Vişne 1

|23| bölüm

Sevdim seni bir kere, başkasını
sevemem, deli diyorlar bana desinler değişemem...✨
_________________________
Çağan antremana gittiği için evde tektim televizyon izlediğim sırada kapı çaldı.

"Bu kim lan? Doruk'tur.." diyip kalktım ve kapıyı direkt açtım.
İnsan bir deliğe bakar değilmi Naz.

"Oğuz?"

"Seninle konuşmak istediğim şeyler var" dediğinde kaşlarım çatıldı.

"Tamam, gel" kesinlikle gerizekalıyım.

Ayakkabılarını fırlatıp direkt içeri girdi.
Salona girdiğinde bende peşinden gittim.
Ne boklar dönüyordu yine?

Koltuğa oturdu ve cebinden çikolata çıkardı.
Alıştım artık şaşırmıyorum.

Yanına oturdum.
"N'oldu?" Çikolatayı ısırıp gülümsedi bana değil karşısına bakıyordu .
Niye böyle yapıyordu?

"Eviniz dinleniyor" ne?

"Ne? Ne diyorsun sen" dedim iri gözlerimle.

Bana doğru dönüp rahat tavırlarına devam etti.
"Nasıl yani? Kim dinliyor, nerden dinliyor! Ne zamandır dinliyor?" Dediğimde bana kaşları çatık bakıyordu.

"Nefes al"

"Ciddileş"

"Çok inatçısın"

"Çok gıcıksın?" diye ekledim.

"Hayatımda kimseye bu kadar katlanmamıştım" dedi kendi kendine.

"Fark yaratmayı severim" ne diyorum ben ya?

"Şuanda saçmalıyoruz farkındamısın?" Diye ekledim son cümleme.

"Seni zeki sanardım Naz. Sence dinleniyor olan bir evde bu konuları konuşmamız aptallık değilmi?" Dediğinde haklı oluşuyla sarsıldım.
Kim bizi neden dinliyordu?
Neleri duymuştu..
Nasıl dinliyordu.
Ve en büyük sorunlardan biri Oğuz bunu nerden biliyordu?

"O zaman bahçeye çıkıyoruz" dedim ve ayağa kalktım peşimden oda kalktı.

Hızla üzerime deri ceket giyip kapıdan çıktığımda arkamdan sırıtarak çıktı.

Sokağa indiğimizde etrafta yazlıklar ve ağaçlar dışında birşey yoktu.

Yazlıklar kış geldiği için boştu bir tek biz vardık sokakta.

"Anlat" dedim sessizce.

"Kim olduğunu bilmiyorum. Sadece dinlediklerini biliyorum" dediğinde kaşlarımı çattım.

"Nerden biliyor olabilirsin?"

"Sinyal" ne?

"Ne demek Sinyal?"

"Sizin evin sinyallerine baktım. Kamera yada dinleme cihazı varmı diye, dinleme cihazı var" gözlerim irice açıldı.

"Nerde o dinleme cihazı biliyormusun?!"

"Hayır, Hacker değilim. Sadece sinyal" dedi sırıtarak.
Ellerimi saçlarımın arasına geçirdim.
"Şaka gibi.. kendi aramızda olan şeyler? Konuştuğumuz şeyler hepsi duyuldu. Kim bunu neden yapmak istesin"

"Daha neye karıştığınızın farkında bile değilsiniz. Neyi çözmekten bahsediyorsun ki sen?" ona bir bakış atıp gözlerimi kapattım.

Geri açtığımda Oğuz arkama bakıyordu.
Dimdik.
Gözlerindeki nefretle hemde.

Arkamı döndüğümde kalbime bir sancı çöktü.
Çağan.

Yanıma gelip Oğuz'a baktı önce.
Oğuz'un yüzünü her zaman ki gibi alay sarmıştı.

Çağan'da sanki her an burayı patlatabilecek gibi gergindi.
"Ne işin var onunla" dedi bana buz gibi gözleriyle bakarak.

Ne diyecektim?
Söylemelimiydim.
Oğuz'a döndüğümde gözlerini azıcık kısıp gözlerime baktı.
Söylememi istemiyordu?
Ama neden.
"Söylesene Naz" dedi alaylı haline geri dönerek Oğuz.

Ne planlıyorsun?

"Çağan, ben bakkala gidecektim Oğuz'la karşılaştık.." pişmanlık tüm damarlarımı sarsada Oğuz'un ne planladığını öğrenmem gerekiyordu.

"Siz zaten günün her saatleri karşılaşıyorsunuz. Sana yalnız başına dışarı çıkma dedim değilmi?
Beni hiç dinlemiyorsun." Dedi sinirli çıkan sesiyle.

"Karşılaştık hepsi bu. Uzatmana gerek yok" dedi Oğuz umursamaz bir tavırla.

"Benim haberim yokken bir haltlar yiyorsun sen ve normalde bunu asla yapmazsın? Ne değişti"  dedi gözlerimin içine bakarak.

"Tamam bu kadar drama yeter, görüşürüz Naz" dedi Oğuz ve el sallayıp arkasını döndü ver yürümeye başladı.

Boynundaki zinciri görüyordum ensesinden.
"Görüşürüz mü?" Dedi Çağan alayla gülerek.

"Bir daha görüşeceğinizi falan mı sanıyor bu orospu çocuğu?!" Dedi gülmeye devam ederken.

"Çağan, havi eve gidelim" dedim kolundan tutup çekiştirirken.

"Naz eğer arkamdan iş çevirdiğini duyarsam,
Gerisini ben bile düşünemiyorum" dedi arkamdan.

Karnıma giren korku kramplarını belli etmemeye çalışıp derin bir nefes aldım.

Özür dilerim Çağan..

***
Anlık okuyucular;
NAZ YAWRUM SEN SALAKMİSİN??

Kdjsldowldlşskdşekxşeode