Vişne 1

|9| bölüm

-yıllar sonra bir kalabalıkta çarpışmak dileğiyle..
________________________
Beni görmemişti ve ben olduğum yerde titriyordum..

Maç başladığında iki tarafında birbirlerine attığı ölümcül darbeler kalbime inme inmesi için sebep gibiydi ama Çağan'ın gözlerinin içine baktığımda o dehşeti görmüştüm gözleri kör olmuştu sanki.

Onu dövmek değil öldürmek istiyor gibiydi.
Karşı taraf o kadar güçsüz olmasada şuan adeta Çağan'dan ard arda yumruk yiyordu ve burnu kanıyordu, yüzü dağılacak gibi gelince midem ağzıma gelmişti ve kusmamak için kendimi tutmuştum.

Adama öldürecek gibi yumruk ve tekmeler savurduğunu görünce kafese doğru bağırdım.

"ÇAĞAN YAPMA!" Diye bağırdığımda kafasını kaldırıp etrafa baktı. Bani görünce olduğu yerde kalakaldı.

Herkes bize bakınca birinden, "Çağan mı? Çağ'nın gerçek adı Çağan'mıymış?"

Başka bir ses daha duydum, "bu kız kim acaba? Sevgilisimi.. baksana Çağan'ın maçı bırakmasını sağladı"

"Çağ dikkatini ver" dedi birisi ama o şuan tüm dikkatiyle bana bakıyordu.

Gördüğüm şeyin acısıyla yavaşça arkamı dönüp insanlara çarpa çarpa yürüdüğüm sırada onun maçı yarıda bırakıp bana bakması herkesi şaşırtmış olacak herkes bana yol vermiş ve şaşkın şaşkın bakıyorlardı.

Ağlamamak için kendimi tutup mekandan çıkmıştım mekandan çıktıktan sonra bile sırf kimim diye arkamdan gelip bakanlar olmuştu..

Midem o kadar bulanıyordu ki duvar kenarına gelip kusmak zorunda kalmıştım.
Yanıma gelen bir kadının uzattığı peçeteyle ağzımı sildiğimde, "baksana sevgilisi nasılda üzüldü, Çağan ne yapacak şimdi" diye bir ses duydum arkamdan.

Hızla yeraltına inen kapıdan içeri girdim ve telefonumun ışığı açtım. Diğer kapı kapanmamış olsun diye şükür ediyordum midemdeki kramplarla.

Uzun süren yürüyüşümün ardından kapının kapanmamış olmasıyla rahat bir nefes aldım ve kapıdan çıkıp kapattım.

Saat 4'e geliyordu ve ben kapkaranlık sokaklarda tek başıma yürüyordum.

Hiçbir insana zarar bile vermez diye bildiğim adam bir insana vurmaktan zevk mi alıyordu? Bana hayatında bir kere bile el kaldırmamıştı..

Nerden bulmuştu burayı? Neden burdaydı? Para mı kazanıyordu? Hiçbirşey bilmiyordum..
Belkide o adam orda ölecekti ve herkes bilmiyormuş gibi davranacaktı? Yada onun başına birşey gelecekti ve ben mahvolacaktım..

Eve doğru sanki koşuyor gibiydim ama düşüncelerimle o kadar boğuşmuştum ki eve gelmem kısa sürmüştü.

Hızla bahçeden geçip kapıyı anahtarla açtım ve içeri girip kapıyı kapattım üstüne birde kitleyip anahtarı fortmantoya fırlattım.

Merdivenleri çıkıp yattığımız odaya girdiğimde geçen gün yaptığımız alışveriş poşetinden siyah eşofmanla atlet gibi olan beyaz cropu üstüme geçirdim.

Ruh gibi suratımla haraket ediyordum.

Odadaki dolabın üstünde daha önce görmüş olduğum battaniye, yastık ve beyaz çarşafı aşağıya indirdim.

Koltuk açılıyordu bende kotluğu açıp nevresimleri üzerine yerleştirdim ve kendimi koltuğa attım. Bu olaylardan sonra birde üstüne onun kollarının arasına yatmam gerçekten saçmalıktan ötesi olmazdı. Bende yatmadım.

Gözlerime ağırlık çökerken onu düşünüyordum ben gittikten sonra o adamla maça devam mı etmişti? Yoksa pes mi etmişti yada şuan neredeydi bilmiyordum..

Onun için endişeleniyordum.
Çünkü ne olursa olsun onu seviyordum.. hep sevdim..

***

Çağan naptn kocum ha..