မျက်ရည်များဖြင့်စီခြယ်သော

အပိုင်း (၁၈)

မိနစ် ၂၀ လောက်အကြာတွင် ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင်ထိုးရပ်လိုက်လေသည်

"ဒီဆိုင်ပဲ ဒီဆိုင်က Seafood ကောင်းတယ်"

"ဪ"

တခွန်းသာခွန်းတုံ့ပြန်မိသည် ခနကြာတော့ကောင်တာမှကောင်မလေးလမ်းညွှန်သည့်အတိုင်း VIPဟုထင်ရသည့်အခန်းတခန်းကိုရောက်လာသည်

"ခနနေလာတော့မယ် ကိုယ်ကြိုတင်ပြီး bookingလုပ်ထားတယ် သိပ်စောင့်စရာမလိုပါဘူး"

အဲ့လိုပြောပြီးသိပ်မကြာခင် မှာထားတဲ့ဟင်းပွဲတွေရောက်လာသည်။ဟင်းပွဲတွေလာချတော့ Seafood ဆိုသည့်အတိုင်းအကုန် ပင်လယ်စာတွေပင် ငါးနှင့်မတည့်၍ အခြားရေနေသတ္တ၀ါကိုမှာရှောင်သည့် လွန်းကအခက်တွေ့ရပြန်သည်

"မင်းကြိုက်လောက်တယ်မလား ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကseafoodတွေကြိုက်တော့ခနခနစားဖြစ်တယ်လေ အဲ့တော့ကိုယ်လည်းမှာနေကျပတိုင်းမှာလိုက်တာ "

"ကျွန်မက ... "

"ကိုယ်အရင်ပြောလို့ရမလား"

"အင်း ရပါတယ် ဘာများပြောမလို့လဲ"

"အကူညီတောင်းတယ်ဆိုပိုမှန်မယ် မနက်ဖြန် GRACE SUNSHINE မှာလုပ်မဲ့ လေလံပွဲမှာ သန်လျှင်ကမြေကွက်ပါမယ်ပြောတယ် အဲ့မြေကွက်ကို လက်ရှောင်ပေးပါလား"

"ကျွန်မကလား"

"ဟုတ်တယ် အဲ့မြေကွက်ကိုလက်ရှောင်လိုက်ရလို့ ဘာမှဖြစ်မသွားလောက်ပါဘူး အကယ်၍မင်းကအကျိုးမြတ်တွက် စိတ်ပူရင်..."

"ကျွန်မလက်မရှောင်နိုင်ဘူး"

"ဘာကြောင့်လဲအကျိုးမြတ်ကြောင့် ဆိုရင် မင်းကိုထိုက်သကိုထိုက် သင့်သလောက် "

"sorry ကိုဘုန်းမာန်ရှိန်  ကျွန်မငြင်းပါရစေ ပြီးတော့ ကျွန်မအဲ့မြေကွက်ကို ရအောင်လေလံဆွဲမှာမို့လို့ "

"တခါတလေသူများကို ကူညီတယ်လို့သဘ‌ောလိုက်ပါလား အဲ့မြေကွက်တခုထဲနဲ့ မင်းကုမ္ဗဏီ ဒေဝါလီ မခံနိုင်ပါဘူးကွာ"

လွန်းထထွက်လာခဲ့သည် သူကနေရာတကာလိုက်ပါရအောင် သူ့နဲ့လွန်းရဲ့အခြ‌ေနေကအဲ့လောက်ထိရင်းနီးကျတာမဟုတ် အကူညီတောင်းတာကလည်း အထက်စီးလေသံ အကူညီတောင်းပြီးပါးစပ်ကငွေစကားလည်းပါသေးသည် ထိုမြေကွက်က လွန်းလက်ရှောင်မှမဟုတ်ပဲ သူ့မိတ်ဆွေကဈ‌ေးပိုပေးနိုင်မှရမည်ဆိုတာကိုမေ့နေပုံပင်