Sherkinm POV
FINGERING my mother's necklace, pinagmasdan ko ang mga papalapit na kalaban.
"They are here" bulong ng isang kawal na nasa tabi ko.
Napakagat ako sa aking ibabang labi dahil alam kong ito na ang pinakahihintay naming araw kung saan kailangan na namin lumaban.
"Fight for our Kingdom"
My voice cut through the uncertainty, and I directed it at those nearest to me: three archers, two soldiers, and Edward.
“Follow me!” I commanded, pitching my voice perfectly.
They turned as one and locked eyes with me. Only Edward showed resistance, pero kita ko sa mga mata nito na handa itong lumaban.
Then I began to run toward the river, where Kaizen still struggled dahil pinipilit kasing tumakas ni Krid pero nagmamatigas si Kaizen.
Sa inis ko ginamit ko ang bilis at lakas ko upang mabilis na makalapit. Hindi na ako nag-aksaya ng oras at pinahaba ko ang aking kuko.
Without giving warning ay agad na tinanggal ko ang ulo nito mula sa leeg nito.
Sumirit ang dugo at ang iba pa noon ay tumilapon sa akin at sa mga taong nasa paligid ko.
I don't care! I need to fucking kill this traitor. Matagal ko nang pinagtitiisan ito and now here I am pinapakiramdam ang dugo nito sa aking balat.
How dare he hurt my mate!
Tinitigan ko si Kaizen na ngayon ay pinagmamasdan ako habang may gulat sa kaniyang mga mata.
"He is here. We need to move Kaizen." Sambit ko at tila naunawaan na nito ang gusto kong ipahiwatig.
Edward moved up to my right side.
At kasabay no'n nakita namin ang pagdating ng mga kalaban.
They need to fought together as one entity with a single purpose; four legs and four arms directed by a single mind.
"Ang dami nila." Bulong ng isang kawal at kita ko roon ang emosyong pagkabahala.
Maaari ngang madami sila pero karamihan sa mga iyon ay napilitan lang.
Nagpalit ng anyo si Kaizen at umalulong ito. He howled so loud na sinabayan ng ibang mga kawal nito.
Sa kahanga-hangang pagkakataon ay nakita ko kung paano ang ibang mga lobong nasa panig ng kalaban ay umalulong rin at saka yumuko tila ba kinikilala nilang hari si Kaizen.
Tama nga ako karamihan sa kanila ay napalitan lang at ang nais ng mga ito ay bumalik kay Kaizen.
Kaizen howled again telling them that he accept them kaya walang babalang naglabanan ang mga lobo.
"Those who want to fight. You can fight! And those who don't please go to the safe place in the palace." I shouted kaya tila naunawaan ng mga ito. Karamihan kasi sa mga nasa panig ng kalaban na bumalik kay Kaizen ay matatanda na at ang iba naman ay bata.
And I am not cruel to let them fight gaya ng ginagawa ng ama ni Kaizen.
Tumango ang mga ito at dali-daling nagsitakbuhan ang mga ito habang pilit naman nakikipaglaban ang mga natira kasama ang mga kawal ni Kaizen.
Giving them a chance to escape.
A blade was in my left hand, and I swung it in a short, lethal arc—and the nearest of my enemies shouted in pain. Out of the corner of my eye I saw Edward killed another of the werewolves.
Mukhang kailangan naming bilisan
They were a lethal force and broke through the thin circle with ease. But when they crossed the river, there were at least nine werewolves who were aiming to attack us.
BINABASA MO ANG
A Prostitute For a Mate
Werewolf"I will never accept you as my luna! A fucking slut! Will never be respected. " He said at hindi ko alam pero imbes na makaramdam ay namanhid na lang ako . If he don't want me then be it. Wala na akong pakealam mas madami pa akong dapat ayusin at as...