Vişne 1

|29| bölüm

"Tell me prady lies, look my in the face :)"
__________________________
"Şimdi gidip Doruk'la konuşalım önce tamam mı?" Dedim elimdeki suyu tek nefeste içerek.

Hâlâ arabadaydık ve saat öğlene geliyordu.
Elimdeki şişenin kapağını kapatıp arabanın camından çöpe attım.

"Kan çıkar" dedi mırıldanarak.
Ona ters bir bakış attığımda gözlerini kaçırdı.

"Çağan!" Dedim imayla.

"Ne yapmamı bekliyorsun? Hayatımız zaten anormaldi birde üstüne o gavat yüzünden kaçarak yaşıyoruz Naz! Onu gebertmek istiyorum" dedi kinli bir sesle. O kadar sinirliydiki hâlâ, ne desem değişmeyecekti belli etmesede içindeki ateşin harlandığını bakışlarından anlayabiliyordum.

"Önce Doruk'la konuşalım" dedim ve kemerimi taktım.

"Uyuman gerekiyor çok uykusuz kaldın.." dediğinde kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Şuan bu önemli değil, bu konu daha fazla uzamasın.." dediğimde kaşlarını çatıp ters bir bakış attı.

"Tabi ki önemli, hatta daha önemli dinlenmeni istiyorum" dedi ve arabayı çalıştırdı.

Derin bir nefes aldığımda sokağın başından dönmüştük bile.
"Çağan, Doruk'la aylarca konuşmayacağız 1-2 saat civarı sürer, sorun değil ciddiyim" dediğimde ofladı.

"İnatçının tekisin" dedim omuzlarımı silkerek.

"Bunu bana sen mi söylüyorsun?" Dedi yüzünü buruşturarak.

"Küçücük bir kavgamız olsa evi terk eder yurtdışına kaçar orda evlenirsin lan sen" dediğinde ona irice açılmış gözlerimle baktım.

"E anasının nikahı.." dedim mırıldanarak.

"Yalan mı?" Dedi direksiyonu kırarak.

"Hayır abartma" diye ekledim.

"Kavgamız demişken, evlendiğimizi düşünsene" diyip iç çektiğinde elimle burnumun kemerini sıktım.

"Çağan, 16 yaşındayım be gülüm.." dedim sakince.

"Gülüm?" Başımla onayladım.

"Olsun kaçırırım seni" dediğinde ona 'malmısın' bakışları attım.

"Zaten seninle yaşıyorum ya hani?" Dedim imada bulunarak.

"O da doğru.." dedi dudağını büzerek.
Şuan acayip tatlıydı ve ağzını ısırmak istesemde yapmayacaktım.

Kendine hakim ol Naz..

Birkaç dakika sonra Doruk'ların evine geldiğimizde tekrar gerginleşmiştik.

Arabadan indiğimde Çağan hızlıca gelip elimi tuttu ve parmaklarımızı kenetledi sıkıca.

Eve doğru yürürken kalbimdeki Ağrı gittikçe artıyordu.

Çağan kapıyı çaldığında kapı hemen açıldı.
Doruk.

"Çağan?! Oğlum nerdesiniz siz ya! Sabahtan beri sizi arıyorum" dedi derin bir nefes alarak.

Bu kadar iyi rol yapması mümkün müydü?
"Doruk konuşmamız gereken şeyler var.." dedi Çağan. Doruk'a gram güven duymayan bir hali vardı.

Eski Çağan yoktu sanki..
Böyle olması daha iyiydi.

"Evet benece de.. çünkü az önce Naz'ın annesi olduğunu söyleyen bir kadın evimize geldi ve şu an salondaki kotlukta oturuyor.." dediğinde elim ayağım anında buz kesmişti.

Annem mi?..
Çağan'ın elini bıraktığımda Çağan kolumu yakalayacaktı ama ben o kadsa hızlı girmiştim ki salona bunu yapamamıştı.

Koltukta 35 yaşlarında olan bir kadın gördüğümde olduğum yerde durdum.

Bana baktı önce, süzdü iyice sonra birden ayağa kalktı karşıma geçti gözleri kan çanağı gibiydi.

Elini uzattı yanağıma dokundurdu.
Anne şefkati buna mı deniyordu..

Yanağımı okşadı önce.. sonra gözünden bir yaş damladı..
Bu oydu..
Annemdi.

"Tuanam, canım kızım.." Tuana..

***

Ölmedim yaşıyorum kdksxps
Sadece sınavlar var bölüm atamıyorum, zaten matematikten 30 aldım annem sıctı ağzıma..

Birde yüksek alacağını hissetmiştim o kadar diyor.
Sanki peri amk.