I always knew ~ Charles Leclerc

Hoofdstuk 20

*pov saar*

Het is inmiddels alsweer dinsdag avond en morgen vlieg ik mee naar singapore, iets waar ik eerlijk gezegd niet heel veel zin in heb. Begrijp me niet verkeerd hoor met de jongens mee gaan is altijd super gezellig maar moet zeggen dat het ook wel eerlijk zeggen buiten dat het soms al super vermoeiend is om 24/7 met jongens opgescheept tezitten er als vrouw in de paddock ook ontzettend veel druk op je staat, je word continu in de gaten gehouden met elke stap die je zet, er worden de hele dag door opmerkingen over je gemaakt en al helemaal als je zoals ik bevriend bent met een deel van de jongens want blijkbaar "neuk je jezelf dan omhoog" of "werk ze sws alle jongens af voor fame" maar als ik heel eerlijk ben wil ik het liefst zo onzichtbaar mogelijk blijven maar ik weet zelf ook dondersgoed dat zodra mijn wat ik ook heb met charles bekend word wat vroeg of laat toch moet gaan gebeuren ik nog veel meer shit over me heen ga krijgen. Dat is ook 1 van de redenen dat ik zolang mogelijk wil wachten met het bekend maken, ik moet eerst zelf weten wat ik voor hem voel en of het sterk genoeg is en dat het het waard is om onder een vergrootglas teliggen van ongeveer de hele wereld en nu al helemaal omdat charles samen met max, carlos en mick strijd voor het kampioenschap dus de het vergrootglas altijd op hem ligt de rest van het seizoen, maarja ik dwaal af want ik ging beginnen met inpakken voor singapore en ik weet gewoon niet wat ik mee moet nemen aangezien het echt 30+ graden word maar er ook best wat kans is op regen, twijfelend sta ik voor mijn kast tekijken wat ik mee wil nemen en dump dan maar wat random kleren in mn koffer die me wel leuk leken en pak mijn toilettas ook in en nog wat andere spullen die ik nodig heb en rits daarna mn koffer dicht wat nog redelijk moeilijk gaat want as usual neem ik weeer veeelste veeel mee. Als ik mijn koffer heb ingepakt loop ik de trap af naar beneden en zie dat charles en arthur aan het game zijn en pascalle in de keuken aan het koken is en ik loop naar dr toe "kan ik nog ergens mee helpen" vraag ik terwijl ik met mijn armen op het kookeiland leun "je kan de tafel dekken het eten is bijna klaar" glimlacht ze en roert gecontenteert veder in de pan, ik knik en loop naar de kast en begin met de tafel tedekken. Als ik klaar ben zet pascalle haar pan met pasta op tafel en roept ze arthur en charles aan tafel, ik neem plaats op mijn vaste plek tegen over pascalle en charles neemt snel plaats naast mij "he das mijn plek" roept arthur verontwaardigd terwijl die naast de stoel staat "en nu zit ik er" zeg charles met een grote glimlach "ja dag ik zit altijd naast saar" kaatst arthur terug "jongens stop met deze discussie, kom zitten arthur dan kunnen we eten" zucht pascalle en ze klopt op de stoel naast haar en arthur neemt plaats en geeft nog een geïrriteerde blik naar charles en richt zig dan op het eten wat zijn moeder opschept. Het is een heerlijke romige pasta met spinazie kip spekjes en nog veel meer, pasta is echt altijd goed en altijd lekker. Zoals altijd aan tafel word er vollop gekletst maar nu is het een gesprek tussen arthur en zijn moeder, ik luister wat mee en geniet van mijn eten alleen net als ik een slok water neemt legt charles ineens zijn hand op mijn been gevaarlijk ver omhoog en knijpt er zachtjes in wat erin waardoor ok me acuut verslik in mijn drinken en heftig begin tehoesten en mijn halve water slok weer uitspuug, naast me hoor ik charles zachtjes lachen om wat die zojuist veroorzaakt heeft maar arthur en pascalle kijken me bezorgd aan "verkeerde keelgat" antwoord ik nog hoestend terwijl de tranen over mijn wangen lopen en ze knikken even zacht en vervolgen daarna hun gesprek weer terwijl charles zijn hand de rest van het eten niet meer van mijn been gehaald heeft.

Na het eten help ik met het afruimen van de tafel en daarne besluit ik naar boven tegaan om tegaan douche en tegaan slapen want we moeten al om 4 uur op het vliegveld in nice zijn, ik zeg iedereen gedag en loop naar boven en loop regel recht mijn badkamer in en kleed me uit en spring onder de douche, ik doe mijn standaard routine en stap daarna de douche weer uit en droog me af, ik sla mijn handdoek on mijn lichaam en loop mijn slaapkamer weer in waar ik nog net geen hartverzakking krijg "jezus charles kap is met me de stuipen op t lijf jagen" zucht ik terwijl ik de handdoek nog even iets strakker vast hou "sorry wou je gewoon even voor mezelf maar je stond onder de douche" zegt die terwijl die naar mijn lichaam blijft staren, terwijl ik naar mijn kast loop leg ik mijn vinger onder zijn kin en duw hem een beetje omhoog zodat die me aankijkt "mijn ogen zitten hier" zeg ik terwijl ik met mijn andere hand naar mijn ogen wijs en daarna mijn weg vervolg naar mijn kast, niet veel later voel ik dat charles achter me komt staan en zijn hoofd op mn schouder legt en een kusje op mn wang drukt "delen we een kamer dit weekend" feluistert die in mijn oor en zijn hete adem en zijn stem zo dichtbij geeft me kippenvel maar weet mezelf snel teherpakken gelukkig "Nope" zeg ik terwijl ik met mijn slaapshirt en een schone string naar de badkamer loopt "het is toch gezellig" zeurt charles "we zouden het rustig aan doen" zeg ik en doe de deur van de badkamer open "maar..." "Charles" zeg ik op een waarschuwende toon om aantegeven dat ik het tesnel vind gaan en geen zin heb in discussie "oke dan" zucht die terwijl die weer op mijn bed gaat zitten en ik sluit de deur en kleed me om en kam mijn natte haren door en loop weer mijn slaapkamer in "ben je er nou nog steedts" lach ik terwijl ik onder de dekens in mijn bed kruip en hij kijkt me even aan "ik wou gewoon even bij je zijn" zegt die terwijl die naar me komt liggen en zn armen om me heen slaat en ik leg mijn hoofd tegen hem aan "rij je morgen met mij mee of met max en lando" vraagt charles terwijl die me kusjes op mn voorhoofd geeft "met jou denk ik" antwoord ik en ga wat rechter zitten "maar nu moet ik echt slapen want morgen lange dag chop weg" zeg ik terwijl ik charles mijn bed uit duw, hij kijkt me even verontwaardigd aan en ik lach even als die toch overgeeft en mijn bed uit klimt "slaaplekker princess" zegt die en hij wilt een kus op mijn mond drukken maar ik trek me hoofd ietsjes terug "noem me nooit meer princess" zeg ik terwijl ik hem aankijk "sorry slaaplekker" zegt die lief en geeft me een kus en loopt de kamer uit "niet teveel over mij dromen he.... Princess" glimlacht die duivels dondersgoed wetende dat ik die bijnaam haat en ik steek mn middelvinger op waarna charles de deur dicht doet en ik goed ga liggen om tegaan slapen.

Even een kort hoofdstukje!
Ik ga vanaf vandaag weg dus vanaf vandaag zeker de komende 1,5/2 weken geen hoofdstuk!
Sorryy!❤️
Maar geniet van jullie race weeekendd!

Liefss
Sooff!❤️