The Truth Untold

Chapter 04

Unicode

ဂျီမင်းကျောင်းမှ ဂေဟာသို့ပြန်ရောက်ကတည်းက စိတ်တို့သည် မသက်မသာဖြစ်လျက်ရှိသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျောင်းတွင်မိမိအား ပန်းချီဆွဲရန်တိုက်တွန်းပြီး လိုအပ်သည့် အထောက်အပံ့များကိုပါ ထောက်ပံ့ပေးမည်ဟူ၍ ကမ်းလှမ်းလာသော ကမ်းလှမ်းချက်ကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဂျီမင်းကိုယ်တိုင်လည်း ငယ်စဥ်ကတည်းက ပန်းချီပညာကို စိတ်ဝင်စားပြီး အလယ်တန်းပထမနှစ်အထိ ဆွဲခဲ့ပါသေးသည်။ သို့သော် ဂေဟာအခြေအနေကြောင့်တစ်ကြောင်း စရိတ်သည်လည်းများလွန်းသည်ကြောင့်တစ်ကြောင်း ဝါသနာပါသော်ငြား ပန်းချီဆွဲခြင်းကို ရပ်တန့်ခဲ့သည်။

ကျွန်တော်နောက်ဆုံးအနေနှင့် ဆွဲခဲ့သည့် ပန်းချီကားကို မှတ်မိပါသေးသည်။ ပါးနှင့်နောက်ဆုံးအတူတူကြည့်ခဲ့ဖူးသည့် ပါရီ၏ နေဝင်ချိန်ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုတုန်းကဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး။ ပြင်သစ်နိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေးနေ့အထိမ်းအမှတ်အတွက် အစိုးရကကျင်းပသည့် ပန်းချီပြိုင်ပွဲမှာ ထယ်ယောင်းကပြိုင်ခိုင်းတာကြောင့် ဝင်ပြိုင်ဖြစ်ခဲ့တာ။ ကျွန်တော်ဆွဲခဲ့တဲ့ ပန်းချီကားလေးက ရိုးရှင်းပေမဲ့ တော်တော်များများက သဘောကျသည်ထင်သည်။ ပထမဆုရရှိခဲ့ပြီး ပြင်သစ်နိုင်ငံ၏ ပြခန်းမတစ်ခုတွင် ချိတ်ဆွဲခွင့်ပါရခဲ့သည်။ ပန်းချီကားသည် ပါရီ၏ သင်္ကေတ အီဖယ်မျှော်စင်အား နောက်ခံထားကာ လွတ်ခပ်ရေးမတိုင်ခင်နှင့် လွတ်လပ်ရေးရပြီးအချိန်ကို ယှဥ်ဆွဲပြထားတာ။ ပန်းချီကား ပေါ်တွင်ရေးသားခဲ့သည့် စာသားကိုပင် မှတ်မိနေပါသေးသည်။ “Tous sont beaux, tant que la liberté nous appartient” အဓိပ္ပါယ်ကတော့ လွတ်လပ်မှုကို ပိုင်ဆိုင်နေသ၍ အရာအားလုံးဟာ လှပပါတယ်ဆိုတော့ အဓိပ္ပါယ်။ ပါးကျွန်တော့ကို အမြဲပြောခဲ့တဲ့ စကားလေးပေါ့။

ပန်းချီကားအကြောင်းကို အတွေးများနေတာ နေ့လည်က ကိစ္စကိုပင် မေ့သွားတော့မလို့။ ကျွန်တော့ကို ကမ်းလှမ်းလာသည့် ကိုးရီးယားလူမျိုး ဂျောင်ဟိုဆော့ဆိုသည့်သူပင်။ ပြင်သစ်မှာ အနုပညာနှင့် ပန်းချီမေဂျာအား မာစတာတန်းလာတက်ရောက်တက်ရောက်နေတဲ့သူက ကျွန်တော့ပန်းချီကားကို တွေ့ပြီး ပါရမီပါတာလို့ တွေးတာမလို့ ကျွန်တော့အကြောင်းကို စုံစမ်းရင်း ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ပြောပြသည်။ ကျွန်တော့လို အရည်အချင်းရှိတဲ့သူတစ်ယောက်ကိုလည်း မဆုံးရှုံးချင်းတာကြောင့်တဲ့။ စဥ်းစားရလည်း ခက်နေတာကြောင့် သက်ပြင်းရှည်သာချမိလိုက်တယ်။