The Boys ||Magcon #2

Hoofdstuk 14

"Ik zal het nooit meer doen, beloofd."

Over 2 dagen hadden we ons eerste optreden in Rome. We waren er al een dag, maar mijn jetlag maakte me weer eens lekker ziekig. Geweldig. Ik lag al een dag op bed, maar hoopte er de komende 2 dagen in ieder geval niet in te liggen.

Een zacht geklop op mijn deur maakte me wakker. Hoe laat was het? Alle spieren in mijn lichaam deden zeer. "Binnen." Riep ik schor. De dekens had ik tot mijn neus opgetrokken. Alleen mijn ogen keken de kamer rond.

"Goedemiddag schone slaapster." Grinnikte Nash. Ik kreunde zacht een antwoord. Het gewicht van zijn lichaam laat me naar hem toe rollen. Hij is op mijn bed gaan zitten. "Weet je wat de beste manier is om van een Jetlag af te komen?" Ik schudde mijn hoofd zwak van nee. Wauw, het voelde echt alsof ik een kater had.

Voordat ik ook maar iets kon doen werd ik vastgegrepen en werd ik zachtjes geknepen over in mijn zij en buik. Na een tijdje gierde ik het uit van het lachen en mijn hoofdpijn en spierpijn was op slag verdwenen.

Wanneer ik het idee heb, dat ik het echt niet meer uithou van het lachen stopt Nash. "Laten we samen even de stad in gaan. En lunchen. Ik geef je 7 minuten." Hij geeft me nog een knipoog en loopt dan mijn kamer uit.

7 minuten? Binnen 5 ben ik al klaar en besluit mijn laatste 2 minuten even voor mezelf te gebruiken. Wanneer ik mijn telefoon wil pakken loop ik eerst langs een spiegel. Ik had lichtblauwe skinny jeans aan, een wit shirtje, zwart vestje en zwarte vans. Mijn haar had ik in een vlecht. Ondanks de donkere wallen onder mijn ogen, zag ik er prima en gezond uit.

Ik had 3 sms'jes.

Hey liefje,
Veel plezier in Italië, laten we snel weer facetimen! Oja en een verassing, pap en ik komen naar de show in Duitsland!
Groetjes, Simone

Omg ik weet niet of ik wel voor mijn ouders wil zingen hoor, haha, en dan ook nog die jongens. Als ze zich maar niet als kleuters gaan gedragen.

Allllyyyy
Hey je vrindinnen Lisa und Fleurtje hiero. We missen je heeel heeel heeeeel erg. Je moet ons echt wat foto's sturen van Australië. En OMG wat zagen wij, ging je gewoon bungeejumpen!! Zonder ons 😱. We vergeven het je, vanaaf facetimen?
Greetzz Liza und Fleurtjepeurtje

Oja, bijna vergeten. We zouden met zn 3en gaan bungeejumpen. Naja als ze het geen probleem vinden, is het helemaal mooi. En tsja, ik zal vanavond maar wat tijd vrij moeten maken voor hen. Zeker nu ik ze beloofd heb, ze niet te gaan negeren net zoals deze zomer.

"Jeetje Ally, het stelt me wel een beetje teleur hoor." Vragend kijk ik naar mijn vriendin Fleur. Dit is de eerste keer dat ik haar weer zie, sinds een paar maanden. "Wat?" Ik kijk haar niet begrijpend aan.

"Nou dat je gewoon niks hebt gezegd enzo. En zelfs niet de pakjes uitgepakt van de klas!" Lisa knikt, wat duidelijk maakt dat ze het eens is met Fleur. "Maar Lisa, ik heb nog met jou gepraat." Zeg ik vol ongeloof.

Nu kijkt Lisa een beetje ongemakkelijk. "Dat heb je me nooit gezegd!" Schreeuwt Fleur opeens tegen Lisa. "Meiden niet boos worden." Probeert Luke ons te sussen. "Ik wil niks zeggen, maar Ally jij hebt alleen maar gereageerd op mijn berichtjes omdat ik zo aandrong." Zegt Lisa wat zachter.

"De enige waarom hij met mij probeerde te praten was omdat ik contacten had." Kaats ik terug. Luke rolt met zijn ogen en bij Lisa staan de tranen in haar ogen. Bij Fleur komen er wolkjes van stoom uit haar oren en neusgaten.

"Dat je zoiets van mij zou denken." Zegt Lisa vol afschuw. "Ik geef verdomme om je en ik wilde niet dat je jezelf iets zou aandoen!" Als blikken konden doden, was ik nu dood. "Ja ja." Zeg ik sarcastisch.

"Meiden wat maakt het uit! Jeetje, wat ben ik blij dat ik geen meisje ben. Wat een drama." Luke gooit zijn handen hopeloos in de lucht. Het laat ons alle 3 grinniken. "Hij heeft ergens wel gelijk." Fluistert Lisa. "Als het gewoon niet nog een keer gebeurd." Stelt Fleur voor. "Afgesproken." Zeg ik met een opluchting.

Het laatste sms'je is van Ky.

Lieve Ally,
Ik mis je zo erg, ook al heb je de tijd van je leven, zou ik soms wel willen dat je gewoon hier bent, bij mij. Ik moet je trouwens snel spreken,
XKy

Tranen wellen op in mijn ogen. Het liefst zou ik hem gelijk bellen, maar Nash wacht op me. Precies op dat moment, word er op de deur geklopt,

"Jaja ik kom." Roep ik. Ik pak mijn jas en haast me naar Nash. Hij staat voor mijn deur met een grote glimlach. "Lets go." Ik haak mijn arm in de van Nash en glimlach om zijn formele gedoe. Dit kan nog eens leuk worden.

***

Yo, zal ik in het volgende hoofdstuk mijn playlist zetten? Best interessant.. Neh.

XNienke

Grappig feitje: Ik had Luke toegevoegd aan dit verhaal voordat ik een Luke leerde kennen.