Unicode
မနက်တော့ အရှက်သဲနီရဲကာနေသော မျက်နှာလေးကို မောဖူးချင်သောလည်း စောင်ကြီးအတင်းအုပ်ကာ ရင်ခွင်ထဲဇွတ်ဖွတ်ထားပြီးအရှက်ကြီးသည်းနေသူကြောင့် မြင်ချင်သော်လည်းမမြင်ရပါ။
"ဟော့ဗျာ မျက်နှာလေးမြင်ချင်လို့ပါဆို ဘာလို့ခွကွယ်ထားတာလဲ ကိုယ်ရဲ့ အချစ်လေးရဲ့"
"ထယ်!! မစပါနဲ့ဆို စိတ်ဆိုးတော့မှာနော် သွားသွားအခန်းထဲကထွက်တော့"
"ဘာလို့ဇွတ်ထွက်ခိုင်းနေရတာလဲ မျက်နှာလေးတောင်မမြင်ရသေးဘူး morning kissလေးပေးပါရစေအုန်း"
"တနှာရူးကောင်ကြီး ကီးကီးခန်းထဲကမြန်မြန်ထွက်သွား လူသားစားဘီလူးကောင် သူ့ဗလအားကိုးနဲ့ အနိုင်ကျင့်တယ်"
"ဟာဗျာ ညကတော့နှစ်ယောက်လုံး"
"အားးးးး ဆက်မပြောနဲ့တော့ မြန်မြန်ထွက်တော့ ရူးပေါက်ချင်လှပြီ"
"ရူးပေါက်ချင်တာများထပေါက်ပေါ့"
"နှာဘူးကောင်မင်းဘဲ အ၀တ်တွေချွတ်ပစ်တာ အခုဘာမှမ၀တ်ထားဘဲ ဘယ်လိုသွားရ သွား အခန်းထဲကအရင်ထွက်သွား"
"ညကအကုန်မြင်ပြီးပြီဘဲ အဲမဟုတ်ဘူး ငယ်ငယ်ထဲက အကုန်မြင်ဖူးနေတာ မရင်းနှီးတာလဲမဟုတ်"
*ဘုန်း ဘုန်း!!!*
"မင်းထွက်သွားမလား ငါရှူးပေါက်ချရမလား"
"ကျွန်တော်ဘဲထွက်ပေးပါ့မယ် အခုစောင်ထဲကထွက်ခဲ့ပြီး morning kissလေး ပေးသနားတော်ဖူးပါ"
"မွ မွ ရပြီလားမြန်မြန်သွားတော့လို့ တနှားရူးကောင်ကြီး"
အို လူတွေတင်ရှက်တာမဟုတ်ဘဲ ရှဉ့်ပေါက်စကလည်းရှက်တတ်တာဘဲ ရှဉ်တွေရှက်ရင် လူထက်ဆိုးပါလား ရှက်နေတာကအစချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့ ဒီလူသားကို ငုံထားပစ်ချင်သေး။
"ကင်ထယ်ယောင်း!! ဘယ်သူအကြောင်းတွေးပြီးပြုံးနေတာလဲဟမ် စားပြီးလွတ်ပစ်ဖို့တော့မကြိုးစားနဲ့ "
"ကြောက်လိုက်တာ... ဘာအကြောင်းတွေးပြုံးနေလဲဆို မနေ့ညကအကြောင်းထိုင်တွေးနေတာလေ"