Tahta Cezası *Texting* #F#

40

"Ya gözünü seveyim çek şunu dibimden!"

Yaman'ın sinirli sesi diğerlerinin kahkaha atmasına neden oldu. Köye çıktıklarında direkt olarak dağa çıkmışlardı. Buğlem bulduğu bir tane çiçeği Yaman'a gösteriyordu.

"Ya ne var? Çok güzel değil mi?"

"Hayır, Kardelen al şunu be!"

"Alamam, sevgilin değil mi arkadaş? Uğraş işte."

Kıraç ve Çağatay yorgunluktan buldukları bir kayaya oturmuş gülüyorlardı. Yaman da yanlarına oturduğunda üçlü tamamlandı. Karşılarında ayakta duran Kardelen Buğlem ve Alp onlara bakıyordu.

"Biz neden dağa çıktık?" diye soran Çağatay'a cevap arkadan geldi.

"Çünkü dağda nefes alırsın."

Kardelen Çağatay'ın arkasında gördüğü Yasemin ile gülümsedi. "Naber Yasemin abla?"

"İyidir gülüşüm senden naber?"

"İyi valla, nolsun?"

"İyi iyi. Hayırdır? Toplamışsın Erdemli'yi buraya."

"Gezmeye geldik." diyerek atıldı Alp.

"İyi etmişsiniz Ali."

"Alp!"

"Her neyse Alihan."

"Gıcık mısın kızım sen!?"

Yasemin de diğerleri gibi gülerken "Belki." dedi.

Yarım saat sonrasında herkes koyunların peşinden gidiyordu. Yasemin'in ailesi küçükbaş hayvancılıkla uğraşıyordu. Yaz kış köydelerdi.

"Çağrı o öyle değil ama."

"Kızım normal ıslık işte."

"Ya Çağan olmaz işte. Koyunlar alışık değil."

"Kızım bir de bunun koyuna özel olanı mı var!?"

"Of Çağlayan ya!"

"Yok şelale! Doğru söylesene, yarım saattir yok Çağrı yok Çağlayan bir ara Çağla bile dedin! Çağatay benim ismim Çağatay!"

"Seni cevapsız bırakıyorum. Böylece Cevapsız Çağrı olarak kal!"

Dağda kahkaha sesi yankılanırken Çağatay'ın sinirli sesi de yankılandı. "YASEMİN!"

***
Bölüm gecikti bayağı... :(