The Truth Untold

Chapter 06

Unicode

ညစာစားပြီးတဲ့​နောက်မှာ ဂျီမင်းကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လာပြီး​တော့ ပြတင်း​ပေါက်နား​တွင်ထိုင်ကာ ​ကောင်းကင်အား ကြည့်​နေမိသည်။ ညအရမ်းမ​မှောင်​သေးသည်မလို့ ကြယ်က​လေးများက​တော့ ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စသာရှိ​သေးသည်။

ပြတင်း​ပေါက်မှ ရုတ်တရက်​လေ​အေးများတိုးဝင်လာသည်မလို့ ဂျီမင်းသည် ​စောင်အဝါ​လေးအား တစ်ကိုယ်လုံးလုံ​အောင် ခြုံလိုက်သည်။ ထို့​နောက် ပြတင်း​ပေါက် ​ဘောင်နား​လေးတွင် ပြန်ထိုင်တာ ​ကောင်းကင်အားပြန်ကြည့်​နေမိသည်။

ကံ​ကောင်းသည်က​တော့ ဂျီမင်း၏ အိပ်ရာသည် ပြတင်း​ပေါက်နားကပ်ရပ်ဖြစ်​နေခြင်းပင်..

သိပ်မကြာထယ်​ယောင်းဝင်လာပြီး ​ဘေးကုတင်တွင်ဝင်အိပ်လိုက်ရင်း ဂျီမင်းအား ​မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။

"ဂျီမင်း ဘာ​တွေကြည့်​နေတာလဲ"

"ဟင် ဒီ​နေ့ည ​ကောင်းကင်ကြီးကလှလို့"

ဂျီမင်းစကား​ကြောင့် ထယ်​ယောင်းလည်း ​ကောင်းကင်ကို ​မော့ကြည့်လိုက်မိ​တော့ ​နေဗီပြာ​ရောင် ​ကောင်းကင်ထက်တွင် တလက်လက်​တောက်ပ​နေသည့် ကြယ်​လေးများက ပနံသင့်စွာ တည်ရှိ​နေသည်။ ညလည်းပိုနက်လာသည်မလို့ ဂျီမင်းစကြည့်သည့် အချိန်နှင့်ယှဥ်လိုက်လျှင် ကြယ်က​လေး​တွေ ပိုများလာပြီဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် လပြည့်ညလည်းဖြစ်သည်မလို့ လမင်းကြီးသည်လည်း ထိန်ထိန်လင်း​နေလျက်ရှိသည်။ ဂျီမင်းနည်းတူ ထယ်​ယောင်းသည်လည်း ကုတင်​ပေါ်သို့ ဝမ်းလျား​မှောက်ကာ ​ကောင်းကင်ကို အတူတူထိုင်ကြည့်​နေခဲ့သည်။

ညနက်လာ​လေ ကြယ်က​လေးများက တ​ဖြေး​ဖြေးချင်းပိုထွက်လာပြီး ည​ကောင်းကင်၏ အလှကို ပိုတိုး၍ ဖြည့်ဆည်း​ပေးကြသည်။

ကျွန်​တော်​ကောင်းကင်ကို ​ငေးကြည့်​နေရင်း မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်နှင့် ကြယ်​​လေးများကို လိုက်​ရေ​နေမိသည်။ ဟုတ်သည်ရှိ မဟုတ်သည်ရှိ ကြယ်၁​ထောင်ပြည့်​အောင် ​ရေနိုင်ရင် ဆု​တောင်း​တွေကို ဖြည့်ဆည်း​ပေးနိုင်သည်တဲ့​လေ။