik dicht en rol ze daarna allebij mijn kamer uit de gang door en zet ze voor de deur, ja we wonen in een appartement dus geen trappen voor mij. gelukkig.

"Ben je er klaar voor lieverd" vraagt mijn moeder terwijl ze aankomt met haar jas al aan en ik knik, ik hou echt van mijn ouders hoor alleen ik denk soms dat ze beter niet een kind hadden kunnen nemen want ze zijn atijd weg en als ze hier zijn dan gaan we een keer uit eten en krijg ik allemaal dure kadootjes en daarna zijn ze weer weg, alsof ze denken dat alles maar goed temaken valt met dure kadootjes maar voor mij is dat niet zo, het doet pijn om tezeggen maar ik denk dat ik vaker alleen ben geweest dan met mijn ouders en ik ben opgevoed door een nanny echte moeder dochter liefde of vader dochter liefde ken ik niet.

We stappen de auto in en de chaffeur legt mijn koffers in de achterbak, ja je leest het goed mijn ouders hebben een chaffeur ze rijden nooit zelf ook als ik naar school moest dan werd ik gebracht door een chaffeur, we rijden ons straatje uit en rijden richting de familie leclerc in monte carlo. Na zoon 10 minuten rijden komen we aan en staat pascale al beneden tewachten en laad de chaffeur mijn spullen uit "hee lieverd wat fijn dat je er bent" zegt ze blij terwijl ze mij in een knuffel trekt en daarna loop ik naar mijn koffer terwijl mijn moeder nog wat praat met pascale en ik neem afscheid van mijn vader, "we zien elkaar snel weer lieverd en we houden contact" zegt die en geeft me een kus op mn voorhoofd, dat contact ik ben benieuwd of dat er deze keer wel is maar het zal me niet verbazen als dat contact er niet is, na een tijdje komt mijn moeder ook mijn kant op en zo nemen wij ook afscheid en daarna neem ik plaats naast pascalle en zo zwaaien we mijn ouder uit "nou lieverd je koffers zijn al naar boven gebracht kom je ook mee" zegt ze lief terwijl ze voor mij uit het gebouw in loopt.

Kort hoofdstuk, ik weet het! Maaar ik hoop jullie alvast een voor proefje tegeven op wat komen gaaat!