Tahta Cezası *Texting* #F#

45

Şak!

Kıraç'ın babasının, Kıraç'a attığı tokatın sesi tüm salonda yankılanırken Kardelen kendini suçlu hissetti. Eğer buraya gelmeseydi bunlar olmazdı. Kader, annesinden aldığı işaretle Kardelen'in kolundan tutup kendi odasına soktu.

Kardelen odanın içinde dört dönerken meraktan çatlıyordu. Kader onun aksine sakindi. Babası kızsa da kabullenir ve doğrusunu yapardı. Kardelen, Kader'e dönüp "Kader, bir baksana sen. Neler oluyor?" dedi merakla.

"Sen sakin olsana. Babam birazdan imamı çağırır. Bir şey olmaz."

"İmam mı?"

"Evet, nikahsız yaşamayacaksınız herhalde."

"Asla!"

"Ee, o zaman?"

Kardelen derin bir nefes alıp Kader'in yanına oturdu. Bacağını sallamaya başladığında "Kardelen, sakin ol." dedi Kader. Kapının açılmasıyla içeriye Kıraç'ın annesi geldi. "Kalk kızım, abdest al. Birazdan imam gelecek."

Kardelen şaşkınca başını salladı. Kader söylemişti ama bu kadar erken beklemiyordu. Kardelen'in telefonu çaldığında arayana baktı. Anlaşılan yokluğu çabuk fark edilmişti. Kardelen telefonu daha fazla bekletmeden açtı.

"Abicim?"

Kardelen'in dediğiyle Kader ve annesi çıktı odadan. Kardelen kalbinde bir ağırlık hissetti. Abisine her şeyi söylerdi. Yatağın ucuna usulca oturdu.

"Kardelen? Neredesin sen? Kaç saattir yoksun. Eve geldim, kıyafetlerin de yok."

"Abi, sana bir şey söyleyeceğim ama kızmak yok."

"Kızar mıyım hiç sana? Söyle hadi."

"Abi, ben Kıraç'ın yanındayım."

"Söyleseydin ben gezdirirdim. Niye gizlice gittin?"

"Abi,kaçtım ben. Birazdan imam nikahı-"

"NE NİKAHI LAN! KIZIM SEN DAHA ON SEKİZSİN!"

"Abi, ben çok düşündüm. Ayrıca yakında on dokuz olacağım."

Kardelen'in gözleri dolu dolu olmuştu. Abisiyle kavga etmek istemiyordu. Abisi onun her şeyiydi.

"Tamam, nikahtan emin misin? Kardelen, ben senin her türlü yanında oldum ama bu olmaz. Nikahla senin omzuna yüklenecek sorumlulukları düşün. Yapamazsın sen."

"Yaparım, üzgünüm abi."

Kardelen telefonu kapatıp gözyaşlarını sildi. Abisi ona darılacaktı belki ama Kardelen kendinden emindi. Evliliğin sorumluluğu büyük olabilirdi ama Kıraç onu yalnız bırakmazdı. Ona çok güveniyordu. Odanın kapısını açtığında karşısında Kıraç ve Kader'i gördü. Meraklı bakışlar altında "Abim yokluğumu fark ettirmiş. Ona imam nikahı kıyılacağını söyledim. Beni vazgeçirmeye çalıştı." dedi.

"Sen? Sen istiyor musun?" diye soran Kıraç bencillik olduğunu bile bile 'evet' demesini bekledi. Kardelen gülümseyip düşünmeden kalbinden geçenleri söyledi.

"İstemeseydim senin yanına gelmezdim."