Tahta Cezası *Texting* #F#

47

İnga inga!

Kardelen bir bebek sesi daha duyduğunda hızla Kıraç'ın odasına daldı. Kıraç rahatça uzanmıştı ama kendisi akşam akşam onca soru ve bebekle uğraşıyordu.

"Kıraç doğru söyle siz aşiret misiniz?"

"Ne?"

"Her yerden bir çocuk fırlıyor ya. Babaanneni gördüm. 'Şükürler olsun. Torunumun mürvetini gördüm. İyi yapmış seni kaçırmakla.' diyor. Kızması gerekmez mi yahu!"

"Sakin ol. Bizim aile kalabalıktır. Severler kalabalığı da."

"Onu anladım zaten. Kim olduğunu bile bilmediğim bir kadın gelmiş, beş çocuk isterler bizimkiler, diyor. Bana mı sorsaydınız acaba?"

Kıraç kahkaha attığında Kardelen ne dediğini sonradan fark etmiş başını çevirmişti.

"Gülme! Gülme Kıraç!"

"Tamam tamam." deyip gülmesini bastırmaya çalıştı. Dayanamayıp tekrar güldü. Kardelen ayağa kalkıp "Gidiyorum ben, en azından bebelerle uğraşıyorum orada. Sürekli bana gülen biriyle değil." dedi.

Kıraç, Kardelen'in bileğinden tutup "Tamam tamam, gel hadi." dedi. Kardelen, Kıraç'ın yanına oturup ona yaslandı.

Kıraç'ın eli, Kardelen'in belinin arkasından dolanmış kucağında elini tutuyordu. Kardelen ise ona dayanmış başını da yaslamıştı. Sessizlik olunca Kardelen gözünü kapattı. Çok yorgundu ve sessizlik, ona huzuru veriyordu. Yorgun bedeni uykuya daldı. Kıraç, Kardelen'in uyuduğunu fark etmedi. Kendisi de bayağı yorgundu. O da uykuya daldı.

Evdeki kalabalık dağılmıştı fakat genç çift ortalıkta yoktu. Kader abisinin odasına girdiğinde birbirine dayanarak uyumuş çifti gördü. Sessizce kamerasını açıp bir kaç tane fotoğraflarını çekti. Arkasından annesi de girmişti. İkisinin bu haline gülmüştü fakat üstlerine de bir pike örtmüştü.

Kardelen'in de rahat uyuması için eşarbının iğnesini çıkardı. Ardından bonesini yavaşça çıkarıp eşarbını tekrar örttü. Kim bilir, belki rahatsız olacaktı. Sessizce odadan geri çıktılar. Kader çektiği fotoğrafı annesine gösterdi hemen.

"Ne kadar da yakışıyorlar birbirlerine. Yüce Rabb'im ayırmasın, yuvalarına mutluluk huzur katsın."

"Amin. İnşallah anne, inşallah."