The Boys ||Magcon #2

Hoofdstuk 2

'Moet ik dit wel doen?'

Officieel papier valt uit de envelop. Ik adem diep in en uit en begin dan met lezen.

Beste Ally,

Op 12 december gaan wij met een paar van de Magcon groep door Europa en Australië heen touren. Naast Nash Grier, Matthew Espinosa, Cameron Dallas, Taylor Caniff, Jack Johnson, Jack Gilinsky en Shawn Mendes willen we jou ook mee hebben.

Op woensdag 2 december komen we aan op Schiphol Amsterdam, waarna we een week blijven op Nederlandse bodem. Hier begint onze reis en hier kan jou reis ook beginnen.

Via een internetprogramma kan je je school bijhouden en je zal niet meer dan 4 shows in de week hebben. Je bent 2 maanden op reis. Dus einde januari/begin februari kom je weer terug.

Alles is voor de rest al met moeder en pleegouders besproken. De keus is alleen nog aan jou.

Mvg, Bart en co

Nee, dit kan toch niet?! Hoe. Maar. Huh. Ik lees de brief nog een keer. En nog een keer. Het is echt waar. Ik kan weer touren!

Maar wil ik dit ook? Ik ben natuurlijk niet voor niks weggegaan uit Amerika. Weggaan van al mijn vrienden daar. En hier heb ik het nu eindelijk goed. Op school. Een vriendje. Vriendinnen.

Maar hun zijn ook mijn vrienden. En school kan ik via zo'n internetprogrammaatje doen. Ik ben de jongste. Ach, ze zullen me heus niet gaan verkrachten ofzoiets. Ik weet het echt niet. Ik weet echt niet wat ik wil.

"Ally, kom je?! We gaan eten." De stem van mijn pleegmoeder haalt me uit mijn gedachte. Ik heb nog 2 dagen de tijd om na te denken. Het komt wel goed.

Ik hobbel de trap af en huppel naar tafel. Niet omdat ik blij ben, nee gewoon omdat ik daar zin in heb. Simone zet net de laatste pan op tafel als ik ga zitten op mijn vaste plek. Henk schept alles op.

"Mam?" Ja ik noem mijn pleegmoeder nog steeds mam. "Ja lieverd?" Antwoordt ze als ze net een hap van haar gehaktbal doorslikt. "Wat vindt jij dat ik moet doen?" Mijn pleegmoeder verslikt zich en wordt zo rood als een tomaat. "Wat bedoel je?" Vraagt ze onschuldig. Ik kijk naar mijn onaangeraakte eten.

Ze heeft mijn lievelingseten gemaakt. Omdat ze het wist. "Je weet wat ik bedoel." Zeg ik vol afschuw. Mijn pleegvader hoor ik zijn adem inhouden. "Ik vind dat je gewoon moet gaan." Zegt ze eerlijk. "Je wilt me weg hebben dus?" Ik sta op en mij stoel valt met een klap neer op de grond. "Zonnetje ga zitten." Fluistert Henk. Ik voel het bloed in mijn aderen koken.

"Jullie willen me gewoon weg hebben he!" Schreeuw ik. Een wolk van woede, verdriet en wanhoop hoopt zich op in mijn hoofd. "Nee dat bedoelen we niet...." Probeert Simone sussend. "We vinden gewoon dat het een mooie ervaring kan zijn. Heel Europa en Australië doortrekken. En aan het einde kan je nog een maand naar je zus en moeder." Ik gooi mijn handen verwoed in de lucht en storm de kamer uit.

Ik trek mijn sportschoenen en jas aan en ren naar buiten. Ik weet niet waar ik naartoe ga, maar ik moet hier even weg. Alles op een rijtje zetten.

2 km later kom ik in het schemerende bos aan. Hijgend ga ik op een bankje zitten. Nog nooit van mijn leven heb ik zo har gerend. Maarja, ooit moet een eerste keer zijn.

De gezichten van Ky en Matt schieten door mijn hoofd heen. Ik wil niet tussen hun twee kiezen. Mijn hart ligt bij Ky, maar ik heb zoveel meegemaakt met Matt. Natuurlijk, ik vind Matt niet leuk, maar ik mis hem wel. Als vriend. Niet als vriendje.

En Ky. Het voelt alsof ik Ky gewoon niet kan loslaten. En dan heb je ook nog Nash. Zou hij me nog steeds leuk vinden? Op het avond van het feest heeft hij me meerdere malen proberen te zoenen.

Wat Matt niet wist is dat we Nash en ik hebben geschuurd op het feest... We waren allebei dronken en de andere waren niet te vinden.

-----------------------------------------------------------------------

Hoihoi, vandaag was er examenstunt bij mij op school en ze hebben allemaal bloedstuff op m'n gezicht gesmeerd en het gaat er nu niet meer af -,-

XNienke