Hoofdstuk 17

949 59 14
                                    

"Wat een drama. Ik voel me net een llama."

Mijn dag was gelijk verpest. Nu ik wist dat als ik volgend jaar thuis zou komen en geen vrienden meer zou hebben, brak mijn hart. Ook voelde ik me opgesloten, alsof ik in een cel zat. Nu ik niet naar huis kon, en hier moest blijven werd ik bijna claustrofobies. Ik zou Bart moeten bellen. Maar ik heb zijn nummer niet. Nash zal het nummer wel hebben toch? Of Cam?

Ik rende mijn kamer uit met mijn telefoon en rende naar de deur van Cameron en Nash. Ik klopte op de deur en zonder te wachten opende ik de deur. Het boeide me helemaal niks meer of ze nog sliepen of niet. Ik moest hier weg! Voor Luke, maar nog meer voor Ky! Hij had me nodig.

Ik zag dat Cameron zich aan het omkleden was, en voor de eerste keer liet ik me niet afleiden door zijn strakke buik. Nash lag op zijn bed te flikflooien met zijn telefoon. Hij keek me gelijk bezorgd aan. Waarschijnlijk door mijn rode ogen.

"Hey, was die flanel niet van jou Nash? Je was hem toch kwijt?" Grapt Cam. "Nu niet Cameron." Mijn stem klinkt beroerd als ik hem tot stilte sis. Nash staat op en loopt naar me toe om me uiteindelijk in zijn armen te nemen. Hij vraagt niks.

"Wat is er?" Fluistert Nash in mijn oor. "Ik moet hier weg." Snik ik. De tranen laat ik los en volgens mij kan ik emmers vullen. Of een zee. "Is er wat gebeurt?" In mijn ooghoeken zie ik Cameron de kamer zachtjes verlaten. "Zoveel." Volgens mij zit Nash' shirt nu helemaal onder de tranen, maar voor nu boeit het hem niet.

"Ik moet hier weg." Snik ik nogmaals. "Wil je Bart anders bellen?" Ik knik. Nash pakt zijn telefoon en overhandigt hem aan mij. Trillend pak ik zijn telefoon aan en druk op Bart zijn naam.

{B-Bart, A-Ally}

B) Nash?

A) Nee, Ally hier.

Ik veeg de tranen van mijn wangen en probeer weer op adem te komen.

B) Oh, is er wat?

A) Ik moet naar huis!

B) Waarom? Dat kan niet zomaar he.

A) Mijn vriendje, mijn vrienden, ze hebben me nodig.

B) Is er wat ergs aan de hand thuis?

Zijn stem klinkt formeel en als hij voor me stond had ik hem een harde klap gegeven.

A) Dat weet ik dus niet! Ze willen het niet via de telefoon zeggen!

B) Sorry, maar dan kan je echt niet weg. Morgen heb je een show en je kan niet nog een dag vrij nemen. In Australië heb je al teveel vrij genomen.

A) Bart dit is belangrijk!

B) En de fans willen je zien, het geld Ally. Volgende maand zie je ze weer. Wacht nou maar tot dan.

Dan hangt hij op. Mijn hart voel ik breken. Ik zag het al aankomen, maar toch komt het als een klap in mijn gezicht. Ik geef de telefoon terug aan Nash, maar breek dan. Nash vangt me op als ik weer in huilen uitbarst.

Na 2 uur zijn mijn tranen op. Nash heeft me nog steeds vast, het enige verschil is, is dat we nu op de grond zitten. Vanbinnen voel ik me leeg en ik weet niet wat ik nu zou moeten doen. Het liefst zou ik gewoon dood gaan. Nee Ally zo mag je niet denken.

"Laten we gaan ontbijten." Zegt mijn holle stem. Alsof de stem niet van mij is. "Nou, eerder lunchen." Glimlacht Nash naar me. "Ach, wat maakt het uit. Ik heb toch niet zoveel trek, gaat om het idee." Probeer ik als grapje. Probeer ik. HA, wat een fail. Maar Nash lijkt er geen probleem van te maken en staat op om me uiteindelijk me te trekken.

Rond 4 uur lopen Nash en ik terug naar zijn kamer. In de hal hoor je ze allemaal al lachen en grappen. Nash doet de deur open en ik loop naar binnen. Er valt gelijk een stilte en iedereen kijkt me aan.

Bijna barst ik weer in huilen uit en een brok schiet in mijn keel. "Wat is er gebeurt Ally?" Vraagt Shawn me bezorgd. Zelf kan ik het niet aan om het te zeggen zonder in janken uit te barsten dus ik kijk Nash smekend aan. Hij lijkt het te begrijpen. Wanneer hij aan het praten is denk ik terug aan hoe ik deze flanel had 'geleend'.

"Weet je wat zo leuk bij deze outfit zou staan?" Vraag Mahogany aan me. Ik schud mijn hoofd van nee. "Een flanel om je heupen. Heb je die in je koffer gedaan?" Ik knijp mijn ogen dicht en denk aan alle dingen die ik in mijn tas heb gepropt.

"Volgens mij heb ik nog nooit van mijn leven überhaupt een flanel gekocht." Geef ik beschaamd toe. "Dat zal je er eentje moeten lenen van de jongens." Bij het woord lenen maakt ze haakjes met haar vingers. Wat in meidenpraat betekent: lenen om niet terug te geven.

"Wie dragen er allemaal flanels?" Ik denk aan alle jongens en kan me niet herinneren dat een van hun ze draagt. "Nash." Oja Nash wel. Maar Nash... Die heb ik al eeuwen niet meer gezien. Of niet meer willen zien, het is met van welk opzicht je het bekijkt. "Hij slaapt in 214, ik sta wel op de uitkijk." Zegt ze geheimzinnig. Ik kreun zacht maar stem dan toch in.

Op mijn sokken sluip ik over de gangen. Nu voel ik me wel echt een badjas. Mahogany zie ik tegen de lift aanstaan, ze geeft me een knipoog om te laten weten dat er niemand in hun kamer is. Ik loop ietsje sneller langs de deuren. 211...212....213... Nog een. En ja hier. Ik kijk nog een keer om me heen en open dan de deur.

Ik slaak een kort kreetje van schrik als ik alle rommel binnen zie. Natuurlijk wist ik wel dat Hayes en Nash rommelberen waren, maar zulke! Nooit gedacht. Ik loop snel naar de kledingkast om een flanel te pakken in allemaal soorten groen.

Als ik stemmen hoor op de gang en Mahogany hoor fluiten op haar vingers ren ik snel de kamer uit en gooi de deur achter me dicht. Zonder voorzichtig te zijn. Ik stop de flanel onder mijn shirt en ga zo nonchalant mogelijk naast Mahogany staan. Ze merken niks op...

"...dus daarom is ze zo van slag." Eindigt Nash z'n verhaal. "Wij zullen je niet verlaten hoor." Cameron staat op en geeft me een onverwachte knuffel. De andere jongens knikken instemmend. Dan staat JJ op en geeft me ook een knuffel. Na 5 seconden is het een fijne groepsknuffel en ik voel me al duizend keer beter.

"Ik denk dat het tijd is voor een feestje!" Zegt Taylor na een tijdje. Ik glimlach. "Ja dat is wel een slim idee!" Lach ik. De andere lachen met me mee.

Misschien wordt het toch nog wel een okey dag. Met mijn vrienden.

***
Hey, het is al vrijdag. Vreselijk he? Dat betekent bijna school. Volgens mij begin ik ziek te worden. Anderzijds,

*OJAAO JAAA, ik ben met een nieuw verhaal bezig, een 5sos fanfictie (meer info komt later)

*ik zit te twijfelen of dit boek nog een vervolg krijgt of dat ik het op een wrede manier laat eindigen (wat vinden jullie)

*mtv is werkelijk waar drama-drama-drama

XNienke

The Boys ||Magcon #2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu