I always knew ~ Charles Leclerc

Hoofdstuk 18

"Pierre wat doe jij hier" vraag ik terwijl ik kijk hoe die voor de deur staat "ik uhm.... Ja ik...." stottert hij een beetje en ik kijk hem vragend aan "Pierre wat is er" dring ik een beetje aan en pierre haalt zijn hand door zijn haar en wrijft een beetje over zijn achterhoofd "niet boos worden er is uhm.... Sorry uhm......" hij weet niet wat die moet zeggen als die ineens onderbroken word door iemand die aan komt stormen "DIE LUL MOET ECHT NU HIER KOMEN WANT IK MAAK HEM HELEMAAAL AF" roept eva terwijl ze pierre aan de kant duwt en mijn kamer instormt, ik kijk verbaast van pierre naar eva en weer terug "wat is er aan de hand, ik heb zo een afspraak" zeg ik verbaast en eva houd haar telefoon in de lucht waar een foto op tezien is van charles en charlotte,

Zoenend.

"Dit moet een oude foto zijn dat kan niet anders het is uit tussen hun" stamel ik terwijl ik naar de foto kijk, ik pak eva haar telefoon uit haar handen en bestuurdeer de foto goed dit kan niet waar zijn, hij heeft dezelfde kleren aan als dat die vanochtend aanhad hoe kan die dit doen verdomme "saar hij gebruikt je als fucking rebound" roept eva nog steedts boos en ik kijk pierre even aan en weet niet wat ik moet zeggen "je weet niet of deze foto echt van vandaag is, trek alsjeblieft niet tesnel conclusie's" probeert pierre het goed tepraten maar iets in me knapt "hij heeft de fucking zelfde kleren aan als vanochtend pierre, en weetje hoe ik dat weeet? Omdat ik die fucking kleren heb uitgekozen we hebben niet alleen gezoend in de lift gister ik ben ook hij hem blijven slapen en in daar hebben we ook gezoend deze jongen gebruikte me gewoon als rebound, hij... ik.... FUCK" roep ik gefrustreerd terwijl ik mijn handen in de lucht gooi "ik heb een date met deze jongen hij kan elk moment voor de deur staan" zeg ik terwijl ik mijn hoofd tussen mijn handen laat zakken en op dat moment word er weer geklopt "niet open doen" feluister ik snel en gelukkig luisteren ze beide want niemand beweegd "saar doe open ik weet dat je daar binnen bent, het is niet wat het lijkt" hoor ik charles aan de andere kant van de deur roepen terwijl die op de deur klopt, hoe weet hij dat ik het gezien heb hoe weet hij dat waarom weet deze jongen mij keer op keer pijn tedoen, ik besluit naar de deur telopen en hem open tedoen en pierre en eva blijven stil "wat is het dan wel, because its pretty clear to me charles" zeg ik kalm terwijl ik de deur open doe "het is echt niet wat het lijkt" zegt die terwijl die mijn handen probeert vast tepakken "rot op charles, ik ben niet achterlijk ik heb die fucking outfit voor je uitgekozen vanochtend of ben je dat soms alweer vergeten, luister goed want ik ga dit maar 1x zeggen ik ben geen fucking rebound wij wat er ook tussen ons was dat is nu klaar dat lijkt me wel duidelijk, veel plezier alleen op die date of misschien wil charlotte we aanschuiven" zeg ik gefrustreerd terwijl ik de deur wil dicht klappen "luister nou naar me" begint charles nu ook zijn stem teverheven "oke mate t is miss beter als wij gaan" springt pierre nu in "nee ik wil haar dit uitleggen" "laat het even rusten slaap er een nachtje over en praat morgen" sust pierre het en trekt charles zachtjes mee aan zijn arm en sluit de deur achter zig "ik ga naar huis vanavond nog" zucht ik terwijl ik mijn laptop al pak "alsjeblieft blijf" smeekt eva terwijl ze me met een pruillipje aankijkt "ik wil weg hier eef sorry" zucht ik en boek de eerst volgende vlucht naar nice.

Ik heb alles ingepakt en afscheid genomen van eva en pascale laten weten dat ik eerder thuis kom, nu zit ik in het vliegtuig naar nice en arthur komt me ophalen in nice, eindelijk even rust.

*volgende ochtend*

*pov eva*

Ik loop samen met mijn pa de paddock in en al gauw komen pierre en charles naar me toe gelopen "is saar met jou mee gekomen" vraagt charles meteen en ik kijk heb geirriteerd aan "jij bent de grootste loser die ik ken" antwoord ik tegen hem terwijl ik weer achter mn pa aanloop die al doorgelopen was "eva wacht" roept pierre die achter me aan komt en ik draai me geïrriteerd om "weet je hoelaat saar komt" vraagt pierre en ik kijk even naar de grond "ze komt niet meer" feluister ik bijna onverstaanbaar "wat" vraagt pierre omdat die niet hoorde wat ik zei "ze is gister terug gevlogen naar monaco pierre" zeg ik nu wat harder terwijl ik hem aankijk en hij mij ook geschrokken aankijkt "fuck" zucht die terwijl die zn hand door zn haar haalt "het was oprecht niet wat het leek die foto van charlotte en charles" begint pierre en ik kijk hem even vragend aan "charlotte was hier omdat ze hem terug wil, zij zoende hem en hij trok terug maar toen was deze foto al genomen" legt pierre uit en ik kijk hem met open mond aan "meen je dees" vraag ik terwijl ik hem nog steedts aankijk en hij knikt "ik moet dr bellen" antwoord ik terwijl ik mijn telefoon uit mijn zak haal en haar contact aanklik om tebellen, de telefoon gaat een paar keer over maar er word niet opgenomen "ze neemt niet op" zucht ik en we kijken elkaar even aan omdat we beide niet weten wat we nu moeten doen.