I always knew ~ Charles Leclerc

Hoofdstuk 10

*even kleine time skip van 1,5 maanden*

Inmiddels woon ik al iets langer dan 1,5 maanden bij de familie leclerc en de jongens zijn weer begonnen met het race seizoen, ik heb ervoor gekozen om niet bij pierre tegaan werken hoe lief zijn aanbod ook is, wel ga ik elke race mee pascalle stond erop dat ik mee ging omdat ik anders zo alleen thuis zit.

Het is donderdag en we zijn gister aangekomen in zandvoort, de jongens race het weekend hier en het is max zijn thuis race, momenteel ben ik mij aan het klaarmaken want max neemt ons mee naar een leuk restaurant ergens in de buurt van zandvoort, ik trek een zwarte flared broek aan met daarboven een wit kante topje en een beige geruiten blazer, al hoewel het heerlijk weer was deze middag is t al flink aan het afkoelen, ik trek mijn sneakers aan en fix mijn haar nog een beetje en pak dan mijn tasje en doe daar mijn spulletjes in en loop dan de hotel kamer uit onderweg naar de lobby waar de jongens wachten, arthur had nog wat besprekingen met prema dus die kon helaas niet mee.

"Halloo herenn" zeg ik blij als ik iedereen zie staan en ik die al gelijk alle koppies omdraaien, "ze is eindelijk klaar hoor" zucht lando terwijl die overdreven op zijn horloge kijkt en ik lach even "je ziet er goed uit" complimenteert pierre me en ik glimlach even naar hem "jij ook" antwoord ik terug en krijg een glimlach terug.
"Met wie rij je mee saar" vraagt max als we naar buiten lopen ik draai me naar carlos en charles "hebben jullie weer zoon mooie ferrari dit weekend" zeg ik terwijl ze met een iets tegrote glimlach aankijk, ja iknow ik kom echt over als een golddigger maar kom op ferrari's zijn gewoon echt heel mooi "uhm jaa" zegt charles terwijl die me niet begrijpend aankijkt "dan rijd ik met jou mee" zeg ik terwijl ik nog net geen sprongetje in de lucht maak "jou obsessie met ferrari's is echt niet gezond saar" zegt pierre lachend en ik lach ook even "ja maar heb liever een lamborghini sidan in het roze maarja je kan niet alles hebben" zeg ik terwijl ik zo nonchalant mogelijk mn schouders ophaal, de jongens beginnen telachen "je zou bijna geloven dat je een golddigger ben" zegt carlos lachend en ik kijk hem even met gefronste wenkbrauwen aan "wie zegt dat ik dat niet ben, ik ga met jullie om dat is hoe iedereen me ziet" zeg ik lachend en de jongens lachen ook "ze judge teveel terwijl ze niemand goed kennen, maar genoeg over dat we gaan het is ongeveer 30 minuutjes rijden" zegt max en hij draait zig om om naar zijn auto telopen en ik loop achter charles aan en stap bij hem in de auto "dus leclerc laat maar eens zien hoe je dat gas pedaal indrukt" zeg ik terwijl ik mijn gordel omdoe en charles achter max aanrijd.

Na zoon half uurtje gereden tehebben rijden we over een boulevard bij het strand, charles parkeert de auto en we stappen uit en lopen naar de rest "welkom in noordwijk" zegt max terwijl die overdreven met zijn handen gebaart "nou letsgo naar het restauran ik heb hongerr" zeg ik en de rest stemt in en max neemt ons mee naar een leuk restaurant op de boulevard het is heel gezellig ingericht en we zitten met zijn alle op een ronde bank.

"Kan ik wat tedrinken voor jullie inschenken" vraagt de jongen vriendelijk terwijl die ons aankijkt "voor mij graag een zoete witte wijn" zeg ik en glimlach even, de rest geeft ook zijn drankjes door en de jongen geeft mij een knip oog en loopt dan weg, ik glimlach en kijk dan even naar de menukaart in de hoop dat de jongens het niet opgevallen is maar helaas "zagen jullie dat" zegt lando lachend terwijl die mij aankijkt "zagen we wat" vraagt george en ik kijk lando ook aan en schud even mn hoofd "niks" zeg ik en geef hem een waarschuwende blik "nee vertel" zegt pierre terwijl die lando ook aankijkt "ze kreeg een knipoog van die ober" zegt die lachend en alle jongens draaien zig gelijk om naar de kant waar de ober staat "hij wilt je" zegt daniel lachend en ik geef hem even een dodelijke blik "klaar nu niet zo staren" zeg ik terwijl ik de aandacht probeer tetrekken, deze jongens echt met hun om me heen kan niks normaal ze luisteren ook niet "oke ik ga naar de wc als ik terug ben dan doen jullie weer normaal" zucht ik en sta op en loop naar de wc, als ik terug kom bij de jongens is het gespreks onderwerp gewisseld naar het komende race weekend en neem ik weer plaats en komt er een meisje onze drankjes brengen, aaan heel haar houding zie je dat ze de jongens kent ze trilt ook helemaal als ze de drankjes neer zet "dankjewel meis" zeg ik lief en het meisje glimlach kort even en slaat dan weer haar ogen neer en loopt snel weg, de jongens hadden het blijkbaar niet door want ze kijken me allemaal even aan "wat" vraag ik terwijl ik een slokje van mijn wijn neem "waarom die toon in je stem toen je haar bedankte" vraagt charles "omdat ze helemaal zenuwachtig werd van jullie ze liet nog net niet de drankjes vallen" leg ik uit en de jongens kijken daarna begrijpend "dat verklaart het" antwoord pierre.

De rest van de avond vliegt snel voorbij we kletsen gezellig maar het gaat vooral over ehet weekend, af en toe komen er wat mensen vragen om een foto maar gelukkig als we ons hoofdgerecht hebben worden we niet gestoord, het eten is heerlijk en ondertussen ben ik in gesprek met charles en lando, als we allemaal uitgegeten zijn wil ik opstaan om tebetalen maar word gelijk tegen gehouden door max "deze is op mij" zegt die terwijl die langs me loopt, waarom doen deze jongens dit toch steedts ik loop achter max aan en als ik zie dat die het pin apperaat klaar maakt leg ik snel mijn pinpas erop "nee saar" zegt max geïrriteerd "ik kan best ook een keer betalen max, ik snap wel dat mensen denken dat ik alles van jullie krijg en die reputatie wil ik niet" zeg ik en loop geïrriteerd terug "wat zie jij er blij uit" grapt lando en ik kijk hem geïrriteerd aan, ondertussen staat max zuchtend achter me "wat is er" vraagt pierre terwijl die max en mij aankijkt "saar heeft betaald" zegt max terwijl die nog harder zucht "saar dat hoeft toch niet, kom stuur tikkie dan maak ik het over" zegt pierre en ik rol even met mn ogen "luister ik verdien mn eigen geld ik kan best ook een keer betalen kap een keer met dat ik niks kan betalen, het is heel lief allemaal maar zo snap ik wel dat ik gezien word als een of andere golddigger ik wil gewoon niet dat er altijd maar negatief gepraat word over mij door jullie fans want die shit hurts, ik wil terug naar t hotel" zeg ik terwijl ik mijn tranen wegdruk de jongens kijken me even verward aan door mn uitbarsting en charles is de eerste die back to life komt en opstaat "ik breng je, en jullie zie ik later nog wel" zegt die terwijl die zn jas pakt en ik loop stil met hem mee het restaurant uit richting zn auto "het is niet dat we niet willen dat je betaald omdat we denken dat je het niet kan betalen, het is dat we je gewoon graag meenemen en dan voor jou betalen" zegt charles terwijl die in de auto stapt "stop erover
Charles" zucht ik en laat mn hoofd tegen t raam leunen ik voel de tranen een beetje opkomen en veeg ze snel weg, met de jongens omgaan is echt super leuk het zijn zulke lieve jongens en ze zijn zo eerlijk en open maar het eist zo ook wel zijn tol, sinds ik een paar keer ben gespot met ze en ik er nu vaak bij ben met race weekenden word er continu met haat gereageerd onder mijn fotos of in mijn dm tuurlijk er zijn echt veel lieve berichten maar toch neem je de haat sneller in je op, en ik merk dat ik de haat enorm erg aantrek en ik me ook echt kut voel en dat is iets wat ik eigenlijk helemaal niet wil.

"He je hoeft je niet groot tehouden bij mij" verstoord charles mijn gedachten terwijl die zijn hand op mijn been legt en met zijn duim over mijn been wrijft , dit voelt zo slecht maar op een of andere manier stelt het me wel gerust "charles niet doen" zeg ik zachtjes terwijl ik zijn hand van mijn been haal, charles parkeert de auto op de parkeerplaats van het hotel en draait zig naar mij "saar je moet je echt niks aantrekken van wat fans of de media zeggen, het is gewoon jaloezie, de jongens zien je als hun beste vriendin en we nemen je mee omdat we het gezellig vinden als je erbij bent niks meer niks minder" zegt charles en ik kijk hem aan en ik zie in zijn ogen dat die het meent "dankje" zeg ik zachtjes en geef hem een knuffel "geen probleem we zijn er voor je" antwoord die als die terug trekt uit de knuffel, hij glimlacht naar me "niet huilen daar ben je temooi voor" zegt die terwijl die mijn tranen weg veegt ik kijk hem aan omdat ik niet zeker weet of die dit nou echt net gezegd heeft, langzaam zie ik zijn hoofd dichterbij komen en voel ik langzaam zijn lippen tegen de mijne drukken, ik kan niks anders dan terug zoenen hoe hard mijn lichaam ook roept dat ik dit niet moet doen maar iets in me verlangt hiernaar verlangt naar zijn lippen en verlangt naar hem, al kom ik snel tot inkeer en trek ik me terug en geef ik hem een klap in zijn gezicht mijn mond is klaar om wat tezeggen maar mijn hoofd kan niet meer normaal functioneren, snel stap ik de auto uit en ren ik het hotel binnen.

ITS RACEE DAYY, ik dacht laat ik een hoofdstukje plaatsen voor de race in monaco strakjes, als je dit leest voor de race wat zijn jullie predictionsss??