A Prostitute For a Mate

24 KAIZEN'S POV

"Bakit hindi ka na makaimik? May nasabi ba akong hindi mo nagustuhan?" Sambit ko at sandaling hindi ito nagsalita at nakatitig lang ito sa kawalan bago ngumiti na para bang hindi ito naapektuhan.

"Say what you want my King, I am just your servant and your words matters

most." Yumuko ito ngunit pansin ko pa rin ang inis sa boses nito kaya hindi ko mapigilan na hindi mapangiwi.

"That’s good! Now please go to the west wing. Ayusin mo ang panligo ko at mga gagamitin ko. Dahil maliligo muna ako bago mo ako gamutin." Kumunot ang noo nito at saka tumango ngunit alam kong marami pa rin itong tanong kaya bumuntong hininga ako.

"Riyan sa labas ay may mga tagapaglingkod na siyang makakasalamuha mo, magtanong ka sa kanila at magturo then after a few minutes susunod din ako." Sa wakas ay tila naunawaan na nito at saka tumango bago dali-daling umalis na para bang may humahabol rito na sampung halimaw na sobrang kinakatakutan nito.

Ganoon niya ba talaga kagustong layuan ako?

I stood there in the open door, fighting the rising silence in the room, ang katahimikan ay mas lalo kong kinasuklaman higit pa sa babaeng nang-iwan sa akin sa ere, because it was in the times of solitude and the silence that my mate had the strongest hold over him.

Mas naaalala ko ang oras na sana ay kasama ko ito kaysa ang andito ako nag-iisa.

Para bang hawak ako ng mga kuko nito at nagagawa lamang nitong paglaruan sa mga palad nito.

I slammed the door behind me with enough force that one of the oil paintings on the plum wall of the corridor crashed to the dark wooden floor.

Naglikha ng malakas na ingay ang pagbagsak ng painting na iyon pero hindi pa iyon sapat para mapanatag ang aking kalooban.

Pinilit kong umaktong normal at kinuha ko ang pang-ibaba at saka ko iyon sinuot. Hindi naman kasi pwedeng lalabas ako mamaya na walà man lang suot.

Ngunit nang matapos kong suotin ang aking pang-ibaba ay muling bumalik na naman ang kakaibang pakiram na gumagambala sa aking buong sistema.

The buzzing in my mind lingered and I struggled against it, I tried to tame my wolf's thirst for blood pero ganoon lang din mas lalo lamang iyon lumalalim,

Ewan ko ba pagkaalis lang ng tagapaglingkod ay bumalik muli ang mga ingay sa isip ko na hindi

My pulse pounding with my blood, urging me into finding another woman in some dumb hope that this time I would be able to slake both of my thirsts.

Gusto ko man na mapawi ang uhaw ko sa dalawang bagay. Init ng katawan pati na ang uhaw ko para dugo pero wala din akong mgawa sa ngayon dahil ayaw kong makagawa ng mas malalang desisyon.

Damn it!

Bakit nang mawala ang tagapaglingkod ay nagkaganito na ako?

Sh*t!

I took the steps on the curving white marble staircase in the black walled grand entrance hall two at a time, ignoring the two men that I passed as they saluted me by pressing their left hands to the breasts of their black knee-length jackets and lowered their heads.

Kita ko ang pagtataka sa mga kawal na nadaanan ko pero wala na akong pakealam ang mahalaga sa akin ay makapunta sa nais kong puntahan.

My boots were loud on the wooden floor of the first level, and then the next curving staircase that led up to the second, where my library was located. I banked left and the cream corridor passed in a blur as I lost myself to thought, nursing the anger that thundered in my blood.