The Boys ||Magcon #2

Hoofdstuk 18

"Truth or Dare..."

JJ en Gilinsky halen van hun kamer drank. We zouden er een leuk feestje van maken! Cam en Matt haken hun armen met de mijne en we lopen lachend naar beneden. Bart had de bar voor ons afgehuurd. Wat een leuke...leuke...aardige man.

Slingers en ballonnen hingen al in de bar. Alsof het een verjaardagsfeestje was... Bart was misschien 'aardig' maar niet echt slim. Ik spring achter de bar en kijk wat er ligt. Allemaal drank. Cameron springt ook over de bar en kijkt samen met mij naar de grote voorraad drank. "Dit krijgen we nooit allemaal op." Mompel ik. "Ik heb mijn vrienden laten overvliegen." Zegt hij spontaan.

Wacht wat. "Hoe bedoel je?" Vragend kijk ik Cameron aan. "Iedereen mocht wat vrienden uitnodigen." Mijn mond vorm ik tot een 'o'. "Dat wist ik niet." Zeg ik beschaamd. "Maakt niet uit. Mahogany komt ook. En iedereen heeft ook meiden uitgenodigd. Dus je bent niet de enige." Ik fleur gelijk wat meer op. "Wanneer komen ze?" Cam kijkt op zijn horloge. "Over een halfuurtje, om 6 uur dus." Ik geef hem spontaan een knuffel en verwelkom dan de Jack's die binnenkomen met nog meer drank.

Ah fijn Madison is ook gekomen. Wie zou haar uitgenodigd hebben? Ach het doet er ook niet toe. Ik draai me weer om naar de mensen naast me. Daniël; een jongen met zwart haar en hele blauwe ogen, 17 jaar. Brooklyn; lang stijl bruin haar, hazelnoot bruine ogen, 16 jaar. Cody; lichtblond haar, bruingroene ogen, 16 jaar en Hunter; bruin warrig haar, grijs blauwe ogen, 17 jaar.

Het zijn vrienden van Matthew en ik mag ze wel. "Nog een rondje?" Vraagt een giechelende Brooklyn. We zijn allemaal al een beetje aangesloten. Ik haal mijn schouders op en de andere knikken. Hunter staat op om de drankjes te halen. Ik zie hem wiebelen op zijn benen en ik schiet gelijk in de lach.

De jongen naast me legt afwezig zijn hand op mijn bovenbeen. Het is Cody. De warmte van zijn handen voel ik door mijn broek heen gaan. Het geeft me de rillingen. Ik weet nog niet of het positieve of negatieve rillingen zijn. Cody is niet lelijk, knap zelfs, maar niet echt mijn type. En ik heb Ky. Naja, over 3 uur niet meer. Over 3 uur ben ik iedereen in Nederland kwijt.

Hunter komt terug met alle drankjes in zijn handen. Hij houdt het ontzettend goed vast, zonder trillen. Dat zou mij niet lukken. Ik pak een shotje en giet hem achterover. Eigenlijk zou ik niet mogen drinken, maar dat doet er vanavond niet toe. Het vloeibare drinken brandt in mijn keel. Hoeveel drankjes had ik al op? Wat maakte het ook uit.

Brooklyn kwam op mijn schoot zitten en even kreunde ik van het gewicht. "We moeten eigenlijk een spelletje gaan doen." Probeert Brooklyn heel serieus. "Wat had je in gedachte?" Vraagt Hunter aan haar. Ik kijk naar Daniël. Hij heeft nog niet veel gezegd. Geheimzinnigtypje hoor. "Truth or dare met drank." Stelt Cody voor. Zijn hand ligt nog steeds op mijn been.

Na een paar minuutjes zitten we in een kringetje. Er is nog een meisje met rood haar en groene ogen erbij gaan zitten, volgens mij heet ze Steph en nog een jongen genaamd Keanu, hij heeft donker haar en donkere ogen. Volgens mij komt hij uit Mexico. Zou me niks verbazen in ieder geval.

"Truth or dare aan Hunter." Begint Brooklyn. "Dare." Brooklyn lijkt even na te denken. "Drink 2 shotjes Bacardi achterelkaar." Binnen 3 seconden heeft 2 shotjes in haar handen. Waar ze vandaan kwamen? Geen idee. Hunter pakt de twee shotjes en drinkt ze achter elkaar op. "Truth or dare aan Daniël." Nieuwsgierig kijk ik naar geheimzinnige jongen. "Dare." Zegt zijn diepe stem. "Trek je shirt uit voor de rest van het spel." Gilt Buse voordat Hunter kan antwoorden. Daniël kijkt vragend naar Hunter die zijn schouders ophaalt alsof het oke is dat Buse zijn beurt overgenomen heeft. Daniël trekt nonchalant zijn shirt uit.

Hij heeft niet zo'n buik als Cameron, maar toch...toch is het perfect. Lichtgebruind, gespierd. O wauw. Ik wend snel mijn blik af. Mijn oog valt op Madison die een beetje om ons heen zit te wiebelen alsof ze erbij wilt zitten, maar er is natuurlijk geen plek. Daniël merkt haar ook op.

"Madison ga gewoon weg." Zegt Daniël geïrriteerd tegen haar. Ze zet een hand in haar zij en kijkt mij nu met een vuile blik aan. Gilinsky komt achter haar staan en slaat een arm om haar heen. Ah gatver. Nee toch. Kan het nog slechter?

"Is er wat mis lieverd?" Vraagt hij aan haar. O DAMN GATVER. Valt me nou echt tegen van hem. "Ik mag niet ze meedoen." Zegt ze met een onschuldig stemmetje. O meid, rot op. Asjeblieft. Ga mijn tuin uit.

"Is dat zo?" Gilinsky kijkt me indringend aan. "Het is vol." Zeg ik kortaf. Gilinsky was nooit echt mijn favoriet, maar als hij met haar gaat, na wat ze me aangedaan heeft... "Er kan altijd iemand bij." Kaatst hij terug, waarna hij zich wendt tot Madison. "Ga maar zitten hoor." Ze kijkt me met een vuile glimlach aan en gaat tussen Hunter en Keanu zitten.

"Truth or dare aan Keanu." Gaat Daniël verder, Madison negerend. Ik vraag me af wat ze samen hebben meegemaakt. Waarom zou Daniël een hekel aan haar hebben? "Truth." Antwoordt hij. Zwak hoor ik iemand mompelen. "Wie was de laatste slet waarmee je hebt gezoend." Hij weet het antwoordt al, en al snel weet ik het ook. "Madison." Grinnikt hij.

"Truth or dare aan het wijf." Begint Keanu. "Het wijf aka Madison Beer." Legt hij uit aan de mensen die te dronken zijn om het te snappen. Sommige grinniken en andere proberen hun lach in te houden. Madison daarentegen lijkt het te negeren.

"Dare." Zegt ze met opgestoken kin. Ik neem een slokje van mijn vodca/cola en wacht op de dare. "Zoen de hele nacht met niemand." Ik proest het bijna uit. Madison kijkt me met een dode blik aan, maar wordt dan rood. "Ok." Zegt ze kortaf. Dit wordt nog een moeilijke opgave voor haar.

"Truth or dare aan Ally." Ze kijkt me met een vieze grijns aan. Maar ik laat me niet kennen. "Dare." Ik kijk haar uitdagend aan.

"Zoen 2 minuten lang met Daniël en ga daarna de rest van het spel op zijn schoot zitten." Ze kijkt ons alle twee vol triomf aan. Ik kijk ongemakkelijk naar Daniël. Ongemakkelijk ga ik opstaan, net zoals Daniël.

Zijn koude vingers pakken zachtjes mijn gezicht vast en zijn o zo blauwe ogen doorboren de mijne. Ik houd mijn hoofd schuin en leun zachtjes naar voren. Hij sluit zijn ogen en ik sluit de mijne. Zachtjes botsen zijn lippen tegen de mijne. Het is geen onaangenaam gevoel.

Hij opent zachtjes zijn mond, met plezier open ik ook de mijne. De kus wordt al een stuk ruwer. Alles om me heen vervaagt en het is alleen nog ons twee.

"Zo de tortelduifjes mogen wel weer uit elkaar." Schalkt de stem van Madison in mijn oor. Ik trek me verschrikt terug en kijk nog kort in de ogen van Daniël waarna ik me afwendt. Mijn oog valt nu op een starende Nash. Hij lijkt pijn te hebben? Hoe lang kijkt hij al?

Voordat ik weer op mijn eigen plaats wil gaan zitten geeft Madison me een veelzeggende blik. Oja, ik ga op de schoot zitten van Daniël en probeer hem tegelijkertijd te vergeten.

Ik heb echt een drankje nodig.

***

Hey, wauw ik voel me beroerd en ziek. Naja, ik hoef nog maar 2 hoofdstukken te schrijven voor dit verhaal en dan ben ik klaar (jullie krijgen nog iets van 12 hoofdstukken)

Aju, Nienke