Unicode
Carcassonneမြို့လေး၌
ကျွန်တော် ထယ်ယောင်း၏ ဂေဟာရှေ့တွင် ရောက်နေခဲ့တာ အတော်ကြာနေပြီဖြစ်သည်။ ဘာလို့ ဒီကို ရောက်လာခဲ့သလဲ ကိုယ်တိုင်လည်းမသိခဲ့။ မနက်ခင်းရုတ်တရက်ကြီး ထယ်ယောင်းအား သတိရသွားတာ ထလာခဲ့ခြင်းပင်။ ရောက်လာတော့လည်း ဂေဟာထဲမဝင်ပဲ ဂေဟာအရှေ့၌သာ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်နေခဲ့တာ။ တစ်နာရီဝန်းကျင်လောက်ပင်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။
လက်ကောက်ဝတ်ထက်ရှိနာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၂နာရီသို့ ညွှန်ပြနေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ကလေးတွေ ထွက်ကစားကြတာနေမည်။ သို့ပေမဲ့ မိမိ၏ ဂျစ်တူးလေးကို မတွေ့မိ။ ဘာလို့ပါလိမ့်။ နေမကောင်းလို့လားစသဖြင့် မေးခွန်းတွေသည် ခေါင်းထဲရောက်လာခဲ့သည်။
"ဟေ့လူကြီး ဘာတွေချောင်းနေတာလဲ"
"အမလေး"
ကျောင်းဖွင့်ချိန်က တစ်ဖန်ပြန်ရောက်လာပြီး မကြာခင်တွင် အထက်တန်းတက်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မြို့ထဲသွားကာ လိုအပ်သည့် ပစ္စည်းများ သွားဝယ်ခြင်းပင်။
လိုအပ်တာများကို တော်တော်စုံစုံဝယ်ခြမ်းပြီးနောက် ဂေဟာကို ပြန်လာတော့ ဂေဟာထဲမဝင်ပဲ အပြင်ဘက် ဂိတ်ဝမှာတင် ကုတ်ချောင်းကုတ်ချောင်းနှင့်လုပ်ကာ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်နေသည့် ဟိုလူကြီးအားတွေ့သည်။
ထို့ကြောင့် နင်းလာသည့် စက်ဘီးအားအရှိန်သတ်ကာ ဆင်းလိုက်ပြီး ထိုလူကြီးနားရောက်သည်အထိ တွန်းသွားလိုက်သည်။ ဘယ်လောက်ထိ အာရုံပြန့်နေသည်မသိ ကျွန်တော်ရောက်လာသည်ကိုပင်မသိပဲ စကားပြောလိုက်တော့မှ အလန့်တကြား။
"ဂျစ်တူး ဘယ်ကနေထွက်လာတာလဲ"
"ခင်ဗျားကြီးနော် ကျွန်တော်ဂျစ်တူးမဟုတ်ဘူး"
ကျွန်တော့အပြောမှာ ဘာရယ်စရာပါသည် မသိ ထိုလူကြီးကရယ်သည်။ တကယ် အမြင်ကပ်စရာလူကြီးပါဗျာ။
"ဟုတ်ပါပြီ မဟုတ်ဘူးဆိုတော့လည်း မဟုတ်ဘူးပေါ့ ခုဘယ်ကပြန်လာတာလဲ"

YOU ARE READING
The Truth Untold
Fanfiction》ဇာတ်ဆရာအလိုကကျမဟုတ်တဲ့ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ်ဖန်းတီးကြမယ် အဲ့ဒီ့ဇာတ်လမ်းလေးက ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ အလှပဆုံး အချစ်ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်ဖြစ်လာမှာပါ《 》ဇာတ္ဆရာအလိုကက်မဟုတ္တဲ့ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ဖန္းတီး...