A Prostitute For a Mate

14 Kinm's POV

The sun is bright while birds chirped merrily. My heart enjoyed peace yet, my mind is in haze.

Nagkakagulo ang lahat ng parte ng isip ko dahil ngayon na ang araw na pinakahihintay ko. Ang araw na kailangan kong pumasok sa loob ng palasyo.

Kailangan kong sumugal dahil ito na lamang ang tanging paraan para magawa ko ang aking layunin.

Kanina pang umaga ay nakapasok na ako ng palasyo pero sa ngayon nililibot ko pa lamang iyon para maging pamilyar sa akin ang lugar.

Pero kahit wala pa ring nakakakilala sa akin ay andoon pa rin ang kaba dahil hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa akin.

Napatingin ako sa paligid at hindi sinasadya ay biglang napatingin ako sa isag gintong desenyo na nakapaskil sa pader kung saan nakikita ko ang repleksyon ng aking mukha.

Isang mukha na halos hindi ko makilala. Malayong-malayo iyon sa tunay kong itsura dahil sinigurado kong hindi ako makikilala ng hari.

Madami akong nilagay na kung ano upang maikubli ang tunay kong anyo. Sinigurado akong magmumukha akong pinakapangit kabaliktaran sa aking naging anyo noong nasa loob pa ako ng club na pinagtratrabahuan ko noon.

Napangisi ako at saka muling inilibot ang aking mga mata sa aking paligid.

Time has finally come, as my eyes roamed around the palace. I can see how this place had stand firm together with its ruler. For some reasons, they are savage beast but enjoying their lives as royalty. Hindi nababagay sa kanila ng posisyon na ito. Hindi nababagay na maging hari ang mga tulad nila na walang ibang ginawa kundi ang pumaslang ng mga mamamayan.

But truly, the royals are gifted with power and wealth. Dalawang bagay na pinagkait nila sa kanilang mga mamayan. Everything screamed sumptuous and I am left with my mouth gaping wide. napakagara at halatang hindi basta-basta ang mga gamit at desenyong nasa loob ng palasyo

I realize that the structure of this place is rather ominous. The entrance was made of one sheet of thick, solid metal and it was sealed shut. Halatang oras na nakapasok ka na ay mahirap ka nang makalabas muli.

Then laughing to myself, I realize that I look like a small pup with eyes gleaming in eagerness. Para akong bata na nabigyan ng kalayaan kung kaya't niyayakap ko iyon ngayon.

Yet I know na para akong lumulutang ngayon, because the scene is too much for me and hell! Goddess would know how hard I tried to suppress my mouth from screaming in excitement. Hindi ko alam kung bakit ang buong sistema ko ngayon ay nakakaramdam ng pagkabalisa.

Kahit ang lobo na nasa loob ko ay hindi rin mapakali. Mabuti na lang at sinigurado kong hindi ito makakakuha ng kontrol.

Ayaw kong gumawa ito ng bagay at aksyon na hindi ko magugustuhan. Knowing my wolf. Masyadong matigas ang ulo nito na minsan ay hindi ko magawang sawayin oras na may gusto itong gawin.

Gulping down my nervousness, I stepped away from the balcony and moved deeper into the building.

There were fewer portraits of people and most images were of wolves tearing into others during battles.

Umigting ang aking panga dahil bigla na lamang pumasok sa isip ko ang maraming dugo.

'Yung dugo ng aking ama na siyang hinayaan nilang dumaloy na para bang normal lang iyon at walang kakwenta kwenta.

And all of these f*cking pictures shows history that the royals valued the most. Pero anong klaseng kasaysayan ba? Kung puro karahasan lamang ang nakikita ko.